คอลัมน์ประจำ

‘มิแบ่งแยกแต่แบ่งปัน’ / ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด : มีนา ฟ้าศุกร์

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 30 กันยายน - 6 ตุลาคม 2565
เผยแพร่

ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด

มีนา ฟ้าศุกร์

 

‘มิแบ่งแยกแต่แบ่งปัน’

 

ท้องฟ้า…ที่เห็นเป็นสีฟ้า เหมือนหลังคาคลุมครอบอยู่รอบด้าน

ไร้ขอบเขตขึงกั้นอนันตกาล ฟ้าเมื่อวานฟ้าวันนี้มิต่างกัน

มิเคยแบ่งแยกคลุมคุ้มหัวเรา แบ่งแยกเขาแบ่งแยกใครไม่ปิดกั้น

อยู่ใต้ฟ้าผืนเดียวเกี่ยวสัมพันธ์ ทุกชนชั้นฟ้าปกป้องทุกท้องฟ้า

แผ่นดิน…ผืนเดียวเราเหยียบเดิน ทุกร่องรอยที่เผชิญเดินก้าวหน้า

เป็นผืนกว้างมิสิ้นสุดสุดสายตา ทุกชีวิตได้พึ่งพามาช้านาน

มิแบ่งแยกการลงแรงแปลงชีวิต ผลผลิตพืชพันธุ์ธัญญาหาร

ทุกผืนดินที่เป็นอยู่ฤดูกาล จนพ้นผ่านแม้มีใครเข้าครอบครอง

สายลม…ที่พรมพัดสัมผัสผิว ใบไม้ปลิวปลดปล่อยลอยละล่อง

พลิ้วระลอกรวงข้าวไหวในทุ่งทอง ปีกบางของผีเสื้อบินเหนือลม

ความเย็นที่มาเยือนอยู่ทุกย่าน ที่พัดผ่านมิแบ่งใครให้ขื่นขม

ยังเท่าเทียมทุกเรือนร่างที่พร่างพรม ดับร้อนแล้งระทมห่มชีวิต

สายน้ำ…มิเคยสิ้นการรินไหล ชุ่มชื่นกระแสใสให้ผลผลิต

หล่อเลี้ยงโลกคนทุกผู้อยู่ทั่วทิศ ดื่มกินอยู่เนืองนิตย์ชีวิตมนุษย์

มิเคยแบ่งแยกใครในสายน้ำ ยังชื่นฉ่ำงดงามความบริสุทธิ์

เพื่อแบ่งปันทุกแห่งไร้แย่งยุด มิเคยหยุดเผื่อแผ่กระแสธาร

 

ท้องฟ้า…แผ่นดินงาม…ธรรมชาติ สายลมวาด…สายน้ำใส…ที่ไหลผ่าน

ยังเอื้อเฟื้อ…มนุษย์…มาเนิ่นนาน มิแบ่งแยกยังเจือจานให้จดจำ

มนุษย์ยื้อยุดแบ่งแยกให้แตกต่าง กรงที่สร้างกั้นเขา, ใครให้ตกต่ำ

มาจับมือรื้อกรงกรอบที่ครอบงำ ร่วมใจทำมิแบ่งแยกแต่แบ่งปัน

ร่วมมือ, ใจรื้อกรงกรอบที่ครอบงำ เป็นดั่งธรรมชาติทุกแห่ง…ที่แบ่งปัน •