สืบเนื่องจากการผิดหวังที่ไม่ได้ไปชมบรอดเวย์โชว์ MJ ที่นำบทเพลงและท่าเต้นของ Micheal Jackson มาขยายความบนเวทีอย่างอลังการ เนื่องจากราคาตั๋วขึ้นไปสูงหลายเท่าตัว เพราะใคร ๆ ก็อยากมาดูกัน ผมเลยรอไปก่อนให้ความร้อนแรงหาย แล้วค่อยกลับมาใหม่ในราคาปกติ แต่ก็ไม่อยากปล่อยเวลาค่ำ ๆ ในนิวยอร์กซิตี้ให้ผ่านไปเฉย ๆ เลยไปต่อแถวที่บู๊ท TKTS เพื่อตีตั๋วชมโชว์ราคาพิเศษ แน่นอนว่าเป็นโชว์ที่ขายไม่หมด เลยเอามาลดราคาโค้งสุดท้ายก่อนแสดง

แม้จะขายไม่หมด ก็ไม่ได้แปลว่าของเขาไม่ได้ บางเรื่องเล่นมานานหลายปีแล้ว บางเรื่องเพิ่งเปิดตัวแต่ไม่มีแม่เหล็กร้อนแรงยังไม่ติดลมบน แต่ก็มีเรื่องแย่ ๆ โปรดักชั่นต่ำ ๆ ปนมาเหมือนกัน ผมเองก็เคยหลงคารมคนเชียร์โชว์ ที่มาคอยคุยกับผู้มาต่อแถวที่นั่น จนได้ไปชมโชว์แย่ ๆ ในโรงละครเก่า ๆ ขนาดเท่าห้องเรียน ใต้โบสถ์แห่งหนึ่งมาแล้ว เป็นโชว์ที่ประทับใจในความกร่อยของทั้งนักแสดง อุปกรณ์ เครื่องแต่งกาย และฉาก จนมิรู้ลืม

มาครั้งนี้ผมก็มาต่อแถวโดยไม่ทราบว่าจะซื้อตั๋วโชว์อะไร เพราะที่ตั้งใจอยากชมไม่มีลิสต์อยู่ในรายชื่อบนจอเลย เขาคงขายหมดกันไปแล้ว ทีมงานเชียร์แขกของแต่ละเรื่อง ก็ประดังเข้ามาพร้อมโบรชัวร์ ชวนให้เสียเงินให้โชว์ของเขา แต่ผมไม่มีทางเชื่ออีกต่อไป โชคดีที่ระหว่างต่อแถว จะใช้เวลานานสักหน่อยเพราะมีคนก่อนหน้าหลายสิบท่าน ผมเลยค่อย ๆ เอามือถือไล่เช็คทีละเรื่องไปพลาง ๆ

ในบรรดาโชว์ลดราคานี้ มีโชว์ดี ๆ ที่เคยชมมาแล้วเช่น “Aladin” โชว์ที่อิงบทและเพลงจากอนิเมชั่นของ Disney “The Book of Mormon” ละครเพลงตลกที่จะตลกมากหากคุ้นเคยกับพระคัมภีร์ศาสนาคริสต์ ที่เคยฮิตถล่มทลาย หรือ ละครเพลงตลกสยองขวัญต้นไม้กินคน ที่สร้างมาหลายครั้งหลายหนอย่าง “The Little Shop of Horror” ผมขอผ่านไปทั้งหมด

โชว์ใหม่ ๆ ที่มีดาราดัง ๆ อย่าง Samuel Jackson แสดงก็มี แต่เป็นละครแบบไม่มีเพลง คุยกันล้วน ๆ และท่าทางจะเครียด แม้ชื่อว่า “The Piano Lesson” แต่ไม่ได้เล่นเปียโน เพราะเขาเกี่ยวกับการจะเอาเปียโนสมบัติตกทอดจากพ่อไปขายและเถียงกัน ส่วนละครเพลง “Funny Girl” ที่มี Lea Michele ผู้โด่งดังมาจากซีรีย์ Glee ก็มีให้ดู แต่ดูแล้วไม่ถูกใจ ครั้นจะไปดู “Harry Potter and the Cursed Child” ก็ไม่ใช่แฟนเรื่องนี้ ไม่ได้อ่านภาคก่อน ๆ มา กลัวดูไม่รู้เรื่อง และยังมีอีกหลายเรื่องที่ผมดูรายละเอียด อ่านรีวิว ระหว่างรอแถว ก็ยังรู้สึกไม่น่าสนใจ

จนเหลืออีกราว 5-6 คิวจะถึงเวลาซื้อตั๋วของผม หูก็แว่วได้ยินเสียงคนข้างหลังคุยกันกับคนที่เพิ่งมาเจอกันอย่างออกรสว่าเคยดูเรื่องอะไรบ้าง ปรากฏว่าเมื่อคืนได้ไปชมโชว์เรื่องเดียวกันพอดี และต่างชมว่าสนุกมาก ๆ เพลงดีมาก ๆ คนหนึ่งบอกเรื่องนี้สนุกตั้งแต่เริ่มจนจบ อีกคนก็บอกดูแล้วมีฉากวิ่งไล่กันเหมือนในการ์ตูนทอมแอนด์เจอรี่ด้วย เขาคุยกันอย่างชื่นชมทุกอณูโชว์ จนผมต้องเปิดหูไปรับรู้เรื่องชาวบ้านให้ได้ จนได้ใจความว่าโชว์ที่เขาไปดูกันมาคือ “Some Like It Hot”

นี่คือชื่อที่ผมไม่คิดจะไปอ่านรีวิวหรือดูรายละเอียดด้วยซ้ำ เพราะผมเองเคยดูภาพยนต์จากปี ค.ศ. 1959 ในชื่อเดียวกันนี้มาแล้ว เป็นหนังที่ Marilyn Monroe ดาราสาวสุดเซ็กซี่ในยุคนั้นแสดง โดยมีพล็อตเรื่องเกี่ยวกับหนุ่มนักดนตรี 2 คนที่ชิคาโก ในยุคที่อเมริกาห้ามไม่ให้ขายเหล้า ที่ต้องไปแอบเล่นดนตรีในผับลับของมาเฟีย แล้วดันไปเห็นเขาฆ่าคนกันเข้า เลยโดนตามเก็บ ต้องหนีหัวซุกหัวซุน ปลอมตัวเป็นหญิง แล้วไปเข้าวงดนตรีหญิงล้วนที่ฟลอริด้า คนหนึ่งไปพบรักกับเพื่อนในวง อีกคนมีมหาเศรษฐีมากหลงรัก โดยไม่มีใครทราบว่าทั้งสองสาวนั่น แท้ที่จริงคือหนุ่ม ส่วนจะจบอย่างไร ผมขอไม่เล่านะครับ ให้ไปหาชมกันเอง

ด้วยความที่เคยดูหนังเรื่องนี้มาแล้ว แม้เป็นหนังที่สนุกเรื่องหนึ่ง และถือเป็นหนังคลาสสิคที่ถ้าเราได้ดูมา ก็จะดูรอบรู้เรื่องหนังสักหน่อย แต่ผมคงไม่มีวันตามไปดูเวอร์ชั่นบรอดเวย์แน่ ๆ หากไม่เข้าไปลองดูคลิ๊ปในยูทูปแล้วไปได้ยินเพลงเขาเข้า

เพียงได้ยินเพลง “You Can’t Have Me (If You Don’t Have Him)” ที่เขานำมาแสดงโปรโมทในรายการทีวีรายการหนึ่ง ผมก็หูลุกวาว เพราะเกิดถูกใจดนตรีแจ๊สแบบบิ๊กแบนด์ผสมอูคูเลเล่แสนคึกคัก ประกอบการเต้นแทปของเขาเข้าให้ แค่เพลงเดียวกับเสียงอูคูเลเล่ ผมตัดสินใจตีตั๋วไปชมเรื่องนี้ทันที จากที่ได้ยินเพลงและได้แอบฟังเขาชมกันผมมั่นใจว่าเพลงอื่น ๆ และการแสดงต้องดีแน่ ๆ

Some Like It Hot แสดงที่โรงละคร Shubert Theatre อันเก่าแก่นับร้อยปี ผมเข้าไปนั่งรอเป็นคนแรก ๆ ไปทันได้ยินเขาลองเสียงเครื่องดนตรีกันนิด ๆ หน่อย ๆ ได้ยินเสียงแหลม ๆ ของอูคูเลเล่ด้วยอีกต่างหาก เป็นการเล่นแบบมีชั่นเชิงเสียด้วย ไม่ใช่ตีคอร์ดกันเล่น ๆ

โชว์นี้เป็นไปตามคาดหมาย นักแสดงนำทั้งสาม Christian Borle, J. Harrison Ghee และ Adrianna Hicks เป็นทั้งนักแสดงและนักร้องที่เก่งมาก ๆ เสียงเอาอยู่ทุกสถานการณ์ การแสดงลื่นไหลทุกอารมณ์ นักแสดงประกอบต่าง ๆ ก็มีสีสัน ฉากต่าง ๆ ก็จัดเต็ม ลงทุนสร้างกันตระการตาเสมือนอยู่สถานที่จริง ทั้งบนบก บนรถไฟ บนเรือ มีหมด ละเอียดจนนึกว่าดูหนังอยู่

สิ่งที่เซอร์ไพรส์ที่สุดสำหรับผม ที่ไม่ได้ทำการบ้าน ไม่ได้รู้เกี่ยวกับโชว์นี้มาก่อนมากนัก คือเขาปรับเปลี่ยนบทให้ทันสมัย ด้วยการให้หนุ่มนักดนตรีคนหนึ่ง เกิดมาค้นพบว่าที่แท้เป็นหญิงเขาก็ชอบ และกลายเป็นการค้นพบตัวตนไปเลย โดยไม่กลับมาแต่งชาย และตกลงปลงใจแต่งงานกับมหาเศรษฐีไปเลย นี่เป็นบทที่ไม่มีในเวอร์ชั่นภาพยนต์ ถ้าเป็นสมัยนั้นคนคงตกใจ แต่มาสมัยนี้มันเป็นอะไรที่ลงตัว และเข้ากับยุตสมัยดีทีเดียวครับ

ก่อนจะจบผมขอยกเครดิตให้คนแต่งเพลง Marc Shaiman คนเขียนเนื้อเพลง Scott Wittman & Marc Shaiman และคนเขียนบท Matthew Lopez & Amber Ruffin ที่พาดนตรีในยุค Jazz Age ให้กลับมากระหึ่มอีกครั้งในยุคนี้ โชว์เรื่อง Some Like It Hot เพิ่งเริ่มแสดงเมื่อปลายเดือนพ.ย. ปี 2022 ผมก็ขอให้โชว์ของเขาโด่งดังขึ้นเรื่อย ๆ และอยู่ไปนาน ๆ

หากคุณได้ผ่านไปนิวยอร์กซิตี้แล้วมีเวลา ขอแนะนำให้ไปเสียเวลากับโชว์นี้ รับรองว่าจะไม่เสียดายเลยสักวินาทีเดียว และถ้าจะให้ดีต้องไปซื้อตั๋วถูกที่ TKTS ด้วยนะครับ จะได้ความสุขแบบสองเด้ง