ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 28 ตุลาคม - 3 พฤศจิกายน 2565 |
---|---|
คอลัมน์ | เอกภาพ |
ผู้เขียน | พิชัย แก้ววิชิต |
เผยแพร่ |
ฟัง
การได้ยินที่ไม่ได้รับฟัง คือความเงียบหายของความเข้าใจ เมื่อพูดบางสิ่งเพื่อบอกบางอย่าง หูได้ยินแต่ใจต่างหากที่ไม่ได้รับฟัง การสื่อสารที่ล้มเหลว สัญญาณของความเข้าใจขาดหาย ไร้การเชื่อมต่อของสายสัมพันธ์อันดีที่ควรมีให้แก่กัน จึงไม่เกิดสิ่งสร้างสรรค์ใดๆ
ใครควรฟังคงต้องขึ้นอยู่กับสถานะของชีวิตว่าควรฟังใคร ทุกๆ คนล้วนเกี่ยวข้องกับการเป็นผู้รับฟัง ไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม จากคนในครอบครัว จากคนรอบข้าง หน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ แต่จะรับฟังกันในรูปแบบไหนคงต้องตั้งให้ตรงอยู่บนพื้นฐานของความเข้าใจซึ่งกัน และกับเหตุผลที่ยืดหยุ่นปรองดอง
ในสนามรบกับเสียงอื้ออึงของการต่อสู้ หากไม่ใส่ใจรับฟังเสียงเตือนจากลูกปืน เสียงลูกระเบิด โอกาสที่จะมีลมหายใจกลับไปหอมแก้มลูก และกลับบ้านไปกอดเมียคงจะมีน้อยเต็มที
หากแต่เมื่อรับฟังด้วยความใส่ใจกับเสียงแห่งความตายมากพอ โอกาสรอดก็จะขยับตัวสูงขึ้น
และกับในสนามแข่งขัน นักกีฬาที่การเกือบแพ้ พลิกกลับมาชนะได้ด้วยเสียงเชียร์ของเหล่ากองเชียร์
เพียงเพราะนักกีฬารับฟังและใส่ใจมากพอกับเสียงแห่งคุณค่าที่มากด้วยความหมายของการได้รับกำลังใจ
ทุกๆ ที่ล้วนมีเสียง ในสังคมเองก็มีเสียง แต่จะเป็นเสียงอะไร ในแบบไหน เสียงเรียกร้อง เสียงก่นด่า หรือเสียงหัวเราะ ผู้รับฟังคงต้องเลือกตามสะดวก จะแค่ได้ยินหรือตั้งใจรับฟัง คงต้องขึ้นอยู่กับว่าใครอยู่จุดไหนในสังคม ว่าเสียงแบบไหนที่ควรให้ความสำคัญ
เมื่อการรับฟังคือการมองเห็น จะเห็นอะไรได้บ้างจากการฟัง คงต้องขึ้นอยู่กับเรื่องราวที่มาของเสียง และมุมที่มองของผู้รับฟัง เมื่อได้รับฟังจนรู้ถึงความรู้สึกนึกคิด ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งหรืออีกหลายต่อหลายเรื่องที่อยากให้รับรู้ กับความเข้าใจที่ตรงกัน เพื่อประโยชน์ของการที่ได้อยู่ร่วม
การส่งเสียงเพื่อให้ได้ยินเป็นสิ่งสำคัญ เพราะมีหลายสิ่งที่ต้องปรับความเข้าใจ และอีกหลายอย่างที่จำเป็นต้องรู้ ด้วยความเต็มใจยินดีที่จะรับฟัง จนทำให้เกิดการเห็นอกเห็นใจซึ่งกันตามมา
เรื่องราวจากเสียงล้วนมาจากสิ่งที่อยากบอกเล่า อยากปรึกษา อยากถามไถ่ มันคือการแลกเปลี่ยนความรู้สึกนึกคิด รับรู้ปัญหาแก้ไขข้อผิดพลาด ปรับมุมมองความคิดให้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ด้วยความเรียบร้อยดีงาม ตัวผมเองยังต้องรับฟังในฐานะลูก ในฐานะพ่อ ในฐานะสามี และในฐานะเพี่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ตามความเหมาะสมและตามวาระโอกาส
สำหรับผม มันเป็นเรื่องที่อยู่ยากถ้ายังไม่รู้จักรับฟัง เราล้วนต้องการความรัก และความรักจะเกิดขึ้นได้อย่างไร ถ้าการรับฟังไม่เกิดขึ้นมาก่อน การได้ยินเปล่าๆ ไร้ความหมายโดยแท้จริง
และมันเป็นไปไม่ได้ที่ความรักจะเกิดขึ้น ถ้าไร้ซึ่งความเข้าใจที่มาจากการได้รับฟัง
อีกเสียงสำคัญที่ฟังควรฟังคือการฟังเสียงของตัวเอง คงต้องเงียบเพื่อที่จะได้ยินเสียง บ่อยครั้งที่ผมมักจะวนจบมาที่สิ่งใกล้ตัวที่สุด เพราะมันยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง ถ้าเรารู้จักที่จะรับฟังตัวเองบ้าง ความชอบ ความไม่ชอบ อคติ ไม่อคติ กับเรื่องใดเรื่องหนึ่งมันขึ้นตรงอยู่ที่ตัวของเรา สิ่งใดทำให้เราดีใจได้ สิ่งใดทำให้เราเสียใจได้ เสียงที่อยู่ในตัวเราจะช่วยให้มองเห็นตัวเอง
ถึงตรงนี้แม้หนังสือเองก็ยังมีเสียง คงต้องอ่านในแบบฟังหูไว้หู เพียงแค่รับรู้ รับฟัง เพื่อความเข้าใจซึ่งกัน จะได้ไม่หายไปกับความเงียบงัน
ขอบคุณมากมายครับ •
เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022