ผมเพิ่งดูหนังเรื่องใหม่ของ GDH

“เธอกับฉันกับฉัน”

หนังรักวัยใสของวัยรุ่น ม.ต้นในช่วงปิดเทอม

เป็นเรื่อง “รักสามเส้า” แบบหญิง 2 ชาย 1

แต่ที่น่าสนใจก็คือ “ยู-มี” เด็กผู้หญิง 2 คนเป็น “ฝาแฝด” ที่โลกของเธอเหมือนเป็นโลกใบเดียวกัน

ทุกอย่างแบ่งปันกัน ไม่เคยมีความลับระหว่างกัน

แต่วันหนึ่งเมื่อทั้งคู่เจอ “รักครั้งแรก”

“ยู-มี” จึงรู้ว่าในโลกนี้มีบางอย่างที่แชร์กันไม่ได้

หนังเรื่องนี้เล่าเรื่องผ่านมุมมองของเด็กผู้หญิง เรื่องจึงละมุนละไม ไม่โป๊ะ-โป๊ะ-ชึ่งเหมือนเด็กผู้ชาย

และ “เวลา” ที่เกิดเหตุการณ์นี้คือ ช่วงปี 2000 หรือ 23 ปีก่อน

โครงเรื่องเดียวกัน แต่ถ้าเกิดขึ้นในเวลาที่แตกต่างกัน

“มู้ด แอนด์ โทน” ของหนังจะเปลี่ยนไปเลย

เรื่องนี้ถ้าเกิดใน พ.ศ.นี้ แค่โทรศัพท์มือถือและโซเชียลมีเดียก็จะทำให้เรื่องราวในหนังเปลี่ยนไปเลย

แต่พอเป็นเรื่องเมื่อปี 2000 “มู้ด แอนด์ โทน” ของหนังก็นุ่มนวล เนิบช้าลง

และยิ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในต่างจังหวัด

เรายิ่งเห็น “ความงดงาม” ของ “ความช้า” และ “การรอคอย” ใน พ.ศ.นั้น

ไม่รีบเร่งเหมือนในวันนี้

ผมไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญ หรือเป็นวิสัยทัศน์อันกว้างไกลของ GDH

เพราะ “เธอกับฉันกับฉัน” เข้าฉายในช่วงที่กระแส Y2K กำลังมาแรง

ไม่ว่าจะเป็นแฟชั่น หรือการย้อนอดีต

“ไม่อยากจะรู้อายุ แต่อยากรู้ว่า…”

เล่นกันเต็มฟีดในเฟซบุ๊กเลย

เป็นการกระตุ้นความทรงจำที่งดงามในอดีต

เหมือนกับหนังเรื่องนี้

“เธอกับฉันกับฉัน” เป็นหนังของ “ฝาแฝด”

ไม่มีใครรู้เรื่องของ “ฝาแฝด” เท่ากับ “ฝาแฝด”

ผู้กำกับการแสดง จึงเป็น “ฝาแฝด” ครับ

“วรรณแวว-แวววรรณ หงษ์วิวัฒน์” ลูกสาวของคุณนิดดา หงษ์วิวัฒน์ สำนักพิมพ์แสงแดด

เคยอ่านบทสัมภาษณ์คุณนิดดา ฝาแฝดคู่นี้เคยใช้ชีวิตช่วงวัยเด็กในต่างจังหวัด

ไม่แปลกที่ฉากในหนังจะเป็นต่างจังหวัด

และต้องชมว่าจังหวัดนครพนมสวยจริงๆ

ภาพสวยมาก

รับรองว่าคนจะไปเที่ยวนครพนมเพิ่มขึ้นแน่นอนจากหนังเรื่องนี้

“ใบปอ” นางเอกเล่นเป็นทั้ง “ยู” และ “มี”

…น่ารักมาก

“พี่เก้ง” เคยบอกว่าหนังดีๆ จะทำให้เราหลงรักตัวละคร

“ใบปอ” ทำสำเร็จครับ

ผมเชื่อว่าคนดูจะหลงรักเด็กผู้หญิงคนนี้

ส่วน “โทนี่” ที่เล่นเป็น “หมาก” พระเอกของเรื่อง บทไม่เด่นเท่ากับ “ใบปอ”

แต่เล่นได้ใส น่ารัก

ถ้าถามว่าหนังเรื่องนี้น่าดูไหม

ตอบง่ายๆ เลยว่าน่าดูมาก

บางทีคุณอาจรักหนังเรื่องนี้เหมือนกับผม

“ความสุข” จากการดู “เธอกับฉันกับฉัน” มี 2 แบบ

แบบแรก คือ สุขจากเรื่องราวในหนัง

ผมเชื่อว่าทุกคนคงได้เหมือนกัน

ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ

และบางคนได้ “น้ำตา” กลับบ้าน

รอบที่ผมดู สาวๆ หลายคนเช็ดน้ำตากันทุกคน

ตอนที่…

ลืมไป เขาห้ามสปอยครับ

แต่ความสุขแบบที่ 2 คือ ความสุขจากการได้รำลึกอดีต

คนดูทุกคนจะมีประสบการณ์ในชีวิตแตกต่างกัน

ทั้งชีวิตในช่วงวัยใส จีบสาวครั้งแรก

และชีวิตในช่วงเวลา Y2K

หนังเรื่องนี้มี “สัญลักษณ์” สำคัญที่เป็นจุดตัดของเวลา 2 อย่าง คือ นิตยสารเธอกับฉัน นิตยสารวัยรุ่นในยุคนั้น

ชื่อหนัง “เธอกับฉันกับฉัน” ก็มาจากนิตยสารเล่มนี้

และเพื่อให้รู้ว่าเป็นหนังเกี่ยวกับความรักของฝาแฝด

ก็เพิ่มคำซ้ำ

กับฉัน-กับฉัน

สัญลักษณ์อีกอย่างหนึ่ง คือ เพลง “ผ้าเช็ดหน้า” ของ “โบ-จอยซ์” ไทรอัมพ์ส คิงดอม

“โบ-จอยซ์” เป็นศิลปินหญิงคู่แรกที่ใส่เสื้อสายเดี่ยว กางเกงขาสั้นมาก

ตอนนั้นโดนวิจารณ์หนักเลย

“ไทรอัมพ์ส คิงดอม” ถือเป็นสัญลักษณ์ของเด็กผู้หญิงยุคใหม่ที่กล้าแสดงออก

จากในอดีตที่ไม่กล้าเริ่มต้นก่อน

“ผู้ชาย” ต้องเป็นฝ่ายจีบก่อนอย่างเดียว

ถ้าเป็นฟุตบอลก็คือเล่นสไตล์บราซิล

รุกอย่างเดียว

เพลง “ผ้าเช็ดหน้า” ก็คือ ความพยายามที่จะก้าวข้ามเส้นนี้ไป

การทิ้งผ้าเช็ดหน้าให้ผู้ชายเก็บ เป็นรูปแบบการอ่อยแบบน่ารัก

รุกแบบเบา-เบา

ซึ่งตรงกับเรื่องราวในหนังเรื่องนี้

มีหลายฉากในเรื่องที่ทำให้ผมได้ย้อนอดีตในช่วงวัยเด็ก

อย่างเรื่องลอกข้อสอบในห้องสอบ

เรื่องแบบนี้ผมถือเป็น “น้ำใจ” ที่ให้กับเพื่อน

หรือ “เพื่อน” ให้กับเรา

เพราะคนลอกทุกคนไม่ได้หวังได้คะแนนเยอะๆ

เขาขอแค่ไม่ตกเท่านั้นเอง

ผิดระเบียบแน่นอนครับ

แต่เนอะ…ยังไงก็ต้องช่วยเพื่อน

งานวัดในหนังที่มี “กระสือ” ปลอมๆ ก็เหมือนกัน

ผมนึกถึงงานเทศกาลปีใหม่ของเมืองจันท์

ที่จำได้คือ “นางเงือกฝาแฝดที่ตัวติดกัน”

รู้ไหมครับว่าเขาทำอย่างไร

เขาเอาผู้หญิงมาใส่หางนางเงือกแล้วนั่งแนบติดกับกระจกเงาให้เห็นเป็นนางเงือก 2 คนตัวติดกัน

ง่ายๆ แบบนี้เลยครับ

อีกฉากหนึ่งที่ทำให้ผมได้รำลึกอดีต คือ ตอนที่ “ยู” กับ “หมาก” ค่อยๆ กระเถิบมือเข้าหากัน

เป็นการจับมือกันครั้งแรก

ผมนึกถึงประสบการณ์ตอนจับมือสาวตอนเรียนอยู่มัธยมปลายที่เมืองจันท์เลย

ตื่นเต้นมาก

ชวนสาวไปดูหนัง

ตอนอยู่ในโรงก็อยากจับมือเธอ

แต่ไม่กล้า

จะหันไปมองมือเธอ แล้วจับมือเลยก็ดูจะตั้งใจเกินไป

ค่อยๆ รวบรวมความกล้า แอบมองมือสาวที่วางอยู่บนเบาะที่นั่ง

ใช้วิธีการเหลือบแบบเล็ง-เล็ง

กะตำแหน่งเสร็จ ก็ทำเป็นหันหน้าตรงดูหนัง

ค่อยๆ ทิ้งมือไปยังเป้าหมายช้าๆ

เรียบร้อยครับ

…เจอเบาะ

ไม่รู้ว่าเธอรู้ทัน หรือบังเอิญดึงมือขึ้นไปจังหวะนั้นพอดี

แต่สักพักเธอก็วางมือมาใกล้ๆ

คราวนี้เรียบร้อยของจริง

เป็นประสบการณ์การจับมือสาวครั้งแรกที่จำได้ไม่ลืม

ขอบคุณ “เธอกับฉันกับฉัน” ที่ทำให้ความรู้สึกนี้กลับมาอีกครั้ง •

 

ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ | หนุ่มเมืองจันท์

www.facebook.com/boycitychanFC

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022