บทความพิเศษ

ฟ้า พูลวรลักษณ์

 

หนังสือเรียนสำหรับเด็ก (๑๐๗)

 

๑

ชีวิตที่เราอยู่นี้ มันคือสงครามในสงคราม เป็นอย่างนี้มาช้านาน เพียงแต่ในยุคนี้ มันเด่นชัดยิ่งขึ้น

เช่น คนรักประชาธิปไตย ก็ต่อสู้ต่อไปอย่างดุดัน พวกเขาสู้ตายกับสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขา

ในทำนองเดียวกัน คนที่หวงแหนในอำนาจ ก็สู้ตายเช่นกัน เพื่อรักษาอำนาจของตัวเอง ท่ามกลางไวรัสโควิดที่ปกคลุมพวกเขาทั้งสองกลุ่ม

๒

คุณอาจจะเห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วย อาจจะเข้าไปร่วมด้วย หรือไม่ร่วมด้วย ก็ไม่มีผล เพราะสำหรับพวกเขา มันคือสิ่งสำคัญสูงสุดต่อตัวเอง

ยกตัวอย่างเช่น เพนกวินเขาสู้ตายอยู่แล้ว ไม่มีอะไรจะไปยับยั้งเขาได้ ท่าทีของเขา คำพูดของเขาชัดเจน เขายืนหยัดอยู่ท่ามกลางไอหมอกของโควิด

๓

ที่จริงแล้ว นอกเหนือจากการเมือง ยังมี

สุขภาพและความป่วยไข้

การทำงานหนักและการพักผ่อน

ความคิดและปรัชญา

วิทยาศาสตร์

ศิลปะและบทกวี

ดนตรี

ความรัก

มิตรภาพ

ศัตรูและตัณหา

ทุกอย่างเป็นอิสระออกจากกัน จึงเกิดสงครามในสงคราม สลับซับซ้อน ยุ่งเหยิง เพียงแต่คนที่อยู่ในสงครามไหน ก็อาจจะไม่สนใจสงครามอื่นใดอีก คนรักประชาธิปไตยเหล่านี้ จึงมีแต่การเมืองและการเมือง

 

๔

สิ่งหนึ่งที่ไม่แปรเปลี่ยน หรือแปรเปลี่ยนน้อยมาก คือต้นไม้ ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ในยุคสมัยใด เช่น ต้นไม้ในยุคสุโขทัย ก็ไม่แตกต่างจากต้นไม้ในยุคนี้ ต้นมะม่วง ต้นกล้วย ต้นมะละกอ ต้นไผ่ ต้นหญ้า ที่ขึ้นตามทาง หรือริมแม่น้ำลำคลอง ใครที่สร้างหนังพีเรียด จะเป็นยุคใดก็ช่าง ฉันสนใจมองต้นไม้ในหนังเรื่องนั้น ว่าจะแสดงออกเหมือนวันนี้ไหม ทำยังไงมันจึงจะเหมือน และไม่เหมือน

๕

สิ่งหนึ่งที่โดดเด่นในต้นไม้ คือ

พวกมันไม่ทำร้ายใคร

พวกมันไม่มีวิตกกังวล

พวกมันไม่มีตัณหา

สำหรับมนุษย์ ต้นไม้จึงสวยงาม สง่า และไม่แปรเปลี่ยน เป็นเพื่อนที่แสนดีและเป็นครูที่ซื่อสัตย์

๖

แปลกที่ว่า ถึงยังไง ต้นไม้ก็ถูกอยู่ดี ในขณะที่มนุษย์อาจมีถูกบ้างผิดบ้าง ด้วยเพราะอุดมการณ์ของมนุษย์ มันมีถูกและมีผิด บทจะผิด ยิ่งทำยิ่งผิด ยิ่งไปยิ่งหลงทาง ไม่รุนแรงกลับยิ่งรุนแรง แต่ต้นไม้ไม่เคลื่อนที่ มันอยู่ตรงนั้น อย่างยาวนาน

มันถูกต้องยาวนาน

 

๗

สมัยฉันเป็นเด็ก อายุ ๑๔ ปี ฉันมีครูสอนภาษาจีนสองคน เป็นพี่น้องกัน มาสอนฉัน พวกเขาอายุราวยี่สิบปี เรือนร่างสวยงาม สุขภาพดี สมัยนั้นฉันยังเป็นเด็ก และไม่มีความคิดทางการเมืองเลย

มามองจากวันนี้ ตกตะลึงที่พบว่า พวกเขาสองพี่น้องเป็นคอมมิวนิสต์ ความคิดของพวกเขาแรงกล้า และลุกวาว พวกเขาเต็มไปด้วยอุดมการณ์

น่าตื่นตะลึงยิ่งนัก ฉันจำได้ว่า พวกเขาเลิกสอนฉัน เพราะทนความโง่เขลาของฉันไม่ได้ เพราะฉันสนใจแต่ภาษาจีนโบราณ หลงใหลในปรัชญาเก่าแก่ เหมือนคนขุดคุ้ยหาฟอสซิล

มองในวันนี้ พวกเขาทำถูกแล้วที่เดินจากฉันไปอย่างดูถูก ส่วนฉันก็ยังเป็นเด็กต่อมาอีกยาวนาน อย่างไม่รู้สึกตน

๘

แต่ชีวิตก็เป็นเช่นนี้ วันนี้พวกเขาสองคนจะเป็นอย่างไรหนอ ฉันไม่เคยเจอพวกเขาอีกเลย ตัวฉันก็ไม่ผิดกับต้นไม้ เปลี่ยนแปลงช้าๆ แต่มีความงดงามบางอย่าง

เรามี Time Line ไม่เหมือนกัน

 

๙

คนรักประชาธิปไตยวันนี้ ส่วนใหญ่จะเล่นนอกกติกา เหตุผลเพราะว่ากติกาไม่เป็นธรรม หลีกเลี่ยงไม่ได้ ต้องเล่นนอกกติกา แต่ทว่า การเล่นนอกกติกา ก็ไปไกลไม่ได้ เพราะอันตราย ยิ่งออกไปไกล ยิ่งเจอกับดัก ดังนั้น พวกเขาส่วนใหญ่ก็ป้วนเปี้ยนอยู่ขอบสนาม ไม่อาจเข้ามาข้างใน ไม่ยอมเข้ามา แต่ก็ไม่อาจออกไปไกล

๑๐

บก.ลายจุด เล่นบทที่เขาถนัดที่สุด คือเป็นโจ๊กเกอร์ตรงขอบสนาม

ส่วนเพนกวิน เขาไม่ใช่โจ๊กเกอร์ เขาจริงจังกว่า เขามาหาความหมาย นักศึกษาหนุ่มที่เดินตรงแน่ว ตั้งคำถาม และเรียกร้องคำตอบ แต่เขาก็ยืนอยู่แถวขอบสนามเช่นกัน โดยมีคุณจตุพร ณัฐวุฒิ เป็นสองนักเลงโตคุมวินอยู่แถวนั้น

๑๑

ฝ่ายรักประชาธิปไตย ยุยงอยากให้พวกรัฐบาลแตกคอกัน แต่ที่จริง พวกเขาต่างหากจะแตกคอกันก่อน ด้วยเพราะคนที่อยู่ได้ด้วยผลประโยชน์ เจรจากันง่าย แต่คนที่อยู่ได้ด้วยอุดมการณ์ กลับเจรจากันยาก ไม่ช้าก็เร็ว พรรคก้าวไกลและเพื่อไทยจะแตกคอกัน ต่อให้รู้ว่าไม่ควรทำ แต่คนยึดในอุดมการณ์ กลับไม่ยืดหยุ่น นี้เป็นความพ่ายแพ้ที่โทษใครไม่ได้

สรุปพรรคก้าวไกลจะแตกคอกับพรรคเพื่อไทย ก่อนที่พรรคภูมิใจไทยจะแตกคอกับพรรคพลังประชารัฐ

 

๑๒

เช้านี้ ฉันคิดถึงผู้หญิงสองคน

คนแรก มันเป็นความรักที่หวานซึ้ง นี้เป็นสภาวะกวี

ส่วนคนที่สอง กลับเป็นความรัก ที่เป็นตัณหา ราคะ

ที่จริงมันดีคนละอย่าง แต่ในวันนี้ วันที่ฉันอายุมากแล้ว ฉันกลับรู้สึกว่า คนที่สองสำคัญกว่า หายากกว่า

แต่ที่แปลกก็คือ ไม่ว่าจะเป็นคนแรกหรือคนที่สอง ก็ล้วนเป็นความคิด ชีวิตจริงฉันไม่อาจไปไหน เพราะฉันมีคู่แล้ว และมีหน้าที่ดูแลคู่ของฉันให้ดีที่สุด

นอกนั้น สูงสุดที่เป็นไปได้ คือออกไปเดินเล่น และเดินชมต้นไม้