Aggretsuko (2)

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

เมื่อถึงฤดูกาลที่สองของซีรีส์ 15-20 นาที Aggretsuko หรืออีกชื่อหนึ่ง Aggressive Retsuko เร็ตสึโกะผู้เกรี้ยวกราด นอกเหนือจากเรื่องแรงกดดันที่ที่ทำงานแล้ว หนังขยับมาที่เรื่องส่วนตัวของแพนด้าแดงเร็ตสึโกะมากขึ้น

เป็นที่ทำนายได้ เด็กรุ่นใหม่ ไม่ใช่สิ เร็ตสึโกะอายุ 25 ปีแล้ว เธอมิใช่เด็กแต่เป็นคนรุ่นใหม่แล้ว คนรุ่นใหม่เจเนอเรชั่นใหม่จากบ้านและพ่อแม่ไปทำงานในเมืองใหญ่ เป็นพนักงานออฟฟิศ เป็นมนุษย์เงินเดือน เช่าที่อยู่อยู่เองและดูแลตนเอง คนที่ยังคงรักและห่วงใยเราเสมอคือแม่

แม่โทร.มาแต่เช้า เตือนเรื่องกินอาหารมีประโยชน์ก่อนเลยเป็นอย่างแรก เร็ตสึโกะนอนพังพาบอยู่บนที่นอนยามเช้าตอบด้วยเสียงงัวเงียว่ากินอยู่แต่ปากคาบอาหารขบเคี้ยว ซองขนมเกลื่อนอยู่บนที่นอน

แม่ทุกบ้านลืมไปว่าเธออายุ 25

แม่บอกว่าสั่งชุดใหม่สวยๆ ทางออนไลน์ส่งมาให้ เร็ตสึโกะร้องลั่นด้วยรู้ว่าสไตล์แม่เป็นอย่างไร ขืนปล่อยให้ส่งมาก็จะต้องบังคับใส่ เธอจะใส่ชุดน่ารักเกินวัยแบบของแม่ไปได้อย่างไร เฟนเนโกะกับไฮดะที่ที่ทำงานถึงกับส่ายหัวเมื่อเห็น

คืนนั้นเธอกลับบ้าน พบเงาตะคุ่มในห้อง แม่เพิ่งเตือนเมื่อเช้าอยู่หลัดๆ ว่าจะเข้าออกห้องระแวดระวังด้วยเดี๋ยวนี้โจรมันชุม ทำไงดีครานี้ ว่าแล้วเธอโทร.แจ้งตำรวจ แต่ก็ใจดีสู้เสือกำอาวุธเท่าที่คว้าได้เดินเข้าไป ที่แท้เป็นแม่

แม่กำลังดูดฝุ่น ห้องสะอาดเอี่ยม “แม่ไม่คิดว่าจะเลี้ยงแกมาซกมกขนาดนี้นะ” นั่งดูแล้วก็ขำ เด็กส่วนใหญ่ ไม่ใช่สิ คนรุ่นใหม่ส่วนใหญ่น่าจะเป็นแบบนี้แล้วพวกเขาก็สบายดี พวกที่ไม่เป็นแบบนี้ มีความเป็นระเบียบเรียบร้อยตลอดเวลาเสียอีกที่ชีวิตตึงเครียดจนมาพบจิตแพทย์ ดูเหมือนโลกไม่ค่อยปรานีคนดีมีวินัยสักเท่าไร

แล้วแม่ลูกก็มีปากเสียงกันจนได้ ถึงเวลาเร็ตสึโกะต้องร้องคาราโอเกะระบายอีกแล้ว “เกรี้ยวกราดดดดดด!”

อะไรที่อยากพูดกับแม่ อะไรที่อัดอั้นตันใจ อะไรที่อยากด่าแม่ จะเถียงแม่ก็ไม่เคยชนะ ไม่นับว่าเถียงไปก็บาป ทะเลาะไปก็ไม่สบายใจเอง ในตอนท้ายต้องโทร.กลับไปขอโทษทุกครั้งไป

ทางออกของเร็ตสึโกะคือคาราโอเกะ “เกรี้ยวกราดดดดดดดด!” แล้วระบายออกไปให้หมดเป็นครั้งๆ เธอก็จะกลับมาเป็นแพนด้าหญิงน่ารักเหมือนเดิม

ครั้งนี้แม่ไม่เพียงวุ่นวายเรื่องอาหารมีประโยชน์ บ้านช่องสะอาด แต่งตัวสวยงามน่ารัก แม่ถึงกับเลือกคู่ให้ด้วย

ที่ทำงาน เร็ตสึโกะเก็บกดเรื่องไม่พอใจผู้อำนวยการหมูตัน ที่บ้านเร็ตสึโกะเก็บกดเรื่องคุณแม่ เธอใช้คาราโอเกะเฮวี่เมทัลผรุสวาทความในใจออกมาเป็นเพลงซึ่งได้ผลชั่วคราว

เรื่อง ผอ.ตัน เธอใช้อาการเมาในงานเลี้ยงสังสรรค์ซัดใส่ ผอ.ตันไม่ไว้หน้า อาศัยว่าเมากันทั้งสำนักงานรวมทั้งตัวผู้อำนวยการเองด้วย เลยไม่มีใครจำวีรกรรมของเธอได้

แต่กับเรื่องแม่จะยิ่งยากกว่าและเป็นปัญหาสำคัญที่ทำให้หลายคนมาพบจิตแพทย์จนได้ ไม่โต้ตอบก็กดดัน แต่ก็จะเผลอโต้ตอบทุกคนไป ครั้นโต้ตอบไปก็ผิด บาปสะสม ไม่นับว่าโต้ตอบอย่างไรก็พลาด

“ไปให้เขาดูตัวหน่อย” แม่ว่า

“ไม่ว่าง” เร็ตสึโกะตอบ

“ไม่ว่างทำอะไร” แม่ซัก เห็นไหมตอบอะไรก็ไม่รอด

เป็นภาวะจนตรอกของคนรุ่นใหม่จริงๆ เพิ่งรู้ว่าคนญี่ปุ่นก็เป็น

เรื่องจับคู่ดูตัวนี้แม่เองก็ยอมรับว่าสมัยแม่ไม่ได้ทำแต่ด้วยความเป็นห่วงลูกสาวจะหาคู่เองไม่ได้จึงจัดการให้ เมื่อเร็ตสึโกะคุยเรื่องนี้กับเฟนเนโกะและไฮดะ มีบทสนทนาดีๆ “ต้องเอาตัวไปให้เขาดู เหมือนเสียตัวตนอย่างไรไม่รู้” ประมาณนี้

แล้วจะให้เร็ตสึโกะทำอย่างไร?

คำแนะนำคือให้นิ่ง ไม่ตอบโต้ใครไม่ว่าทางบวกหรือทางลบ จนกว่าฝ่ายตรงข้ามจะหมดแรงไปเอง วิธีนี้ใช้ได้ทั้งกับเจ้านาย เพื่อนร่วมงาน และพ่อแม่ แน่นอนว่าไม่ง่ายแต่ฝึกได้

เมื่อเรานิ่ง ฝ่ายตรงข้ามย่อมไม่พอใจแล้วเพิ่มโวลุ่มการรบกวน ล่วงล้ำ ล่วงเกิน ที่เราควรทำคือนิ่งต่อไป ไม่เพียงพวกเขาหมดแรงแต่วันหนึ่งพวกเขาจะได้เห็น “ตัวตน” ใหม่ของเรา คือเราเป็นเรา

วันใดที่พวกเขาเห็นตัวตนใหม่ของเรา วันนั้นพวกเขาจึงจะเริ่มปรับตัว ปรับตัวกับอะไร ปรับตัวเข้ากับตัวตนใหม่ของเรา วันนั้นพวกเขาจึงจะเปลี่ยนไปและเลิกตอแยเราเสียที

กล่าวเฉพาะพ่อแม่ มีหลายๆ บ้านที่พ่อแม่รอวันนั้น รอวันที่จะได้เห็นลูกเป็นผู้ใหญ่เสียที มีตัวตนใหม่ไม่น่าห่วงเหมือนคนเดิม หามิได้ ตัวตนใหม่มิได้แปลว่าจะเลิกกินอาหารขยะ จะลุกทำความสะอาดห้อง จะแต่งตัวแบบที่แม่แนะนำ เราเป็นเราเหมือนเดิมแต่ที่พ่อแม่จะจับสังเกตได้คือเราเป็น “ผู้ใหญ่” จริงๆ เสียที เป็นตัวเต็มวัยที่เป็นตัวของตัวเองอย่างมาก ใครก็ตามแม้แต่พ่อแม่เองก็โค่นไม่ลง

วันนั้นพ่อแม่จึงจะวางใจแล้วตายตาหลับ

เป็นซีรีส์สั้นๆ ที่ดูสนุกนะครับ พ้นเรื่องนี้ก็มีเรื่องใหม่ ซีซั่นสามสี่ห้าดูเพลินสนุกทุกตอน เป็นการ์ตูนน่ารักจากซานริโอที่จริงจังจนน่าหัวเราะ •

 

 

การ์ตูนที่รัก | นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์