ประกวดกวีนิพนธ์ มติชนอวอร์ด

วาริส วารินทร์กวี

 

เผ่ากอริลลาแห่งโลกเสมือน

 

ออรังฮูตันแห่งปริมณฑลดึกดำบรรพ์

กำลังตกอยู่ในฝันริมปล่องภูเขาไฟคินาบาลู

ห้อยโหนเถาวัลย์โลกดิจิตอลสนุกสนาน

แผ่นไวนิลและกระดาษชุลมุนทุกมิติการพัฒนา

เหมือนคนป่าตาบอดกระโดดป่าโกงกาง

ยิ้มหัวเราะทุกยามที่เนื้อหนังเกิดบาดแผล

พึงใจกับโลกในทัชสกรีนในมือถือประดุจเทพเจ้า

ความรู้ของโลกอยู่ในกำมืออย่างเบ็ดเสร็จ

เห็นแจ้งทุกความจริงเหมือนมีญาณวิเศษ

เพียงเปล่งเสียงข้อมูลหลั่งไหลสู่เซลล์สมอง

ปัญญาญาณเกิดขึ้นเหมือนผีพุ่งไต้

โลกชาญฉลาดสร้างความอัจฉริยภาพ

ยุคสมัยเปลี่ยนแปลงและดำรงอยู่คู่ขนาน

แต่ฝ่ายฝูงวานรโบราณยังเล่นละครบทเดิม

ยึดเอาวิถีเดินนำชี้เส้นทางครั้งเมื่อยังอยู่ในโถงถ้ำ

ร่ายมนต์คาถาผ่านสื่อเมตาเรียกหายอดไลก์จากไพรอื่น

จ่าฝูงแห่งเผ่าพันธุ์ชอบใช้กำลังข่มขวัญศัตรู

ใช้ร่างอันแข็งแกร่งและกำยำชี้นำตามเส้นตรง

เก่งการอวดอ้างยุทธศาสตร์ความรู้สารพัดกลวิธี

ส่งผ่านเซลล์ของสมองขนาดมหึมาอันไร้ซึ่งภูมิรู้

คนป่าออรังฮูตันร้อยสายพันธุ์ทฤษฎีวิวัฒนาการ

โลกแห่งความเชื่องมงายทิ้งในคลื่นความเร็วสูง

วิทยาศาสตร์เข้ามาทดแทนความเชื่อดึกดำบรรพ์

ดวงตาคล้ายมองไม่เห็นจากคลื่นอันชาญฉลาด

ออรังฮูตันในโลกเสมือนจริง

สลัดคราบเหล่าเผ่าพันธุ์ดึกดำบรรพ์

ค้นหาความเชื่อในจักรวาลสมมุติ

วันแล้ว วันเล่า ให้หลุดพ้นความงมงาย

ป่าคอนกรีตยังคงสภาพเหมือนร้อยปีก่อน

ฝูงออรังฮูตันยังนัดจัดงานปาร์ตี้ประจำเดือน

เสียงดนตรีชวนกระโดดโลดเต้นสำราญ

เบิกบานสุขใจกับเงาในจักรวาลนฤมิต •

 

รวมเรื่องสั้น-กวีนิพนธ์ ประกวด #มติชนอวอร์ด

https://www.matichonweekly.com/matichon-award