เอกภาพ

พิชัย แก้ววิชิต

ความไม่สำคัญ

หน้ากระดาษที่ว่างเปล่า กับดินสอที่ผ่านการเหลามาแล้วครึ่งแท่ง และความสะเทือนใจจากบาดแผลของความสำคัญ ที่ชวนให้คิดคำนึงถึงการมีอยู่ของความไม่สำคัญ จุดเริ่มต้นของเรื่องเล่าจากกระแสข่าวที่รายงาน เหตุทำร้ายกันรายวันจากความบาดหมาง จากความรักที่ไม่เข้าใจ เหตุฆาตกรรมรายวันที่มาจากคนแปลกหน้า คนคุ้นเคย ที่ได้ลุกลามไปจนถึงคนในครอบครัวเดียวกัน

ด้วยความโง่เขลาของตัวเอง จึงเกิดความสงสัยจากสิ่งที่ไม่สบายใจว่า ยังมีความสำคัญของสิ่งใดที่จะมีค่ามากกว่าความรักที่เข้าใจ

หรือมีสิ่งใดอื่นอีกที่มีความสำคัญเกินกว่าจะให้อภัยกันได้

ถ้าบางความสำคัญมันทำร้ายตัวเอง ทำร้ายคนในครอบครัวและพี่น้องร่วมชาติ

จะมีประโยชน์อะไรกับความสำคัญในสิ่งนั้นๆ

ตามสามัญของความรู้สึก ความไม่สำคัญเป็นสิ่งที่ด้อยค่า ไร้ราคา

หลายคนปฏิเสธที่จะเป็นส่วนหนึ่งของความไม่สำคัญ หลีกห่างที่จะอยู่ในจุดที่ไร้ซึ่งความสำคัญ ภาพลักษณ์ที่ติดลบ ไม่เป็นที่อยู่ของความภาคภูมิใจ

ด้วยเหตุนี้หรืออย่างไรป้ายบอกทางส่วนใหญ่จึงชี้ชัดให้เดินไปในทิศทางที่มุ่งหาความสำคัญในทุกรูปแบบ

ในความเข้าใจกับสิ่งที่คิดไปเองของผม ความไม่สำคัญถ้าเข้าใจมันได้ และปรับนำมาใช้กับบางเรื่องก็น่าจะมีสิ่งดีๆ มีคุณประโยชน์อยู่ในความไม่สำคัญอยู่บ้าง ไม่มากก็น้อย เพราะเมื่อบางเรื่องราวหรือบางสิ่งไม่มีความสำคัญ หรือลดความสำคัญลง ก็ไม่จำเป็นต้องประคับประคองเหมือนกับสิ่งที่มีความสำคัญ

ชีวิตในแต่ละวันก็จะลดภาระลงไปได้บ้าง กับการที่ต้องดูแลและต้องรักษาไว้ซึ่งสิ่งสำคัญ ซึ่งมันไม่ได้จะง่ายไปตลอด

บ่อยครั้งสิ่งที่เรียกว่าความสำคัญ ก็อาจนำมาซึ่งความขัดแย้งที่รุนแรงจากการสำคัญตน เพราะมากด้วยสิ่งสำคัญในชีวิต

บ่อยครั้งความสำคัญในสิ่งผิด ก็นำมาซึ่งหยดเลือดและหยาดน้ำตา

เมื่อลดทอนหรือเปลี่ยนความสำคัญให้กลายเป็นความไม่สำคัญ

ความสบายหัวใจที่เกิดขึ้น อาจทำให้หัวคิดมีอิสระมากพอที่จะโบยบินให้สูงขึ้น จนหลุดรอดจาก “ตาข่ายแห่งความสำคัญ”

เพราะความไม่สำคัญอาจเป็นจุดเริ่มต้น ที่จะทำให้ชีวิตมีความง่ายเข้า จากการที่ผ่อนหนักให้เบาลง ความคล่องตัวของชีวิตที่จะเพิ่มมากขึ้นเป็นเงาตามตัว

เมื่อมองย้อนกลับมาที่ตัวเอง เมื่อต้องถามตัวเอง แล้วจะทำอะไรกับความสำคัญที่รบกวนจิตใจได้บ้าง

เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตน้อยๆ กับความไม่สำคัญที่จะเพิ่มเข้ามาในชีวิต

มันคงถึงจุดที่ต้องคัดกรองความสำคัญและความไม่สำคัญของเรื่องราวอันหลากหลาย ที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่ง หรืออาจเป็นส่วนเกินกับช่วงเวลาชีวิตให้อยู่ในความพอดี

กลับมาที่หน้ากระดาษที่ไม่ว่างเปล่า กับดินสอที่ผ่านการเหลามาแล้วครึ่งแท่งและกำลังจะใกล้ถูกเหลาอีกครั้ง และข้อความของความไม่สำคัญที่อยู่ในสิ่งสำคัญ

“ไม่สำคัญว่าโลกบิดเบี้ยวโค้งงอไปมากน้อยแค่ไหน สำคัญที่เราซื่อตรงกับโลกใบนี้ก็พอ ไม่สำคัญกับการได้รับเกียรติ สำคัญที่เราให้เกียรติผู้คนอย่างไม่มีวันหมดก็พอ ไม่สำคัญกับการที่จะได้รับความรักจากใคร สำคัญที่เรารู้จักรักผู้อื่นอย่างเข้าใจก็พอ”

ข้อความเล็กๆ ที่เขียนไว้เตือนตนเอง ที่พยายามบอกความหมายของความไม่สำคัญ ให้ตนเองเอาไว้อ่าน เพื่อเตือนตน เขียนง่าย อ่านง่าย แต่ไม่ง่ายที่จะทำ อาจทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็คงต้องเตือนตนบ่อยๆ ให้ต้องทำ เพราะทุกครั้งที่ทำ มันจะเป็นสิ่งที่ดีเสมอ แก่ตนเองและพี่น้องที่อยู่ร่วมสังคมเดียวกัน

ขอบคุณมากมายครับ •

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022