วิถีแห่งอำนาจ เอี้ยก่วย/เสถียร จันทิมาธร

เรียนรู้วิชา อึ้งเอี๊ยะซือ (98)

ปรากฏการณ์เปล่งเสียงจากลมปราณของเอี้ยก่วยสะสมมาจากการฝึกปรืออย่างต่อเนื่องตั้งแต่วัยเยาว์กระทั่งแตกเนื้อหนุ่ม

1 ได้รับประโยชน์จากเตียงหยกเย็น

การนอนบนเตียงไม่เพียงแต่ทำให้สามารถเดินลมปราณอย่างต่อเนื่องแม้กระทั่งยามหลับ หากแต่ยังทำให้เกิดการพัฒนาอย่างชนิดก้าวกระโดด

1 เรียนรู้เคล็ดวิชาจากคัมภีร์สุรางคนางค์และคัมภีร์นพยม สะสมกำลังภายในอย่างลึกล้ำ

คราวที่อึ้งเอี๊ยะซือรักษาอาการบาดเจ็บให้ แนวทางกำลังภายในของเกาะดอกท้อแตกต่างกับเอี้ยก่วย พอเผชิญการกระตุ้นจากพลังลมปราณนี้อดเปล่งเสียงโห่ร้องออกมามิได้ เสียงกู่ครั้งนี้ดำเนินเป็นเวลาชั่วน้ำเดือด

ค่อยเงียบหายไปทีละน้อย ทีละน้อย

อึ้งเอี๊ยะซือครุ่นคิด “เราถือดีว่าเป็นอัจฉริยะประหลาด แต่ต้องอายุ 30 ปีค่อยบรรลุถึงขอบเขตขั้นนี้ บุรุษหนุ่มนี้กลับฝึกปรือสำเร็จก่อนเรา 10 ปีขึ้นไป ไม่ทราบว่าเขามีประสบการณ์พิสดารมาอย่างไร”

จึงตัดสินใจเข้าสนทนาเพื่อเสาะหาหนทางออกที่เหมาะสมกับสถานการณ์

รอจนเอี้ยก่วยระบายลมหายใจลุกขึ้นยืน อึ้งเอี๊ยะซือจึงถาม “เจ้าเห็นว่าวิชาฝีมือที่ร้ายกาจที่สุดของลี้มกโช้วคืออะไร”

เอี้ยก่วยรู้แล้วว่าคำถามของอึ้งเอี๊ยะซือต้องการอะไร

เป็นคำถามอันสะท้อนว่า อึ้งเอี๊ยะซือคำนวณความเคลื่อนไหวของเขาได้อย่างทะลุปรุใสจึงตอบอย่างตรงประเด็น

“เป็นฝ่ามือเบญจพิษกับวิชาแส้ปัด”

“มิผิด” เป็นการสำนองรับจากอึ้งเอี๊ยะซือ “เจ้าเมื่อมีพื้นฐานกำลังภายในเช่นนี้คิดทำลายวิชาประจำตัวนางกลับไม่ยากนัก”

เอี้ยก่วยยินดียิ่ง

หมอบกราบกับพื้นอย่างลืมตัว พื้นฐานเดิมของเอี้ยก่วยมีนิสัยถือดี แม้ยึดถืออึ้งเอี๊ยะซือเป็นผู้อาวุโสและทราบว่าอีกฝ่ายมีพลังฝีมือลึกล้ำ รอบรู้เทียมเทพยดา แต่ก่อนหน้านี้ก็ยังไม่ยอมก้มหัวให้ มาถึงตอนนี้พอฟังว่าสามารถทำลายท่าไม้ตายที่ลี้มกโช้วผาดโผนทั่วแผ่นดิน

ไหนเลยไม่นับถือได้

การถ่ายทอดเคล็ดวิชาเพื่อทำลายวิชาฝีมือลี้มกโช้วของอึ้งเอี๊ยะซือครั้งนี้จึงสำคัญ ไม่ว่ามองจากอึ้งเอี๊ยะซือ ไม่ว่ามองจากเอี้ยก่วย

ทั้งยังมีเงื่อนปมบางเงื่อนปมอันค้างคาอยู่

“กิมย้ง” บรรยายว่า อึ้งเอี๊ยะซือถ่ายทอดวิชาดรรชนีศักดิ์สิทธิ์ที่ใช้สะกดพิชิตฝ่ามือเบญจพิษให้ ทั้งยังถ่ายทอดเพลงกระบี่ที่ดัดแปลงจากขลุ่ยหยกอีกชุดหนึ่งใช้ทำลายแส้ปัด

เอี้ยก่วยรับฟังอึ้งเอี๊ยะซือชี้แนะเคล็ดความสำคัญ สอบถามเงื่อนปมปัญหาบางประการ

ท่องจดจำจนขึ้นใจ รู้สึกว่าวิชาฝีมือทั้ง 2 นี้ล้วนลึกล้ำพิสดาร คาดว่าหากหวังความสำเร็จขั้นต้น อย่างน้อยต้องเป็น 1 ปีให้หลัง

หากคิดเอาชัยต้องใช้เวลา 3 ปี

ขบคิด ใคร่ครวญ ประเมินพื้นฐานของตนประสานกับวิชาฝีมือที่อึ้งเอี๊ยะซือถ่ายทอดให้อย่างรอบด้านแล้วจึงกล่าว

“อึ้งเต้าจู้ คิดเอาชัยในบัดดล ไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว”

“ระยะเวลา 3 ปีชั่วพริบตาก็ผ่านพ้น ตอนนั้นด้วยวัย 21-22 เป็นของเจ้า ฝึกปรือวิชาฝีมือเหล่านี้ได้ยังไม่พึงพอใจหรือ”

“ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า มิใช่เพื่อตัวเอง”

“อีก 3 ปีให้หลัง เจ้าฆ่านางเพื่อเรานับเป็นน้ำใจของเจ้า ครั้งกระโน้นเราทำลายศิษย์อันประเสริฐไปเอง หรือว่าวันนี้ไม่สมควรรับกรรมสนองบ้าง”

ท่าทีของอึ้งเอี๊ยะซือ ท่าทีของเอี้ยก่วย ในตอนนี้เป็นท่าทีที่พึงศึกษาและวิเคราะห์อย่างเอาการเอางานเป็นพิเศษ

เพราะสะท้อนท่วงทำนองในแบบ “อึ้งเอี๊ยะซือ”

ขณะเดียวกัน ยังเป็นท่วงทำนองขานรับและสำนองตอบในแบบของ “เอี้ยก่วย” ที่แตกต่างไปจากจอมยุทธ์อื่นๆ อย่างน่าสนใจ

ตรงนี้แหละที่ทำให้เอี้ยก่วยดำรงอยู่อย่างเอี้ยก่วย