ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 5 - 11 สิงหาคม 2565 |
---|---|
คอลัมน์ | เอกภาพ |
ผู้เขียน | พิชัย แก้ววิชิต |
เผยแพร่ |
เอกภาพ
พิชัย แก้ววิชิต
สีสัน
นอกจากสีสันของผีเสื้อและดอกไม้
โลกใบนี้ยังมีสีสันของร่มจากร้านขายโรตี
เมื่อแหงนหน้ามองขึ้นไปที่ใต้ร่ม สีแดง น้ำเงิน เขียว ที่มอมแมมเปื้อนอยู่ด้วยริ้วลายของสีดำ
มันทำให้ช่วงเวลาของการยืนรอซื้อโรตี ดูมีความสุนทรีย์ขึ้นมาอยู่ไม่น้อย
โลกเต็มไปด้วยสีสันของสิ่งต่างๆ สีสันที่มีมากมายหลายเฉดสี ที่บางครั้งก็ยากเกินกว่าจะจินตนาการถึงอาณาจักรแห่งสีนี้
ชีวิตของผู้คนก็มีสีสันอยู่เช่นเดียวกัน แต่คงไม่ใช่กับทุกคนบนโลก ที่จะมองเห็นสีสันอันสดใส
ช่างทาสี ชายวัยกลางคนผู้มากด้วยประสบการณ์ เป็นสุดยอดฝีมือผู้คร่ำหวอดอยู่ในแวดวงการทาสีมาเกือบทั้งชีวิต
ช่างทาสีเชี่ยวชาญการทาสีทั้งภายในและภายนอก หากจำเป็นต้องเลือกใช้สีที่ทนแดด ทนฝน และทนต่อทุกสภาพอากาศ ช่างทาสีก็จะมีความชำนาญที่มากพอที่จะเลือกสีที่จะนำมาใช้
ความสวยงามของผลงานที่เรียบร้อยลงตัว ผู้ว่าจ้างทั้งหลายต่างก็ชื่นชมยกย่อง เป็นที่ไว้ใจและยอมรับฝีมือโดยทั่วกัน
หากแต่ชีวิตของช่างทาสี กลับไร้ซึ่งสีสันที่สดใส มันหมองหม่นราวกับชีวิตต้องคำสาป
สตรีที่เข้ามาในชีวิตของช่างทาสี หลายคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ราวกับสีที่หลุดล่อนไม่ติดทน
ชีวิตที่หม่นมัวของช่างทาสี มีเพียงความใสไร้สีของสุรา ที่ติดทนนานไปกับชีวิต และมันก็นานพอที่จะทำให้มือของช่างทาสีสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา เมื่อระดับแอลกอฮอล์ที่เจืออยู่ในกระแสเลือดลดลง
ในโลกที่ไร้สีสันของช่างทาสี ไม่ได้โดดเดี่ยวลำพัง ยังคงมีเพื่อนๆ คลายเหงาให้กับชีวิตที่ไม่ใสสด เพื่อนๆ ที่มีสภาพร่างกายและจิตใจที่ไม่ต่างกัน มันเป็นสีสันจากแสงสลัวเมื่อยามเมา มันทำให้ช่างทาสีมีความพอใจอยู่บ้าง กับบางช่วงบางตอนของชีวิต จากเพื่อนๆ ที่ร่วมวงสุราในเวลาหลังเลิกงาน
เมื่อเหล้าจากแก้วถูกยกระดกเข้าปาก กลืนไหลลงผ่านลำคอ ไม่นานนัก เรื่องราวร้อยแปดพันเก้า จากสมาชิกในวงก็จะกลายเป็นบทสนทนาที่เต็มไปด้วยรสชาติของชีวิต
ความเมามึนทำให้ช่างทาสีลืมอดีตไปชั่วขณะ กับอนาคตอันใกล้ที่มีเพียงสุราขวดถัดไปที่วางรออยู่
ช่างทาสีพอใจกับปัจจุบัน กับเพื่อนร่วมวงที่อยู่ตรงหน้า กับแก้วสุราที่อยู่ในมือ
ไม่มีใครรู้คำตอบที่แน่ชัด ถึงการใช้ชีวิตที่ติดทนนานกับสุราของช่างทาสี แม้เพื่อนสมาชิกในวงก็ไม่ได้คำตอบเช่นเดียวกัน
หลายคนคาดเดาว่าช่างทาสีคงเสียใจกับเรื่องคู่ชีวิตที่ไม่เคยยืนยาวกับใครสักคน ช่างทาสีเลยต้องหันมาคบสุราเพื่อลืมนารี
ทุกครั้งที่มีคนถาม ช่างทาสีก็จะปฏิเสธว่าไม่เกี่ยวกับเรื่องพรรค์นี้แต่อย่างใด
“ไม่มีอะไรหรอกก เลิกงานแล้วก็กินแก้ปวดเมื่อย”
มันเป็นคำตอบเดียวที่ออกจากปากของช่างทาสี ที่มักจะได้ยินกันอยู่เป็นประจำ
สีสันชีวิตของช่างทาสี มันอาจไม่ใช่สิ่งที่ต้องคำสาป แต่อาจเป็นการปิดตาตัวเองของช่างทาสี หรือไม่แน่ว่า ช่างทาสีเลือกที่จะทาทับสีสันของชีวิต กับบางเรื่องราวในอดีตให้ถูกทับทาด้วยความตั้งใจ และเลือกใช้สีสันชีวิตอยู่ในเฉดโทนของสีตามที่ตนเองต้องการ
เพราะชีวิตหลากสีสัน คงต้องขึ้นอยู่กับเหตุผลความชอบของแต่ละคน จะชอบสีอะไรและอยากที่จะมองมุมไหน คงต้องปล่อยตามสิทธิธรรมชาติไปในที่สุด คงตัดสินผิดถูกชี้เป็นชี้ตายกันไม่ได้ ด้วยโลกมีมากกว่าสีของผีเสื้อและดอกไม้
เฉกเช่นสีสันของร่มโรตี ที่ผมกำลังยืนมองอยู่ กับโรตีธรรมดาไม่ใส่ไข่สามอันราคาสี่สิบห้าบาทถ้วนที่อยู่ในมือ
ขอบคุณมากมายครับ •
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022