ทำไม พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา จึงถูกตั้ง”คำถาม”จากกรณีอับปางของ”เรือหลวงสุโขทัย”

เป็น”คำถาม”ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าต่อ “ผบ.ทร.”

คำตอบโดยพื้นฐานอย่างที่สุด 1 เพราะ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรี และ 1 เพราะดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม

น่าสนใจตรงที่เป็น”คำถาม”ซึ่งสร้าง”ความหงุดหงิด”เป็นอย่างสูง

ทั้งๆที่ใน”คำถาม”อันเกิดขึ้นดำรงอยู่และดำเนินไปอย่างมีการจำแนกแยกแยะ นั่นก็คือ ต่อชะตากรรมของทหารที่อยู่ในเรือ สังคมเปี่ยมด้วยความเห็นอกเห็นใจ ต้องการเห็นความปลอดภัย

ขณะเดียวกัน ก็มี”ข้อสังเกต”หลายข้อสังเกตต่อแต่ละรายละ เอียดอันก่อให้เกิด”คำถาม” ไม่ว่าจะเป็นภารธุระ ไม่ว่าจะเป็นการ ขาดแคลนวัสดุอุปกรณ์

ความน่าสนใจก็คือ ทุก”คำถาม”ล้วนมีรากฐานมาจาก”คำตอบ”และ”คำชี้แจง”อย่างเป็นทางการจากผบ.ทร. จากเสธ.ทร.มิได้เป็นการนึกคิดเองทั้งสิ้น

แล้วที่สุดทำไมจึงไปลงอยู่กับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

 

กระบวนท่าและท่วงทำนองการตอบ”คำถาม”ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ก่อให้เกิดความสงสัยตามมาอย่างยิ่งอยู่แล้ว จังหวะก้าวในการเคลื่อนไหวก็ยิ่งน่าสนใจ

ต้องยอมรับว่าชะตากรรมของ”เรือหลวงสุโขทัย”เป็นความสูญเสีย เป็นเรื่องใหญ่ยิ่งในทางการทหาร ในทางการเมือง

เป็นความรับผิดชอบโดยตรงของกองทัพเรืออันเป็นส่วนหนึ่งของกระทรวงกลาโหม เรียกร้องความรับรู้ทั้งต่อเรือหลวงสุโขทัยและต่อการบริหารจัดการของกองทัพเรือ

แสงแห่งสปอตไลต์จึงฉายจับไปยังรัฐมนตรีว่าการกระทรวง กลาโหมอย่างเป็นพิเศษว่าจะมีท่าทีอย่างไร เมื่อเห็นการเดินทางไปในภาคใต้และบินไปยังภาคเหนือ

ไม่ปรากฏการไปเยือน ณ จุดอันเป็นที่เกิดเหตุไม่ว่าประจวบ

คีรีขันธ์ ไม่ว่าชุมพร จึงยิ่งกลายเป็น”คำถาม”แหลมคมเป็นลำดับ

 

มีเสียงร้องถามถึง”ความรู้สึก”ของ”ผู้บังคับบัญชา” ไม่ว่าต่อกองทัพเรือ ไม่ว่าต่อกระทรวงกลาโหม ไม่ว่าต่อรัฐบาล ว่าสำแดงออกอย่างไร

เป็นความเสียใจและขออภัยต่อผู้ประสบชะตากรรมหรือไม่

ยิ่งได้รับฟังคำแถลงในเรื่อง”ชูชีพ”ที่ไม่พร้อม ยิ่งได้รับฟังการโยนความผิดให้กับ”สังคม” ยิ่งทำให้เกิดคำถามกระทั่งกลายเป็น #อันมากด้วยความแหลมคมในทางความรู้สึก

เป็นคำถาม”นายกรัฐมนตรี” ถาม”รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม”

ถามความรับผิดชอบต่อกรณี”เรือหลวงสุโขทัย”