กวีกระวาด

ไพบูลย์ วงษ์เทศ

 

เยาวราช

 

ผดุงด้าวแปลงนามจานชามช้อน

ตะเกียบคีบเตี๋ยวร้อนๆ ไม่หกหล่น

พุ้ยเกาเหลาข้าวสวยทั้งรวยจน

คละปะปนนัยว่าย่านทำการค้า

เยาวราชยุวเรศเรียบหะร้อย

ถ้วยน้อยๆ ชามโตๆ อาจโอ่อ่า

ละแวกแพรกร้านชำโรงน้ำชา

ฮะสูนหาซินหัวฮั่วเซ่งฮง

บาทละสองสามหมื่นยืนคอตก

ผงะผงกยั่วให้คนใหลหลง

เงินเป็นน้องทองเป็นพี่ทุกที่ธง

ไม่ต้องปลงของดีๆ ต่างปรีดา

ปลาดีๆ มีให้ดูหูฉลาม

ขอสักชามหมวยขยับสำทับอย่า

หัวปลาทูหูหนูควรตรูตา

และเซ่งจี๊จี๋จ๋าฟาดเต็มพุง

แผกชนชั้นวรรณะเคล้าคละคลุก

คือความสุขซื้อหาได้ไม่ยากยุ่ง

ล่อบ๊ะจ่างเกาลัดถนัดลุง

เจริญกรุงเยาวราชญาติธรรม

อยู่เพื่อกินดิ้นรนก็เพื่ออยู่

ตั้งแต่ปู่ย่ามาชิมล้วนอิ่มหนำ

อาเจ็กแป๊ะแวะพักพนักนำ

นึกจะขำนึกจะเขวเชิญเร่มา

มาถึงถิ่นแก่เฒ่าเยาวราช

ไม่ประมาทพุงพลุ้ยตะลุยฝ่า

ฝ่าหลุนกงวงวัฏฏ์วัฒนา

กินสวาปามเอร็ดไม่เอ็ดตะโร! •

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022