ครัวอยู่ที่ใจ

อุรุดา โควินท์

 

ทางรอดอยู่ในครัว

: ของแพง จึงกินให้ง่าย

 

อากาศร้อน ทำให้เราขี้เกียจไปตลาดขึ้น อันที่จริงหนึ่งปีที่ผ่านมา เราไม่เคยไปตลาดด้วยความรู้สึกปลอดโปร่ง เราไม่อยากเบียดคน และใส่หน้ากากอนามัยสองชั้น แม้มีคนออกมาพูดว่า โควิดก็แค่ไข้หวัด แต่เรายังเห็นตัวเลขผู้เสียชีวิต ซึ่งถ้าเป็นเหมือนหวัดจริงๆ คงไม่มี ที่สำคัญ เราอยู่บ้านใกล้แม่ ผู้มีโรคประจำตัวหลายโรค เราจึงระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ

ตัวเลขผู้ติดเชื้อในเชียงรายแต่ละวันไม่เคยต่ำกว่า 1,500 ราย บางวันมากถึง 4,000 ราย ซึ่งเราต่างรู้-ตัวเลขจริงมากกว่านั้น

ในสถานการณ์แบบนี้ บ้านจึงสำคัญเหลือแสน บ้านเป็นที่ปลอดภัย เป็นสถานที่เดียวซึ่งเราจะหายใจโล่ง โดยไม่มีหน้ากากอนามัย

บ้านกับครัวคืออาวุธที่ช่วยให้ฉันมีชีวิตรอดในสองปีนี้ ใช่ ฉันหมายรวมถึง เขา ผู้อยู่ร่วมบ้าน และท้าวฮุ่ง หมาซึ่งเราซื้อจากฟาร์มมาเลี้ยงก่อนโควิดระบาด

 

เราอยากเลี้ยงโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่เราย้ายจากสามพรานมาอยู่เชียงราย หมาตัวใหญ่ ต้องการพื้นที่ เราไม่อยากเลี้ยงมันในทาวน์เฮาส์ที่พื้นทั้งหลังปูกระเบื้องลื่น มันไม่เหมาะกับคุณภาพชีวิตของหมา อีกทั้งหมาอาจรบกวนเพื่อนบ้าน

หลังย้ายมาอยู่เชียงรายหนึ่งปี ฉันตัดสินใจซื้อหมาจากฟาร์มใกล้บ้าน ฉันกับเขาคิด-เราจะเลี้ยงหมาไว้เป็นเพื่อน เป็นสมาชิกครอบครัว แต่สองปีที่ผ่านมาท้าวฮุ่งทำหน้าที่ได้ดีกว่านั้น

ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าฉันจะเป็นอย่างไร ถ้าไม่มีท้าวฮุ่ง ความเข้มแข็งส่วนหนึ่งของฉันมาจากหมา ท้าวฮุ่งทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ และท้าวฮุ่งไม่เคยปล่อยให้ฉันว่าง

เราผ่านไปทีละวัน ทีละสัปดาห์ ทีละเดือน

อย่างช้าๆ เราผ่านสองปีอันแร้นแค้นโดยสง่างาม ฉัน เขา และท้าวฮุ่ง

เราไม่ได้สบายหนัก แต่ฉันเป็นคนที่ยอมรับความเหนื่อย เหนื่อยปุ๊บ ฉันจะพัก ไม่ฝืน นอนลูบแผงคอฮุ่ง ครั้นหายเหนื่อย มองย้อนกลับไป ฉันกลับพบว่า วันที่เหนื่อยก็สนุกดี (เหมือนกัน)

ฉันท้อบ้าง ถอยออกมาบ้าง แต่ฉันลุกให้เร็วที่สุด ฉันเป็นคนแบบที่ จะล้มกี่ครั้งก็ไม่เป็นไร ขอให้ลุกขึ้นมาได้ และเดินต่อไป แค่เดิน ไม่ต้องพยายามนัก เพราะบ่อยครั้งที่ความพยายามก็เป็นแค่ความพยายาม และอีกหลายความพยายายามที่แปลงร่างเป็นความกดดัน

 

ช่วงนี้ของแพงขึ้นทุกรายการ บ้านของเราได้รับผลกระทบเหมือนบ้านอื่น อาจน้อยกว่า เพราะเรามีครัว เราเน้นทำกินเอง เราจึงจ่ายเงินค่าอาหารไม่มาก และเรายึดหลักการว่า หากของแพงขึ้น เราก็ต้องกินให้ง่ายขึ้น และใช้ชีวิตให้ง่ายขึ้น

ฤดูร้อน เราตื่นเช้าขึ้น เพื่อช่วงเช้าจะได้เวลาทำงานเพิ่ม และเราไปตลาดช่วงบ่ายน้อยลง

ก็-ไม่เห็นจำเป็นต้องตากแดดให้เพลีย ระหว่างไปตลาดกับทำอาหารง่ายๆ จากวัตถุดิบที่มี ฉันเลือกอย่างหลังเสมอ

โดยเฉพาะในวันที่ฉันกวนสบู่ ฉันชอบทำสบู่ทีละมากๆ ทำติดกันหลายวัน วางแผนการทำงานแบบนี้ ทำให้มีสบู่พร้อมใช้ทีละล็อต และฉันมีสมาธิมากกว่าทำวันละแบชสองแบช ผลลัพธ์คือสบู่สวยขึ้น จัดการเวลาได้ดีขึ้น

แต่วันที่ทำจะเหนื่อย และแทบไม่เหลือเวลาสำหรับเรื่องอื่น

ก่อนเริ่มกวนสบู่สักวันสองวัน ฉันมักคิดเรื่องอาหาร วางแผนล่วงหน้า เพราะไม่มีเวลาทำมื้อกลางวันแน่ๆ มื้อกลางวันมักเป็นแกงที่ฉันทำไว้แล้ว เอามาอุ่นกินกับข้าว

คำว่ากินง่ายของฉัน ง่ายกว่าที่ใครๆ คิด และมันอาจถือเป็นการกินยาก หากมองอีกมุมหนึ่ง ฉันเป็นคนที่กินอะไรก็ได้ หากทำเอง ได้รู้ว่าใส่อะไรลงไปบ้าง ใช้น้ำมันเท่าไร

น้ำพริกตาแดง ฉันซื้อใครกินไม่ได้เลย ทั้งที่มันถูกแสนถูก ฉันตำเองใส่ตู้เย็นไว้ทีละครก มันจะช่วยชีวิตฉันในวันทำสบู่

“กินตาแดงกับไข่คั่วนะ” ฉันบอกเขา

“ได้เลย มีตาแดงก็จบแล้ว” ยิ้ม “ไข่แบบที่แห้งๆ เกรียมๆ ใช่ป่ะ”

“แม่น” ฉันล้างมือ เตรียมเข้าครัว

เขาเป็นคนกินง่าย นั่นก็ถือเป็นโชคดีของฉัน

 

ฉันกับเขาเลิกกินไข่เจียวแบบฟูๆ อมน้ำมันมานานแล้ว ไม่ใช่เพราะน้ำมันแพง แต่เรารู้สึกว่ามันเลี่ยนจัง เราอยากกินไข่ ไม่ได้อยากกินน้ำมัน ฉันรื้อค้นความทรงจำ เจอเมนูไข่คั่วของยาย ลองทำให้เขากินครั้งหนึ่ง แล้วเราก็ไม่กลับไปกินไข่เจียวอีกเลย

ยายจะคั่วกับเตาถ่านและใช้น้ำมันหมู

ฉันใช้เตาแก๊ส และใช้น้ำมันรำข้าว ปริมาณเท่ายาย คือราวสองช้อนโต๊ะ

หัวใจของไข่คั่วคือความแห้ง ความเกรียมเล็กน้อย และควรมีผัก จะเป็นมะเขือเทศ หอมแดง หอมหัวใหญ่ หรือต้นหอมก็ได้

มื้อนี้ฉันใช้หอมหัวใหญ่ครึ่งหัว ไข่สามฟอง หั่นหอมหัวใหญ่เป็นชิ้นเล็กๆ ไข่ปรุงด้วยน้ำปลาหรือซีอิ๊วขาว ไม่ต้องตีขึ้นฟู ตีแค่พอให้ไข่แดงแตก

ใช้ไฟกลาง น้ำมันน้อยที่สุด พอน้ำมันร้อน ฉันใส่หอมหัวใหญ่ลงไปผัดก่อน ผัดให้หอมใสค่อยเทไข่ลงไป แล้วคั่วให้ไข่สุก

ไข่คั่วไม่ใช่ไข่ทอด ไม่ต้องกังวลว่ามันจะเป็นแผ่นหรือไม่ จะกลับข้างอย่างไร คนให้ไข่สุก แล้วรอให้ด้านหนึ่งเกรียม ค่อยกลับอีกด้านให้โดนไฟ เกรียมทั้งสองด้าน แค่นี้ก็พร้อมกิน

ไข่คั่วหนึ่งจาน เขากินข้าวหุง ฉันกินข้าวเหนียว ต้นทุนไม่กี่บาท แต่เราอิ่ม และอร่อย เราไม่ได้กล่อมตัวเองหรอกนะ มันอร่อยกว่าสั่งผัดกะเพราไข่ดาวมากินแน่ๆ •