หว่างคมเขี้ยว | ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด : โชคชัย บัณฑิต’

ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด | โชคชัย บัณฑิต’

หว่างคมเขี้ยว

 

1.

วันวาน

อย่างเงียบเงียบเยียบเย็นไม่เห็นร่าง ล้มโครงสร้างล่างสุดเป็นจุดหมาย

ย่อยอณูเซลลูโลสเหมือนโหดร้าย ผ่านคมเขี้ยวย่อยสลายใต้อาคาร

ค่อยคืบเคลื่อนเลื่อนขั้นจากชั้นล่าง ทิ้งช่องว่างข้างหน้าหลังพร่าผลาญ

ผุเป็นผงโพรงดินซดวิญญาณ คืออาหารหวานล้ำทุกคำลิ้ม

 

2.

วันนี้

ไม่ผิดปลวกลวกร้อนชอนไชร่าง แทะทุกอย่างขวางตาล้มหน้าทิ่ม

หลังคาทรุดซากถล่มเร่งชมชิม ดูเนิบนิ่มลิ้มรสปรากฏควัน

ย่อยสลายใต้องศามหาโหด เซลลูโลสโชติช่วงทุกห้วงถลัน

เร่งคมเขี้ยวอักโขแห่งโลกันตร์ เกินคอนกรีตปิดกั้นเพดานทรุด

คือพวยเพลิงเหลิงรุกเข้าทุกซอก เร่งขยอกตรอกไม้ด้านในสุด

โศกไซเรนมโหรีที่เร่งรุด เกินยั้งหยุดผุดโผล่มโหฬาร

ทั้งใต้ดินบนดินเร่งกินกอบ เร้นขวากหลุมคลุมครอบอยู่รอบด้าน

เกินจับต้องห้องโถงอุโมงค์กาล รอพร่าผลาญผุดโผล่โปรโตซัว

 

3.

วันหน้า

อย่างเงียบเงียบเยียบเย็นราวเร้นร่าง ทุกโครงสร้างต่างเผยเหมือนเย้ยยั่ว

รอเวลาระเหยเปิดเผยตัว ให้คอนโดฯ โผล่หัวหลังรั้วล้ม •