โลกหมุนเร็ว
เพ็ญศรี เผ่าเหลืองทอง
[email protected]

เชียงใหม่ วันนี้

สําหรับคนที่อยู่ในกรุงเทพฯ ปักษ์ใต้ หรือจังหวัดอื่นๆ ทั่วเมืองไทย จังหวัดเชียงใหม่คือเป้าหมายในการเดินทางท่องเที่ยวในฝัน
ที่นี่มีอากาศหนาวเย็น มีผู้คนที่เนิบช้ามีอัธยาศัยไมตรี มีภูมิประเทศสวยงาม มีวัดวาเก่าแก่ศิลปะล้านนา อาหารแปลกรสชาติ
สินค้าพื้นเมืองที่มีเอกลักษณ์จากฝีมือของคนล้านนาที่ได้รับถ่ายทอดความงามฝังลึกอยู่ในสายเลือด
พุทธสถานแบบล้านนาตั้งอยู่กลางเมืองอายุ 700 ปี
มีนักเดินทางจากทั่วโลกมาชมด้วยความเคารพดื่มดำในประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมประเพณีไทย
ความงดงามของอาคารสถานที่ต่างๆ ยังคงอยู่ทั่วเมืองเชียงใหม่ แต่ทว่าถูกบดบังด้วยอาคารเชิงพาณิชย์ที่ผุดขึ้นมาสนองความสะดวกของนักท่องเที่ยว แน่นอนอาคารเช่นนี้ปราศจากความงามโดยสิ้นเชิง และด้วยจำนวนที่มากมายเพิ่มขึ้นทุกวัน ทำให้ทุกวันนี้เราไม่มีเมืองเชียงใหม่เมืองเดิมที่เราคุ้นเคย เมืองเชียงใหม่ที่เราเคยเดินเนิบช้าซึมซับความสวยงามไปเรื่อยๆ
ถนนเต็มไปด้วยรถราส่งเสียงดัง ไม่น่าเดิน
ทุกซอกหลืบมีแต่ขยะ
คนเชียงใหม่ที่น่ารักหลบไปอยู่ข้างนอกเมือง เหลืออยู่แต่คนทำมาหากินที่แสดงออกหยาบๆ เพื่อปกป้องธุรกิจของตนเอง
แล้วในที่สุดเชียงใหม่จะกลายเป็นพัทยาไปหรือเปล่า

มณีล้ำค่าที่ตกทอดมานานเจ็ดร้อยปีต้องสร้างเกราะแข็งแรงปกป้องตัวเองท่ามกลางเศษผ้าขี้ริ้วสกปรกที่ปลิวมาจากทุกสารทิศมาปกคลุมจนต้องเข้าไปคุ้ยหาจึงจะเจอมณีงาม
มณีก็คือมณี
วัดพระสิงห์ วัดเจดีย์หลวง คงความงามเกินบรรยาย เป็นบุญนักหนาที่มีเงินจากผู้บริจาคเพียงพอที่จะดูแลความเรียบร้อย ความสะอาด ความมีระเบียบทั่วบริเวณ
แม้แต่ห้องน้ำที่สะอาดด้วยการตั้งกฎที่ชาญฉลาดและได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีจากผู้ใช้
วัดวางกฎให้ชาวต่างชาติเสียค่าเข้าชมวัดเพียง 20 บาท เพื่อนำเงินนี้ไปดูแลความเรียบร้อยงดงามให้คงอยู่ ซึ่งเป็นกฎที่มีความเหมาะสมอย่างยิ่ง เพราะชาวต่างชาติไม่มีวัฒนธรรม “ทำบุญ” อย่างคนไทย ที่มักทำบุญให้วัดที่เข้าไปไหว้พระมากกว่า 20 บาทที่วัดเก็บจากชาวต่างชาติ
เราสัมผัสได้ถึงความสงบและความเคารพในวัฒนธรรมจากชาวต่างชาติที่เดินทางท่องโลกจนรู้จัก เข้าใจวัฒนธรรมของชนชาติอื่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการแต่งกาย อากัปกิริยาที่สำรวม ไม่ว่าชาวต่างชาตินั้นจะเป็นคนจากซีกโลกตะวันตกหรือตะวันออก

ออกนอกอาณาเขตวัดเขตวิหารคือความสกปรกทรุดโทรมที่ฉุดคุณค่าของเมืองเชียงใหม่ลงทุกวัน
เมื่อคิดถึงอุบายที่วัดเก็บเงินชาวต่างชาติคนละ 20 บาทเพื่อธำรงความเป็นระเบียบเรียบร้อยสง่างามของวัด ก็นำกลับมาคิดต่อว่าถึงเวลาแล้วที่เมืองเชียงใหม่จะหาวิธีเก็บเงินจากนักท่องเที่ยวเพื่อนำมารักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยของเมืองเชียงใหม่เช่นกัน
เมืองลี่เจียงของจีนซึ่งเป็นเมืองมรดกโลก นักท่องเที่ยวจะเข้าไปได้ต้องติดต่อทัวร์จีนเท่านั้น เขาเก็บค่าดูแลเมืองไว้เรียบร้อย ในบริเวณเมืองลี่เจียงจึงสะอาดสะอ้าน
ย้อนกลับมาที่เชียงใหม่ มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเก็บค่าดูแลเมือง
ชาวเชียงใหม่ไม่ควรต้องจ่ายค่ารักษาดูแลความสะอาดที่เขาไม่มีส่วนได้เสีย
คนที่มีส่วนได้เสียคือคนที่มีรายได้จากการท่องเที่ยว อันได้แก่ร้านค้าต่างๆ โรงแรม รีสอร์ต ร้านอาหาร ร้านกาแฟ ซึ่งถึงแม้จะเสียภาษีนิติบุคคลปีละสองครั้งแล้วก็ไม่น่าจะเพียงพอ ควรมีการจัดเก็บที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเพิ่มด้วย
แม้แต่นักท่องเที่ยวคนไทยด้วยกันที่เข้ามาจากต่างเมืองก็ควรต้องรับผิดชอบค่าดูแลเมืองเชียงใหม่ เพราะทุกคนเป็นส่วนหนึ่งที่เข้ามาใช้ถนนหนทางและทิ้งขยะไว้มากมาย

ผู้เขียนตื่นเช้า เดินออกมานอกโรงแรมซึ่งอยู่บริเวณคูเมืองเชียงใหม่ เพราะมีความจำเป็นต้องเดินไปร้านขายยา เดินไปก็ผ่านกองขยะหลายๆ กอง พบกับรถแดงพร้อมคนขับที่ส่งเสียงดังลั่น พบคนกวาดถนนคนเดียวกวาดไปตามหน้าที่ กวาดเท่าไหร่ก็ไม่ชนะความสกปรกสักที
สิ่งที่เชียงใหม่ต้องทำอย่างเร่งด่วนคือการจัดการกับขยะ ซึ่งมีกระบวนการนับตั้งแต่ขั้นตอนของกฎหมาย งบประมาณ และความร่วมมือจากคนท้องถิ่นรวมทั้งนักท่องเที่ยว
ถ้าหากในภาพรวมท้องถิ่นยังไม่ลุกขึ้นมาทำอะไร ชุมชนสามารถร่วมมือกันทำได้
แต่อย่างที่เราทราบว่าเชียงใหม่ปัจจุบันนี้ได้กลายเป็นที่รวมของคนทั่วโลกไปแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ดูแลภาพรวมให้มีระเบียบและศักดิ์ศรี
ไม่ต้องวิ่งไปดูงานต่างประเทศให้สิ้นเปลืองงบประมาณหรอก คนหนุ่มคนสาวรุ่นใหม่ชาวเชียงใหม่ที่ทำมาหากินกับการท่องเที่ยวนั่นแหละควรหันหน้าเข้าหากัน ร่วมมือกันบริหารจัดการ หรือผลักดันภาครัฐให้จัดการ เพื่อให้เชียงใหม่เป็นเมืองที่น่ามาเยือน
ช่วยกัน เพราะไม่อยากเสียใจหากจะมีใครพูดให้เข้าหูว่า “ผิดหวังเชียงใหม่ จะไม่มาอีกแล้ว”