เอกภาพ

พิชัย แก้ววิชิต

 

ปลาสำลักน้ำ

 

ผิวน้ำในลำคลองเขยื้อนเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ แสงที่กระทบกับผิวน้ำทำให้เห็นสีสันของผิวน้ำราวกับผลงานทางศิลปะและดูเหมือนว่ามันได้บดบังน้ำสีหม่นในลำคลองไปแล้วในตอนนี้

ความสงสัยได้แวะเวียนเข้ามา จะมีสักครั้งหรือไม่ในชีวิตของความเป็นปลาจะสำลักน้ำ และถึงแม้ว่าปลาจะหายใจทางเหงือก และไม่ได้มีปอดเหมือนคนเรา แต่ความสงสัยก็ทำให้ฉุกคิดและเกิดการสมมติกับเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้จริง

ถ้าต้องมีปลาสักตัวสำลักน้ำขึ้นมาจริงๆ อะไรคือต้นสายของสาเหตุที่ทำให้ปลาสำลักน้ำ

การสำลักน้ำอาจเกิดจากความผิดพลาดจากตัวปลาเองหรือเป็นเพราะสภาพแวดล้อมของน้ำที่ปลาอาศัยอยู่ ในตอนนี้ความสงสัยได้กระโดดลงไปในน้ำและร่วมแหวกว่ายเวียนวนอยู่ไม่ห่างจากตัวปลา

 

จินตนาการขี้สงสัยนำพาผมไปสู่การเปรียบเทียบระหว่างการใช้ชีวิตของปลาที่อยู่ในน้ำและกับผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่กันบนบก

บ่อยครั้งที่คนบนบกทุกเพศวัยอาจเกิดอาการสำลักกันได้ในชีวิตประจำวัน

สำหรับคนบนบกเช่นผมก็มีการสำลักอยู่บ้างกับน้ำที่ดื่มและกับอาหารที่กินไม่ลงคอ ดูจะเป็นเรื่องสามัญธรรมดา

แต่ก็มีจำนวนผู้คนไม่น้อยเกิดอาการสำลักอาหารและบางรายอาจถึงกับต้องกลับบ้านเก่าจากการสำลัก

สิ่งที่ทำให้เกิดการสำลัก มีทั้งของแข็งและของอ่อนที่เข้ามาผิดจังหวะในระบบทางเดินหายใจ อาการไม่พึงประสงค์ที่มาพร้อมกับความไม่ตั้งใจจากตัวผู้ที่สำลักเอง และจากสถาพแวดรอบข้างก็อาจมีเอี่ยวด้วยกับการสำลักนี้ ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

ปลาในน้ำยังคงแหวกว่ายดูมีชีวิตชีวาอย่างเป็นปกติ คนบนบกอย่างผมต่างหากที่ดูจะไม่เป็นปกติและดูเหมือนจะเริ่มมีอาการสำลักความสงสัยของตัวเองเข้าไปทุกที

คนบนบกอย่างผมจะสำลักอะไรได้อีกบ้างที่นอกเหนือไปจากเรื่องของอาหารการกิน

ถ้าผมจะสำลักไปกับความสุข เศร้า เหงา รัก ที่มีมากเกินไปหรือน้อยเกินไป ที่มันขัดกันกับระดับของความปกติที่พอดี อีกทั้งเรื่องราวต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นอย่างผิดจังหวะของชีวิต ผมจะทำอย่างไรกับการสำลักในรูปแบบนี้ มันอาจไม่แค่ปลาที่สำลักน้ำ

ผมเองก็อาจสำลักไปกับชีวิตได้เช่นกัน

 

หากเปรียบให้กระแสชีวิตเป็นดั่งกระแสน้ำ ให้ใครสักคนเป็นปลาที่มีชีวิตอยู่ในน้ำที่เน่าเสีย ใครคนนั้นจะมีชีวิตที่แหวกว่ายในกระแสน้ำแห่งชีวิตในรูปแบบใดและจะสำลักชีวิตไปแล้วกี่มากน้อยในน้ำที่เน่าเสีย

จินตนาการขี้สงสัยของคนคนหนึ่งกับการมีอยู่จริงหรือไม่กับปลาที่สำลักน้ำ มันไม่ได้มีความสำคัญอะไรที่มากไปกว่าการมีอยู่ของคุณภาพน้ำที่ดี ที่จะยังประโยชน์ให้กับปลาที่ต้องอาศัยน้ำ เพราะเมื่อน้ำดีมีคุณภาพ ปลาก็จะมีชีวิตดีมีคุณภาพ

ในเรื่องภายใน ใจคนเราก็คงไม่ต่างอะไรกับคุณภาพของน้ำ น้ำที่ใสสะอาด และน้อยไปด้วยสิ่งปนเปื้อน ความเป็นอยู่ก็คงจะดูสบายตัวดี ไม่สำลักอะไรต่อมิอะไรง่ายๆ

หากแต่เมื่อน้ำปนเปื้อน ไม่สะอาด ชีวิตที่ต้องอาศัยน้ำก็จะอยู่ยาก ไม่สบายตัว ไม่สบายใจและอาจต้องสำลักน้ำ สำลักชีวิตกันบ่อยๆ

ความเป็นปลาในแบบผมย่อมต้องเจอกับน้ำเสียบ้าง น้ำดีบ้างสลับกันไปมา และในกระแสชีวิตที่ยังคงต้องแหวกว่าย

ผมคงเป็นปลาที่ต้องพยามยามคอยเตือนตัวเองไว้อยู่เสมอว่า “อย่าลำลักน้ำ”

ขอบคุณมากมายครับ •