จดหมาย ฉบับประจำวันที่ 22-28 กันยายน 2560

จดหมาย

คำถาม-คำตอบ

สวัสดีครับ บ.ก.

ขอส่งลิงก์ 3 คำถามจาก เพนกวิ้น-พริษฐ์ (นายพริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือ เพนกวิ้น นักศึกษาคณะรัฐศาสตร์ มธ.) ถึงอภิสิทธิ์ มาครับ https://www.facebook.com/paritchi/posts/1935746403352094

บ.ก. อาจจะได้ดูแล้ว

แต่เผื่อคนอ่านมติชนสุดสัปดาห์ ที่ยังไม่ได้อ่าน

“…3 คำถามถึง คุณอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ

1. วันนี้ท่านบอกว่าท่านเริ่มต้นชีวิตการเมืองในช่วง รสช. โดยมีแรงบันดาลใจว่าท่านจะสู้เพื่อไม่ให้มีการยึดอำนาจเกิดขึ้นมาอีก ท่านได้ทำอะไรเพื่อป้องกันการรัฐประหารบ้าง และท่านคิดว่าท่านเป็นส่วนหนึ่งของรัฐประหารทั้งสองครั้งในช่วงยี่สิบปีนี้หรือไม่

2. ท่านบอกว่าท่านเติบโตมาพร้อมกับเหตุการณ์ 14 ตุลา 6 ตุลา พฤษภาทมิฬ ทุกเหตุการณ์ล้วนแต่มีเลือด มีคนตาย เหตุใดในระหว่างที่ท่านเป็นนายกรัฐมนตรี ท่านจึงปล่อยให้มีการสังหารคน 99 คน รวมถึงเด็ก สตรี และคนชรา ทั้งๆ ที่เหตุการณ์นี้มีคนตายมากกว่าครั้งอื่นๆ ที่ท่านบอกว่าทำให้ท่านสะเทือนใจเสียอีก

3. ท่านบอกว่าบางทีพวกผมก็เข้าใจผิดหรือบิดเบือนเจตนารมณ์ ทำให้เกิดความแตกแยก

อยากจะถามท่านว่า หลายครั้งที่ท่านให้สัมภาษณ์โจมตีฝ่ายตรงข้าม/คนคิดต่าง จะถือว่าเป็นการบิดเบือน ยุยงให้แตกแยกหรือไม่…”

เป็นคำถามที่ผมอยากจะถามคุณอภิสิทธิ์มานาน

วันนี้ เพนกวิ้นได้ถามแทนให้แล้ว

นึกถึงวันที่หนังสือพิมพ์ในเครือมติชนเพียงเครือเดียว ที่กล้าหาญทวนกระแสแห่งความเกลียดชัง (ที่ถูกปลุกเร้าโดยเหล่า “คนดี”)

ขึ้นข้อความหน้าหนึ่ง หนังสือพิมพ์ในเครือทุกฉบับ เรียกร้องรัฐบาลอภิสิทธิ์อย่าใช้ความรุนแรงกับผู้ชุมนุม

ถึงวันนี้ แม้คุณอภิสิทธิ์ รวมถึงคุณสุเทพ จะไม่รู้สึกเสียใจ รู้สึกผิดกับสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นเลย

แต่ผลของเหตุการณ์ที่เกิดจากคำสั่งของคนทั้งสองในวันนั้น

จะต้องตามหลอกหลอน

ตามกวนใจคนทั้งสองไปจนวันสุดท้ายของชีวิตอย่างแน่นอน

วรงค์

 

12 กันยายน 2560

นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้โพสต์เฟซบุ๊ก Abhisit Vejjajiva

ตอบนายพริษฐ์ว่า

“…ขอแสดงความเสียใจกับตัวเขาและครอบครัว

และยืนยันว่าไม่มีใครอยากให้มีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น

และไม่อยากให้เกิดขึ้นอีก

อะไรที่สามารถทำได้ ผมสนับสนุนการค้นหาข้อเท็จจริงเกี่ยวข้องกับทุกกรณี

เพื่อให้ความเป็นธรรม

อย่างน้อยที่สุดให้ความเป็นธรรมกับครอบครัวของเขา…”

โปรดขีดเส้นใต้

“ผมสนับสนุนการค้นหาข้อเท็จจริงเกี่ยวข้องกับทุกกรณี”

ถ้าทำได้จริง นายอภิสิทธิ์จะหล่อมั้ก-มั้ก

 

“มนัส สัตยารักษ์” ช่วยด้วย

ผมข้องใจและอึดอัดใจกับวิธีการทำงานของตำรวจไทยมานานแล้ว ในเรื่องดังนี้

1) ทำไมตำรวจจึงสุมหัวกันอยู่แต่ที่โรงพัก (สถานีตำรวจ) หรือตามตู้ยาม ที่มีอุปกรณ์ให้ความสุข

เพราะผมไม่เคยเห็นตำรวจตามที่ต่างๆ เลย ยิ่งในช่วงก่อน 08.30 น. และหลัง 16.00 น. และวันหยุดจะไม่เคยเห็นตำรวจเลย

ยกเว้นตามสี่แยกในชั่วโมงเร่งด่วน นานๆ จะเห็นสักครั้ง

จึงอยากถามว่า เขาอยู่ไหน

เขาทำอะไรกัน

ทำไมไม่มีการซุ่มดู เดินเท้า ขี่จักรยาน มอเตอร์ไซค์ หรือรถยนต์ตรวจ

ถ้าขาดแคลนน้ำมัน เพราะอะไร?

หรือเพราะรัฐบาลไม่ให้เพราะเอาไปแจกหมด เพื่อเรียกคะแนนนิยม?

2) รู้หรือไม่ว่า โจรทำงานไม่เลือกเวลาหรือวัน?

3) ที่ตลกมากๆ คือ ทางคนข้ามหน้าป้อมยามแท้ๆ กลางเมือง รถยังไม่ยอมจอดให้คนข้ามถนน

สมชาย

 

ไปรษณียบัตรนี้ ตกค้างมานานมาก…

แต่เป็นอย่างคำถาม ข้อที่ 3 ของ “คุณสมชาย” ตั้งข้อสังเกตมานั่นแหละ คือ ตลกมากๆ

แม้เวลาจะผ่านมานานสักเท่าไหร่

หรือจะพูดเรื่องปฏิรูปตำรวจกันกี่ครั้ง

คำถามจากคุณสมชายก็ยังเป็นคำถามอมตะเสมอ

คำถาม ตลก ร้าย-ร้าย แบบนี้

ผู้ที่น่าจะตอบได้ดีคืออดีตตำรวจเก่าอย่าง “มนัส สัตยารักษ์”

รวมถึง อาจพ่วงคำถามที่ 4 สไตล์กาแฟโบราณขม-ขม ไปอีกสักคำถาม

กรณี กก.ปฏิรูปตำรวจแห่งชาติ เชิญ คุณสุเทพ เทือกสุบรรณ ไปชี้แนะเรื่องปฏิรูปตำรวจนั้น

เห็ลล…อย่างลัยย…