การปรากฏขึ้นของ พริษฐ์ เพนกวิน การปรากฏขึ้นของ รุ้ง ปภัสยา เด่นชัดยิ่งว่าเป็นการปรากฏขึ้นของ”ปัจเจก”

นั่นก็คือ เป็นเรื่องของ”เอกชน” เป็นเรื่องของคนๆหนึ่ง

คำถามก็คือ เหตุใดเรื่องของปัจเจก เรื่องของเอกชน เรื่องของคนๆหนึ่งเหตุใดจึงสามารถสำแดง”พลัง”

คำตอบอยู่ที่ เป้าหมายและกระบวนการเคลื่อนไหว ต่อสู้

หากมองจากสถานการณ์หลังรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 การออกมาเคลื่อนไหวของ ลุงนวม ไพรวัลย์ ก็เป็นเรื่องของแท็กซี่คนหนึ่งซึ่งมาพร้อมกับเครื่องมือหากิน

คำถามก็คือ เหตุใดการเคลื่อนไหวของลุงนวมทอง ไพรวัลย์ จึงทรงพลังและมากด้วยพลานุภาพในทางการเมือง

นั่นก็เพราะ เป้าหมายการต่อสู้ของ ลุงนวมทอง ไพรวัลย์ 

ไม่ว่ากรณีของลุงนวมทอง ไพรวัลย์ ไม่ว่ากรณีของจิตร ภูมิศักดิ์ ไม่ว่ากรณีของ พริษฐ์ เพนกวิน ไม่ว่ากรณีของ รุ้ง ปภัสยา

“พลัง”อย่างแท้จริงอยู่กับสิ่งที่พวกเขาต่อสู้อย่างไม่หวั่นเกรง

 

หากนับจากสถานการณ์การเคลื่อนไหวของ”เยาวชนปลดแอก”เมื่อเดือนกรกฎาคม ประสานเข้ากับ”แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม”ในเดือนสิงหาคม 2563 เป็นต้นมา

ระยะเวลาจากเดือนกรกฎาคม 2563 ผ่านเดือนกรกฎาคม 2564 ก็เป็นเวลา 1 ปีกว่าแล้ว

การจับกุมและคุมขังเหมือนกับเป็น”อาวุธ”และ”ไม้เด็ด”

กระนั้น ด้วยมาตรการการจับกุม มาตรการฟ้องร้องดำเนินคดีนั้นเองได้ดูดดึงเอาพลังและการช่วยเหลือจากประชาชนเข้ามาเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันอย่างแข็งแกร่ง

แข็งแกร่งจาก”เยาวชนปลดแอก”กระทั่งเกิด”ทะลุแก๊ซ”ขึ้น

จำนวนเงินบริจาคผ่าน”กองทุนราษฎรประสงค์”คือคำตอบ

 

การบริจาคผ่าน”กองทุนราษฎรประสงค์”มิได้เป็นเงินก้อนใหญ่ แต่เป็นการระดมทุนมาจากเงินก้อนเล็กๆ 5 บาท 10 แต่ก็เหมือนกับหยดฝนย้อยหยาดฟ้าลงมาดิน

ประมวลสินธุ์เป็น”มหาสาคร”ใหญ่อย่างที่ว่าไว้

เงินจำนวนเล็กน้อยที่มาจาก”ประชาชน”เมื่อผ่าน”กองทุนราษ ฎรประสงค์”ก็กลายเป็นพลังและแผ่พลานุภาพ

ยืนยันว่าการต่อสู้ของ”ปัจเจก”มิได้ดำเนินไปอย่าง”โดดเดี่ยว”