สมัครเล่น

 

กับการเดินทางเล็กๆ และสมเหตุสมผลแล้วในแบบที่มันเป็น กว่า 30 กิโล จากพุทธมณฑลสาย 4 มุ่งสู่จุดหมายปลายทางไปยังถนนบรรทัดทอง ย่านราชเทวี ถิ่นแถวของที่ซุกหัวนอน

การเดินทางขับเคลื่อนด้วยการปั่นจักรยานคันใหม่เคยเก่าของผม จากร้านขายจักรยานมือสอง ผมตัดสินใจไปรับรถจักรยาน และเต็มใจจะปั่นกลับด้วยตัวเอง

ผมไม่รู้ชัด และปลอดประสบการณ์ของการปั่นจักรยานไร้เกียร์กลับบ้านที่ค่อนข้างไกลเป็นครั้งแรก

มันจะเป็นอย่างไร มันจะเหนื่อยแค่ไหน กับอันตรายและความยากง่ายจะที่ต่างกันออกไปกี่มากน้อย กับการเดินทางโดยมอเตอร์ไซค์ที่ผมเองคุ้นชินเป็นอย่างดี

เมื่อไม่รู้อะไรมากนักจากสิ่งที่กำลังจะทำ มันจึงเกิดความรู้สึกตื่นเต้นท้าทาย และกลายความสนุกจากสิ่งที่ไม่เคยทำ

บ่ายสามโมงโดยประมาณ สองล้อเริ่มหมุนจากสองขาที่เริ่มปั่น ความหวาดระแวงระคนปนมาด้วยกับความเสียวสันหลังที่ลอยมาตามแรงลมของรถที่เพิ่งแซงผ่านไป ที่วิ่งมาตามมาด้วยความเร็ว

แม้ว่าความเร็วของจักรยานไม่อาจเร็วเท่ารถที่ใช้กำลังแรงม้าจากเครื่องยนต์

หากแต่ความเร็วจักรยานจากแรงกำลังจากสองขาปั่นที่ใส่เพิ่มความระแวดระวังของผมก็ “ตามทันความกลัวของตัวเองเสมอ”

“สำคัญที่มากกว่าการไปถึงจุดหมายปลายทาง คือความปลอดภัย” เพราะเส้นทางไม่ได้ราบเรียบ ราบรื่น ความขรุขระของพื้นถนน รับรู้ได้จากแรงสั่นสะเทือนที่ต้องยกก้นขึ้นจากเบาะนั่งจักรยานเป็นระยะ และมันเป็นส่วนหนึ่งของความสนุกที่ผมได้รับจากการเดินทางที่สมัครแล้วด้วยใจ

บางช่วงบางตอนของสภาพท้องถนน เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์ที่สินเพิ่งซื้อมา บางระยะของเส้นทางก็ไม่เหมาะสมที่จะเสี่ยงดวง จึงมีบ้างที่จำต้องปั่นขึ้นบนบาทวิถี และกับการแก้เมื่อยล้า

ผมเลือกวิธีการจูงจักรยานเดินไปเรื่อยๆ จนกว่าจะรู้สึกดีขึ้นจากความเหนื่อยที่ไม่ยอมหน่าย จากนั้นก็ปั่นต่อไป

 

ด้วยความกว้างใหญ่และยาวไกลของถนนบรมราชชนนี การจะเข้าไปอีกฝากฝั่งของถนนที่มุ่งหน้าไปยังปิ่นเกล้า ไม่ง่ายต่อความเป็นมือสมัครเล่น

ผมเลือกที่จะเอาตัวรอดด้วยการหยุดปั่น แล้วแบกจักรยานข้ามไปอีกฟากผั่งของถนน ด้วยการอาศัยสะพานลอยคนข้าม

มันเป็นงานที่ไม่เบาเลยที่เดียวกับจักรยานเฟรมเหล็ก หากแต่ถ้ายอดเงินในกระเป๋าของผมหนักมากกว่านี้ น้ำหนักของจักรยานก็อาจจะเบาสบาย และอาจมากขึ้นด้วยความรื่นรมย์เมื่อต้องแบกขึ้นบ่า เพื่อข้ามไปยังอีกฟากฝั่งฝันของการเดินทาง

ระยะทางกว่า 30 กิโลกับเวลาราว 3 ชั่วโมง จากร้านจักรยานจนถึงบ้านตัวเอง การสมัครใจที่จะนำพาความลำบากมาสู่ร่างกาย แต่มากด้วยความสนุกทางใจ ความสนุกจากสิ่งใหม่ที่จะทำให้ผมไม่รู้จักตายจากความเบื่อ

ความเบื่อที่มากเข้าอาจทำให้ทึบทือ ไร้ชีวา ผมจึงเลือกควบคุมและเผ้าระวังตัวเอง และหยิบยื่นความไม่รู้จากสิ่งใหม่ที่เราสนใจ ด้วยอาศัยความสนุกเป็นต้นทุน

บางครั้งการได้ออกไปเล่นเล็กๆ น้อยๆ ออกไปซนบ้าง การออกไปเป็นมือสมัครเล่น สลัดให้หลุดกับความเป็นมืออาชีพ เพื่อความสะดวก และลื่นไหลได้เป็นบางเวลาให้ชีวิต

ด้วยความเป็นห่วง เมื่ออ่านได้ เข้าใจดี แต่ก็อยากให้ยั้งใจไว้ อย่าเพิ่งเชื่อผม

เพราะความคิดและการตัดสินใจของคนธรรมดาคนหนึ่ง ความถูกผิดเกิดขึ้นได้เสมอ

และสำคัญไม่น้อยไปกว่าคำว่า “สนุก” ที่ได้ออกไปเล่น คือความปลอดภัยดีของลมหายใจ เพราะทุกชีวิตมีคนป็นห่วงเสมอไม่น้อยก็มาก ที่บางครั้งเราอาจรู้ตัว หรืออาจไม่รู้ตัวก็ตามที เมื่อเราสนุกได้ ก็ปลอดภัยได้เช่นกัน และก็คงไม่จำเป็นต้องไปเสี่ยงชีวิต

ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่าง ที่พร้อมให้เราสมัครใจทำอยู่ด้วยความสนุก แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี

ของคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022