การเกาะไปกับกระแสไวรัล”ที่จริง ผมเป็นประธาน” ไม่ว่าจะมาจากพี่เอก ธนาธร ไม่ว่าจะมาจากครูใหญ่ อรรถพล กำลังได้รับความสนใจเป็นอย่างสูง

เหมือนกับที่ พระมหาสมปอง ตาลปุตโต ในเครื่องแบบพส.ไปเดินเล่นอยู่บนหาดทราย

คล้อยหลังภาพ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่กระบี่ไม่นาน

ต่อภาพหนุ่มใหญ่ในชุดปากะญอเดินเหินอยู่ในสนามบินสุวรรณภูมิอันทันสมัย พร้อมกับหญิงร่างท้วมตั้งข้อสังเกตว่าแต่งตัว ไม่เหมาะสมกับเทศะอันควร

แต่เมื่อเดินไปตบหลัง หนุ่มใหญ่ก็หันหน้ามาพร้อมกับคำกล่าวด้วยความสุภาพ “ที่จริงแล้ว ผมเป็นประธาน”

ยิ่งเมื่อหนุ่มปากะญอคนเดียวกันนี้ไปอยู่บนดอยสูงลำพูน

เมื่อพ่อลูก 2 คนที่ไปเที่ยวเชิงอนุรักษ์ตั้งคำถามตรงไปตรงมาว่า

“ลุงเป็นใครจึงได้รู้ดีอย่างนี้” คำตอบอย่างฉับพลันทันใดจากลุงเมื่อเป็น “ผมเป็นประธาน”หยุดครู่หนึ่งแล้วต่อ”คณะก้าวหน้า”

จึงสร้างความฮือฮาเป็นอย่างสูงให้กับ 2 พ่อลูกนักท่องเที่ยว

คำถามที่ตามมาจึงมิได้อยู่ที่ว่า คณะก้าวหน้าและ นายธนาธร จึงรุ่ง เรืองกิจ ต้องการอะไรในทางการเมืองจึงได้ปล่อย”คลิป”ออกมา

อาจเป็นการโปรโมทการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์บนดอยสูงลำพูน

อาจเป็นการล๊อนซ์ออกมาก่อนการหย่อนบัตรเลือกตั้งนายกอบต.วันอาทิตย์ที่ 28 พฤศจิกายน เพียง 1 หรือ 2 วัน

หากแต่อยู่ที่ว่า “คลิป”แบบนี้คนอื่นทำตามได้หรือไม่

เป็นคำถามไปยัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นคำถามไปยัง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เป็นคำถามไปยัง นายอนุทิน ชาญวีรกูล และรวมถึง นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฎ์

คำตอบย่อมตามมาด้วยความขัดแย้งและความขวยเขิน

ไม่ว่าความพยายามในการร้องเพลง ไม่ว่าความพยายามในการแสดง สะท้อนออกตั้งแต่ยุคพรรคอนาคตใหม่ต่อเนื่องมายังคณะก้าวหน้าอย่างเด่นชัดในความอ่อนด้อย เกะกะเก้งก้าง

แต่ความอ่อนด้อยของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ กลับเป็นเสน่ห์

เป็นเสน่ห์จากเสียงร้องผิดคีย์ เป็นเสน่ห์จากรอยยิ้มด้วยความขัดเขินไม่เป็นธรรมชาติเมื่อประสบเข้ากับคำถาม

เสน่ห์ของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ จึงอยู่แบบไม่เหมือนใคร