ในขณะที่คดีจำนำข้าวของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี เข้าโค้งสุดท้ายแล้ว

แถลงปิดคดีเรียบร้อย

รอแต่คำพิพากษาของศาลอย่างเดียว

คดีจำนำข้าวของ “ยิ่งลักษณ์” นั้นประเด็นสำคัญที่ถูกกล่าวหา คือ เป็นนายกรัฐมนตรี มีคนทักท้วงนโยบายเรื่องนี้มากมายว่าจะก่อให้เกิดความเสียหายให้กับประเทศชาติใหญ่หลวง

แล้วทำไมถึงไม่ระงับยับยั้ง

ประเด็นที่ต้องตีความมีอยู่ 2 เรื่อง

เรื่องแรก นโยบายจำนำข้าวสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงให้กับประเทศชาติจริงหรือไม่

ถ้ามองแบบธุรกิจและตีกรอบอยู่ที่เรื่อง “ข้าว” อย่างเดียว

ซื้อมาเท่าไร ขายไปเท่าไร

ถ้าขาดทุน แปลว่านโยบายผิดพลาด

แต่ถ้าคิดในกรอบของการบริหารประเทศ

มอง “เศรษฐกิจ” ภาพรวม

ไม่ใช่ “ธุรกิจ”

คิดแบบที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี คิดกับกรณีการลงทุนรถไฟฟ้าความเร็วสูง

คือ ห้ามคิดเรื่องกำไร-ขาดทุน แบบ “ธุรกิจ”

ลงทุนรถไฟไปเท่าไร เก็บค่าโดยสารได้เท่าไร อย่าสนใจ

ให้คิดแบบการบริหาร “เศรษฐกิจ”

คือ แม้จะ “ขาดทุน” ทางธุรกิจ แต่เส้นทางรถไฟฟ้าได้กระจายความเจริญไปยังจังหวัดต่างๆ

ถือว่า “คุ้ม”

ถ้าคิดเรื่องจำนำข้าวในมุมเดียวกัน ก็ต้องมองว่าเงินที่ขาดทุนในโครงการนี้ ได้สร้างกำลังซื้อให้กับชาวนามากแค่ไหน

และกระตุ้นการซื้อขายในประเทศจนเศรษฐกิจดี

ทำให้ GDP ของประเทศสูงขึ้นเท่าไร

เรื่องนี้แล้วแต่ “มุมมอง”

จะคิดแบบ “นักธุรกิจ”

หรือคิดแบบคนที่บริหารประเทศ

ส่วนเรื่องที่สองคือ ความผิดที่ “ไม่ระงับยับยั้ง”

ประเด็นนี้ถือเป็น “มาตรฐานใหม่” ที่จะก่อปัญหาในอนาคต

ตัวอย่างง่ายที่สุด คือ การประมูลข้าวของกรมการค้าต่างประเทศ

กำหนดมาตรฐานใหม่ เพื่อให้ระบายข้าวได้ง่ายขึ้น

จาก “ข้าวดี” ในมาตรฐานเดิม กลายเป็น “ข้าว” สำหรับอาหารสัตว์

กรณีนี้ถ้าไม่เห็น “ช่องว่าง” ทำกำไร คงไม่มีคนเข้าประมูลกันมากมาย

เพราะ “พ่อค้า” ก็คือ “พ่อค้า”

แค่แยก “ข้าวดี” มาขายเป็น “ข้าวคน” ก็กำไรเพียบ

เมื่อเจ้าของคลังข้าวออกมาโวย ยืนยันว่าเป็น “ข้าวดี” ไม่ใช่ “ข้าวเสีย”

และพร้อมจะซื้อข้าวของตัวเองในราคาที่สูงกว่าประมูลเท่าตัว

จากกิโลกรัมละ 5 บาทเป็น 10 บาท

มีคนทักท้วงกันมากมายว่าถ้าปล่อยให้ดำเนินการต่อไปรัฐบาลจะเสียหาย

แต่อธิบดีกรมการค้าต่างประเทศไม่ยอม

เรื่องนี้ถ้านายกรัฐมนตรีไม่ยอมระงับยับยั้ง

ไม่ยอมให้ตรวจข้าวใหม่

คำถามก็คือ แบบนี้ผิดหรือไม่

และถ้าผิดจะโดนยึดทรัพย์ไหม

น่าสนใจทีเดียว