เอกภาพ

พิชัย แก้ววิชิต

 

น้ำคำจากเขาที่ไหลลงทะเล

 

“เพียงน้ำคำที่เปล่าเปลือย ไร้ใสซื่อจากความจริง จากนี้คงให้ไหลแล้วลงสู่ทะเล”

นั่งอยู่ที่โขดหินริมหาดทราย เสียงคลื่น เสียงลม เสียงแห่งความเงียบ ชัดเจนอยู่ในขณะที่ความคิดแผ่ขยายขอบเขตของมันไปที่เส้นขอบฟ้าที่นอนนิ่งอยู่เบื้องหน้า เมื่อนั่งมองน้ำเค็มก็ทำให้เห็นถึงน้ำคำของผู้คน คำพูดคำจาอาจเป็นคำหวานที่เป็นลม คำขมที่เป็นยา หรืออาจเป็นได้ทั้งลมและยาในสูตรเดียวกัน

เป้าประสงค์ของน้ำคำที่ออกจากปาก บางครั้งไม่ได้แนบความจริงจากใจมาให้ด้วย

เพราะเหตุนี้เอง น้ำคำจึงเป็นคำลวงที่ใช้หลอกเพื่อนร่วมโลกที่ไว้เนื้อเชื่อใจ

เพียงแค่น้ำคำลวงที่พุ่งพรูก็อาจเซาะกร่อนทำลายชีวิตของใครที่คล้อยตามน้ำคำลวง ให้ต้องสูญเสียความรู้สึกดีๆ ที่อยู่ภายใน ทั้งความรัก ความศรัทธา และกับอีกหลายชีวิตต้องสิ้นเนื้อประดาตัว พลัดพรากจากทรัพย์สมบัติที่เคยมี

ตั้งแต่เงินในบัญชี บ้าน รถ ที่ดิน ไปจนถึงค่าขนม ค่ามาม่า

 

บางครั้ง น้ำคำที่หลอกลวง อาจสร้างความเสียหายยิ่งกว่าการสูญเสียรุนแรงจากน้ำป่าที่ไหลเชี่ยวกราก

เมื่อเจอเข้ากับน้ำคำที่ไร้ความจริงเช่นนี้แล้ว ใครก็อกสั่น ใครก็ขวัญหายกับ “น้ำคำที่มาจากเขา”

ความไว้เนื้อเชื่อใจซึ่งกัน ทยอยแห้งเหี่ยวเฉาและกำลังกลายเป็นสิ่งที่หายากยิ่งขึ้นทุกวัน ต่างกันกับความหวาดระแวงกลับโตวันโตคืน ที่ถูกหล่อเลี้ยงอยู่ได้ด้วยนำคำลวง

คงต้องเฝ้าระวังน้ำคำที่มาจากเขา อย่าให้มันท่วมท้นเกินระดับขีดวัดของการชั่งใจ เมื่อความชั่งใจอยู่ในระดับที่เหมาะสมจนเกิดเป็นสิ่งที่เรียกกันว่า “ความไว้เนื้อและเชื่อใจ” มันไม่ต่างอะไรไปจาก “น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา” กับความรู้สึกที่แช่มชื่นหัวใจ ด้วยมิตรภาพจากกันและกัน

ระดับขีดวัดการชั่งใจของคนเราต่างกัน จากประสบการณ์และสัญชาตญาณของการเอาตัวรอด พิษภัยของน้ำคำยังไม่มีวิธีใดป้องกันและแก้ไขปัญหาของการลวงหลอกได้อย่างเต็มร้อย คงต้องใช้รูปแบบของการเฝ้าระวัง ไม่ต่างกับเป็นโรคระบาดที่กำลังแพร่กระจายที่กำลังกัดกินความเชื่อที่อยู่ในใจ

คนใกล้ตัวและคนไกลตัวที่อยู่ห่างออกไปเกินกว่าหนึ่งช่วงแขน คนคุ้นหน้าและคนแปลกหน้า ความเสื่อมสลายของมิตรภาพกำลังจะก่อกำเนิดสิ่งใดขึ้นกัน วันข้างหน้า น้ำคำลวงจากเขาจะเหือดแห้งไปในยุคหนึ่งสมัยใดได้หรือไม่ หรือน้ำคำลวงจะกลายเป็นแม่น้ำสายสำคัญที่หล่อเลี้ยงวิถีชีวิตผู้คนในยุคที่ไร้ซึ่งความเชื่อใจ

กับเรื่องราวมิตรภาพและความซื่อสัตย์จะกลายเป็นเพียงนิทานหลอกเด็กก่อนเข้านอน

นํ้าคำดีๆ ที่ใสซื่อ จากเขา จากเรา หรือจากใคร ไปราดรดเพาะปลูกความหวังให้กับคนที่หมดกำลังใจ เพิ่มพลังใจให้กับคนที่กำลังหมดเรี่ยวแรงการสู้กลับของชีวิต ให้เป็นแรงผลักที่จะคอยดัน ให้เกิดแรงบันดาลใจให้กับใครบางคน และด้วยน้ำคำดีๆ ที่จะบ่มเพาะความไว้เนื้อเชื่อใจให้เจริญงอกงามขึ้นมา ให้มันใหญ่พอ ให้มันโตกว่า จนปกคลุมครอบงำความหวาดระแวงที่เคยมีต่อกัน ให้มันแห้งเหี่ยวตายไป

น้ำคำจากเขาที่ไหลลงทะเล เมื่อไหลแล้วก็ให้ไหลไป ไม่ตักไม่ตวงเก็บมาไว้ในใจกับน้ำคำที่เปล่าจากประโยชน์ เพราะเราเองยังคงต้องดูแลใจ เพราะน้ำคำที่ดีมาจากใจที่ดี เมื่อวันหนึ่งมาถึง น้ำคำจากเราอาจทำให้เขาหรือใครๆ ได้รับน้ำคำที่ใสสะอาดจริงใจ น้ำคำที่จะทำให้เขาผู้นั้นอุดมสมบูรณ์ อยู่ด้วยความร่มรื่นของความไว้เนื้อเชื่อใจ กับนิทานก่อนนอนที่จะทำให้เด็กน้อยตื่นอยู่ด้วยความดีงาม “จากน้ำคำของคนที่เขารัก”

ขอบคุณมากมายครับ •

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022