จดหมาย

0 ว่า “เขา”

เรียน บ.ก.มติชนสุดสัปดาห์ ที่นับถือ
ผู้รับใช้เผด็จการนั้นแหละคือพวกเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
ขอฝากข้อคิดไปยังหัวหน้าเผด็จการด้วยว่า
ถ้าอยากเป็นนายกฯ ในดวงใจของประชาชน
ก็ให้ศึกษาหลักการ 3 ข้อ ของระบบทักษิณ
หลักการ 3 ข้อคือ
1) ลดรายจ่ายให้กับประชาชน เช่น 30 บาทรักษาทุกโรค
2) เพิ่มรายได้ให้กับประชาชน เช่น สินค้าโอท็อป และเอสเอ็มอี
3) ขยายโอกาสให้กับประชาชน เช่น กองทุนหมู่บ้าน เมื่อมีทุนแล้วประชาชนคิดเองได้
ระบบทักษิณ คือระบอบประชาธิปไตยกินได้
ที่อยู่ในใจของประชาชนมายาวนาน
เขาทำให้เห็นเป็นที่ประจักษ์
ไม่ใช่ดีแต่พูดเหมือนปัจจุบัน
ประชาชน

ชอบไปว่าเขาเป็นเผด็จการบ้าง
เป็นผู้รับใช้เผด็จการบ้าง
แถมยังเชิดชูระบบทักษิณจนออกหน้าออกตา
ระวังถูกหมั่นไส้
เพราะอย่างนี้ละซี้
เขาถึงยังไม่ปลดล็อกให้สักที (ฮา)
แต่เอาเถอะ ชอบก็บอกว่าชอบ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ
ตรงไปตรงมา
ดีกว่า คุณแอบ-แอบ ทั้งหลายเนาะ

0 ว่า “เรา”

ถึงบรรณาธิการ
ลุงเกิดตั้งแต่ พ.ศ.2487
เรียนจบ ม.8 อำนวยศิลป์
อ่านมติชนสุดสัปดาห์ ฉบับเดียวมา 40 ปีแล้ว
ตั้งแต่คุณช้าง บริหารดีมาก
ปัจจุบันมีคอลัมน์ของคุณนงนุช ซึ่งลุงไม่อยากอ่าน
เพราะเขียนไม่สร้างสรรค์ ก้าวไม่พ้นทักษิณเสียที
ไม่รู้เป็นโรคจิตหรือเปล่า
บ.ก. ก็มีส่วนร่วมด้วย
ช่วยเปลี่ยนคนเขียนให้เขียนในทางสร้างสรรค์
ให้คนอ่านได้วุฒิ ปัญญา ดีกว่า
ไม่ให้เป็นแค่หน้ากระดาษเปื้อนหมึก
อีกอย่างต้องเสียเวลาฉีกทิ้งก่อนอ่านด้วย
จาก
ลุงคนทนอด

น่าน ว่าแต่ “เขา”
บ.ก. เจอเสียบ้าง ฐานรู้เห็นเป็นใจ ให้ “นงนุช”
อย่างไรก็ตาม
ในฐานะแฟนเก่าแก่มาร่วม 40 ปี
จะด่าว่าอย่างไร บ.ก. มีแต่น้อมรับฟัง
แม้หลายคนจะรู้ทัน ดักคอว่า ถูกด่าแล้วได้ยินรึเปล่า
ได้ยินนน…
เพียงแต่อยากให้ย้อนกลับไปอ่านไปรษณียบัตร “ประชาชน” ข้างต้น
หากไม่มี “นงนุช” มาช่วย “ดุล” น้ำหนัก
บางที เราอาจจะไม่มีพื้นที่ให้ “ไปรษณียบัตรประชาชน” ก็ได้
ดังนั้น เปิดให้ด่าบ้าง เชียร์บ้าง ไม่เข้าข้างใครบ้าง
หลากหลายเข้าไว้ น่าจะทำให้เรายืดหยุ่นได้มากกว่า
ขออภัย “คุณลุง” ที่นอกจาก “ทนอด” แล้ว
ยังต้อง “อดทน” กับ บ.ก.มติชนสุดสัปดาห์ และนงนุช ด้วย

0 ว่า “ปูพรม”

ผมขอเสนอข้อคิดเห็นเกี่ยวกับอาชีพต่างๆ จากพฤติกรรม และผลงานกลายพันธุ์ ไปตามกระแสสังคม ที่ประพฤติชอบและมิชอบเพื่อความเป็นธรรมแก่สังคม
ดังนี้
ทหาร : จงสละชีพเพื่อชาติ
นักการเมือง : บ่อนทำลายชาติ เพื่อชีพ
ตำรวจ : ผู้คุกคามสันติราษฎร์
ประชาชน : (ในระบอบประชาธิปไตย) เงินไม่มา กา(กะบาด)ไม่เป็น
ราษฎร : หาเช้า กินค่ำ
ชาวนา : หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน จนหน้าดำ
นายทุน : หลังสู้ฟ้า หน้าสู้นม
ดร. : ไม่ใช่เครื่องรับรองความดีของคน (โปรดเข้าใจด้วย) มันเป็นแค่ใบรับรองการเข้าสมัครงานเท่านั้น
เด็กปั๊ม : บริการคืองานของเรา
หนังสือพิมพ์ผู้สื่อข่าว : ความจริงคือสิ่งไม่ตาย แต่คนที่แฉอาจตายได้
นายสุก คาเครือ

ทายซิว่า ว่า ชอบข้อคิดเห็นต่ออาชีพไหนเป็นพิเศษ
ติ๊กต็อก ติ๊กต็อก
เฉลย
ชอบ “ทหาร : จงสละชีพเพื่อชาติ”
“จง” อย่าสงสัยใดๆ กับการชอบนี้ (ฮา)
การที่ นายสุก คาเครือ จงใจใช้คำว่า “จง”
อาจแอบไปเห็นใครหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไปสละชีพเพื่อสิ่งอื่น เช่น พี่ เพื่อน น้อง มากเกินไปละมั้ง
เลยเสนอวลี “จง” สละชีพเพื่อชาติ ขึ้นมาเตือนใจ
ใช่หรือเปล่า ไม่รู้ ไปเค้นหาความจริงจาก นายสุก คาเครือ กันเอาเอง