คอลัมน์ประจำ

ขนมปังขึ้นรา / ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด : ปันนารีย์

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 16 - 22 กันยายน 2565
เผยแพร่

ประกวดกวีนิพนธ์มติชนอวอร์ด

ปันนารีย์

 

ขนมปังขึ้นรา

 

ใต้แสงเงาสลัวเลือนของยามเช้า

ร่างกายขึงข่ายกลิ้งเกลือกบนเตียงไม่ยอมตื่น

พยายามลุกมาชงกาแฟแก้วแรก

อยากก้าวเท้าออกไปง่ายดายเหมือนลากจุด A ไปจุด B

ลืมกฎข้อบังคับให้ยืนตรงอยู่หน้ากระจก

โปรยยิ้มหวานแม้ความเป็นจริงแตกสลาย

ร่องลึกปริร้าวในแผ่นผิว

กาแฟแกล้มชีวิตเหลือเพียงขนมปังวางทิ้งไว้

เสียงในหัวดังมาก

เร็วรี่ อยากเปิดประตูออกไปสู่ด้านนอก

ผิวแผ่วกลับมีแต่ลากไล้เสื้อเกราะประวัติศาสตร์ไปทั่วห้อง

พูนไปด้วยประตูลั่นกุญแจสนิมเกรอะ

ในหรือนอกห้องไม่มีชีวิตส่วนตัวอันอิ่มเอิบ

มีแต่สภาพกดดันไปรอบๆ

มองไปทางไหน กฎการทรงตัวเท่ากับการพังทลาย

เชื้อราขยับขยายพอกพูน

โอ้…จงหัดกินขนมปังขึ้นราเพื่อลดการเต้นของกรดในกระเพาะ

สะอิดสะเอียนเล็กน้อยต่อสิ่งที่เราไม่ปรารถนา

อึนๆ กับ สิ่งที่เราไขว่คว้า

แล้วเราก็กัดกลืนขนมปังเข้าไปราวกับวิตามินบวกๆ

แสงวอมแวมสลัวเลือน

วาดหวังจะค้นพบธนบัตรสักใบซุกซ่อนในซอกหลืบกระเป๋าแบนๆ

ระยะรอยก้าวที่มีแต่หนามตำ

จุด Z ล่องลอยไกลออกไปทุกที

อ้า…ความฝัน

อินังขังขอบอยู่บนแผ่นขนมปังขึ้นรา •