คอลัมน์ประจำ

จดหมาย

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 13 - 19 มกราคม 2566
คอลัมน์จดหมาย
เผยแพร่

• วันเด็ก (1)

อนาคตของเด็กอยู่ที่ใคร?

เมื่อผู้ใหญ่ใจไม้ไส้ระกำ

เล่นแร่แปรอบายอุปถัมภ์

ไม่อินังขังขอบความชอบธรรม

เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า

ผู้ใหญ่ไม่เข้าท่าน่าสลดใจ

เด็กเด็กต้องการประชาธิปไตย

“ผู้ใหญ่” ยื้อไว้สุด “ตู่”…กู่ไม่กลับ

“ปชต.” แพ้ภัยพรรค “ส.ว.”

สนตะขอ – ตะพายสายห่วงโซ่

ทั้งสมัครพลพรรคพาลพาโล

“อาวุโสโฉเก” เฮ “ตรา ป.”

สงกรานต์ บ้านป่าอักษร

 

เมื่อถามว่า อนาคตของเด็กอยู่ที่ใคร

แน่นอน คำตอบก็คือ ผู้ใหญ่ในวันนี้

แล้วผู้ใหญ่ในวันนี้ เป็นอย่างไร

ก็คงเป็นอย่างที่ “สงกรานต์ บ้านป่าอักษร” บอกนั่นแล

“…ผู้ใหญ่ไม่เข้าท่าน่าสลดใจ

เด็กเด็กต้องการประชาธิปไตย

‘ผู้ใหญ่’ ยื้อไว้สุด ‘ตู่’…กู่ไม่กลับ…”

เป็นเช่นนี้แล้ว เด็กในวันนี้ จะเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้าอย่างไร

คงไม่ต้องบอก

 

• วันเด็ก (2)

ดีแต่พูด

สักวา ว่าถึง ดีแต่พูด

เปิดตัวโม้ ปูดใหญ่ พูดไว้ก่อน

ให้อย่างโน้น อ้างอย่างนี้ เอื้ออาทร

เอาแต่อ้อน ทำอย่างไร ไม่บอกเลย

นักการเมือง ไม่ศึกษา หาข้อมูล

เล่นแต่ปูนป้ายสีเปรอะเลอะเทอะเฉย

โทษคนโน้นว่าคนนี้ดีเปรียบเปรย

ของมันเคยใช้แต่ปาก (โกง) กินเอย

นายสมัยสงคราม

 

นี่คืออีกตัวอย่าง ที่ผู้ใหญ่ในวันนี้

ทำให้เด็กๆ เห็น

นั่นคือ ดีแต่พูด

ยิ่งการเลือกตั้งจะมาถึงในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้

สภาวะ “เปิดตัวโม้ ปูดใหญ่ พูดไว้ก่อน”

คงเป็นสิ่งที่เด็กๆ ได้เห็น ได้ยิน และได้รับรู้กันเต็มๆ

• วันเด็ก (3)

สักวา ตกปลาใหญ่ ในบ่อเพื่อน

ฉันขอเตือนเหมือนเอาเปรียบเทียบเท้าได้

“ชุบมือเปิบ” เสิบสานบานตะไท

คดีเขามิทำให้ใครเดือดร้อน

เห็นแก่ตัวชั่วชาติพาบาดหมาง

ขืนร่วมทางจะเหลือทนจนสึกกร่อน

จากด้วยดีเป็นตัวอย่างพึงสังวร

จักสัญจรขุมไหน “เชิญไป” เลย

สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

ชูเกียรติ วรรณศูทร

 

นอกจาก ดีแต่พูด

อันไม่ใช่ตัวอย่างที่เด็กๆ ควรเอา “เยี่ยง” แล้ว

ปรากฏการณ์ทางการเมือง

แบบ ตกปลาในบ่อเพื่อน

รวมถึง “การชุบมือเปิบ”

หนูๆ น้องๆ และรวมถึงเยาวชนรุ่นใหม่

คงจะได้เรียนรู้ว่า “ดี หรือไม่ดี”

 

• วันเด็ก (4)

ทะเลไม่เคยหลับ แต่ทหารจงหลับเถิด

หลับแล้วเกิดโลกใหม่ในสรวงสวรรค์

ลูกนาวีชีวีนี้ผูกพัน

ลูกนาวีมีเกียรติศักดิ์ศรี

ทะเลนั้นเหมือนถิ่นของเรา

คลื่นน้ำตาถาโถมขอประโลมทุกท่าน

ที่พบผ่านการสูญเสียเพลียเศร้าเหงา

เหตุการณ์นี้ จะอยู่ในใจเรา

ณัช นั้นเมาคลื่น ชะเลเห่กล่อมเทอญ

ณัฐ ศรีบุรีรีกษ์

กวียิปซี

 

ทุก-ทุกปี ในวันเด็ก

สิ่งที่หนูๆ ใฝ่ฝันจะไปสัมผัส

นั่นคือ เครื่องบิน รถถัง และ…เรือรบ

แต่ในปีนี้ “เรือรบ” จมอยู่ในทะเล

และมีการสูญเสียกำลัง อย่างที่ไม่ควรเสีย

ทำให้ “ผู้ใหญ่ในกองทัพ”

คงไม่อาจยืดอกบอกได้อย่างภาคภูมิใจ

ถึงความเข้มแข็ง แข็งแกร่ง สง่างาม แห่ง “รั้วของชาติ”

ได้อย่างเต็มปาก

ปัญหาอยู่ที่ “บิ๊ก” หรือผู้ใหญ่คนไหน–วานบอกหนู

 

• วันเด็ก (5)

แม่ผมอายุ 89 ปี เสียชีวิตปี 2532

นึกถึงแม่เมื่อไหร่ ย้อนคิดถึงเมื่อตอนผมอายุ 14 ปีไม่ได้

ผมไปดูหนังกลางแปลงในวัดสะเพลงแล้วหลงหลับ

จนหนังกลางแปลงเลิก รีบวิ่งกลับบ้านราว 02.00 น.ของวันใหม่

เหยียบบันไดขั้นแรก ได้ยินเสียงแม่เปิดประตู

รู้ว่าแม่ยังไม่ได้นอนเลย นั่งรอผมด้วยความเป็นห่วง

ตั้งแต่นั้นมา จนแม่จากไป

ผมไม่เคยทำให้แม่ห่วงอีกเลย

นึกถึงเรื่องนี้เมื่อไหร่ น้ำตาไหล คิดถึงแม่ทุกครั้ง

ตะวันรอน

อ.ลอง จ.แพร่

 

ลุงตะวันรอน

เขียนไปรษณียบัตรนี้ มาตั้งแต่วันแม่ ปีที่แล้ว

บังเอิญตกค้างอยู่

ไม่ล่าช้า หรือล้าสมัย

ด้วย เด็ก-เด็ก สามารถนำไปคิดและเรียนรู้

ว่า มีหลายสิ่งหลายอย่าง ที่เราสามารถทำให้ผู้ใหญ่

อันหมายถึง พ่อ-แม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนมิตร เบาใจ ไม่ต้องห่วงใยได้

มีสิ่งดีๆ ที่เราสามารถเรียนรู้ได้ อย่างไปรษณียบัตรของลุงตะวันรอนนี้ •