การประกาศชื่อ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เป็นแคนดิเดตนายกรัฐมน ตรีของพรรคก้าวไกลมิได้อยู่เหนือความคาดหมาย

ไม่เพียงเพราะ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ คือ หัวหน้าพรรค

หากที่สำคัญเป็นอย่างมากก็คือ จากเดือนกุมภาพันธ์ 2563 ที่พรรคอนาคตใหม่ถูกยุบ และมีการจัดตั้งพรรคก้าวไกลขึ้นพร้อมกับจัดวาง นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เป็นหัวหน้าพรรคมีความเด่นชัด

เป็นความเด่นชัดจากท่วงทำนองในการแสดงตัวทางการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในที่ประชุมเมื่อมีการเสนอญัตติขอเปิดอภิปราย ทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

ไม่ว่าเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2564 ไม่ว่าเมื่อเดือนสิงหาคม 2564  การอภิปรายของ ส.ส.พรรคก้าวไกลมิได้เป็นการอภิปรายตามขนบ ปกติทางการเมืองของฝ่ายค้าน

ตรงกันข้าม เป็นการเสนอ”เนื้อหา”เพื่อวางตัว”นายกรัฐมนตรี”

ไม่ว่าบทบาทของ น.ส.ศิริกัญญา ตันสกุล ไม่ว่าบทบาทของ นายวิโรจน์ ลักขณาอดิศร เป้าหมายคือการวางพื้นและสร้างภาพ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ขึ้นสูงเด่น

 

ยิ่งหากมองผ่านท่วงทีและลีลาของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เองกระบวนการอภิปรายของเขาดำเนินไปในลักษณะ 2 ด้านอันแหลมคมยิ่งในทางการเมือง

คม 1 ชี้ให้เห็นถึงการหมดเวลาแล้วสำหรับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา อีกคม 1 เสนอตนเองและพรรคก้าวไกลเข้าไป

ท่ามกลางสภาวะปั่นป่วนรวนเรภายหลังการยุบพรรคอนาคต ใหม่ อาจก่อให้เกิดปรากฏการณ์”งูเห่า”ขึ้นอย่างไม่ขาดสาย แต่ภาย ในปรากฏการณ์นี้กลับไม่มีท่าทีท้อแท้และยอมจำนน

พรรคก้าวไกลดำเนินไปในกระสวนเดียวกันกับที่พรรคอนาคตใหม่ปรากฏและเสนอตัว นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ

สำแดงความเป็นพรรคการเมืองค้านจริง พร้อมเป็นรัฐบาล

 

อย่าได้แปลกใจหากว่าพรรคก้าวไกลจะเริ่มเดินสายจากภาคตะวัน ออกเฉียงเหนือไปยังภาคเหนือ เพื่อเปิดตัว”ว่าที่”ผู้สมัครส.ส.คนแล้วคนเล่าอย่างไม่ขาดสาย

จุดขายที่สำคัญอย่างที่สุด คือ คนรุ่นใหม่ เลือดใหม่ การเมือง

ไม่ว่าระบบเลือกตั้งจะเป็นบัตร 2 ใบ ระบบเขต 400 ระบบัญชีรายชื่อ 100 ไม่ว่าจะเป็นแบบใดก็พร้อมเข้าสู่การต่อสู้

ลักษณะเช่นนี้เองที่สร้างจุดเด่นให้กับพรรคก้าวไกล