การ์ตูนที่รัก/Your Name เล่ม 1

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

Your Name เล่ม 1

หนังฉบับลิขสิทธิ์ยังไม่มา หนังสือ 3 เล่มจบมาก่อน

Your Name เป็นผลงานของ มาโคโตะ ชินไค จากนวนิยายชื่อเดียวกันของตัวเขาเอง เล่าเรื่องที่ไม่น่าจะสร้างความตื่นเต้นได้อีกเพราะมีคนใช้พล็อตนี้มาแล้วหลายครั้ง นักเรียนมัธยมหญิงในชนบทแห่งหนึ่งสลับร่างกับนักเรียนมัธยมชายในโตเกียว

ฉบับมังงะครั้งนี้เขียนภาพโดย รันมารุ โคโตเนะ ซึ่งเคยเขียนภาพให้แก่ฉบับมังงะของ The Girl Who Leapt Through Time ผลงานของ มาโมรุ โฮโซดะ มาก่อนแล้ว

“ถ้าได้กลับมาเกิดใหม่ อยากเกิดมาเป็นผู้ชายจังเลย” มิตสึฮะรำพึงกับเพื่อนสนิทสองคน ซายะจินและเท็ตซี่ “ก็ถ้าเป็นผู้ชายที่อยู่ในโตเกียวหรือเมืองใหญ่แล้วล่ะก็จะมีทุกอย่าง และใช้ชีวิตอิสระได้ทุกวัน หลุดพ้นจากบ้านนอกที่มีข้อจำกัดมากมาย”

มิยามิสุ มิตสึฮะ เป็นนักเรียนมัธยมปลายในชนบทแห่งหนึ่ง ที่จริงแล้วนี่อาจจะเป็นความใฝ่ฝันของเด็กสาวเอเซียบ้านนอกอีกมากมาย รวมทั้งบ้านนอกบ้านเรา

“ถ้าได้กลับมาเกิดใหม่ อยากเกิดมาเป็นผู้ชายจังเลย” นักเรียนมัธยมหญิงในชนบทประเทศไทยสักคนพูดขึ้น “ก็ถ้าเป็นผู้ชายที่อยู่ในกรุงเทพฯ หรือเมืองใหญ่แล้วล่ะก็จะมีทุกอย่าง และใช้ชีวิตอิสระได้ทุกวัน หลุดพ้นจากบ้านนอกที่มีข้อจำกัดมากมาย”

มีทุกอย่างอาจจะหมายถึงเครื่องสำอางที่หลากหลายกว่า ห้างสรรพสินค้าและโรงหนังที่หรูหรากว่า ร้านอาหารและร้านกาแฟที่ชวนอัพเฟซมากกว่า

ข้อจำกัดมากมายน่าจะหมายถึงจะทำอะไรก็ได้ไม่มีใครรู้จักแล้วเอาไปฟ้องพ่อ ในชนบทหรืออำเภอเล็กๆ เพียงขยับตัวทีหนึ่ง ล่อบ่าวทีหนึ่ง หรือสูบบุหรี่สักตัวเป็นได้โจษจันกันไปทั่ว แต่ถ้าเป็นที่กรุงเทพฯ หรือเมืองใหญ่ สถานการณ์จะปลอดภัยกว่ากันมาก

“บ้านนอกเสียจริง มองไปทางไหนมีแต่ภูเขากับไร่นา” เช้าวันนี้มิตสึฮะไม่เหมือนเดิม เธอตื่นมาด้วยความตกใจเมื่อพบว่าตัวเองมีหน้าอกแบบผู้หญิง และเมื่อมองไปทางไหนก็พบแต่ภูเขากับไร่นา

เช้าวันนี้เขาไม่ใช่หนุ่มโตเกียวอีกแล้ว!

ตอนที่หนุ่มโตเกียวตื่นมาวันแรกในร่างสาวบ้านนอกมิตสึฮะ เขาไม่รวบผมไปโรงเรียน จำเพื่อนซี้อย่างซายะจินและเท็ตซี่ไม่ได้ ครูเรียกชื่อก็ไม่ลุกเพราะไม่คุ้นชื่อ มิหนำซ้ำยังออกไปวาดลวดลายในสนามกีฬาผิดจากมิตสึฮะคนเดิม

พอวันที่สอง เขาเริ่มปรับตัวได้ ค้นพบว่ามิตสึฮะเป็นลูกสาวนายกเทศมนตรีที่กำลังง่วนกับการหาเสียงเลือกตั้ง อาศัยอยู่กับยายและน้องสาวยตสึฮะซึ่งทำงานอยู่ที่ศาลเจ้า

ปีนี้เป็นปีพิเศษ ดาวหางที่หนึ่งพันสองร้อยปีจะกลับมาสักครั้งกำลังจะมาถึงโลกเดือนหน้า

มิตสึฮะและยตสึฮะสองพี่น้องมีหน้าที่ทำพิธีชงเหล้าคุจิคามิที่ศาลเจ้า เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของทายาทตระกูลมิยามิสุที่สืบทอดกันมานาน จนกระทั่งมาถึงพ่อของเด็กสาวทั้งสองที่ละทิ้งหน้าที่ไป

“ทิ้งหน้าที่ศักดิ์สิทธิ์แล้วออกจากบ้านไปยังไม่พอ น่าผิดหวังแล้วยังใช้ไม่ได้” คุณยายบ่น

เรื่องมิตสึฮะทำงานคร่ำครึที่ศาลเจ้าเป็นเรื่องนินทากันที่โรงเรียน ช่างน่าอับอายเสียจริงๆ

“เมืองนี้ไม่มีอะไรเลย รถไฟกว่าจะมาสักขบวนก็ตั้งสองชั่วโมง ร้านสะดวกซื้อก็ปิดสามทุ่ม ไม่มีร้านหนังสือ คลินิกหมอฟันก็ด้วย”

ตอนที่ซายะจินกับเท็ตซี่ชวนไปนั่งคาเฟ่ มีคาเฟ่ในเมืองเล็กๆ แบบนี้ซะที่ไหน ที่แท้เป็นตู้กดกาแฟกระป๋องพร้อมม้านั่งข้างตู้เท่านั้นเอง

เมืองที่มิตสึฮะอาศัยอยู่เป็นเมืองริมน้ำ ทัศนียภาพสวยงาม แต่ก็เหมือนบ้านนอกบ้านเรา ร้านขายข้าวของเครื่องใช้ปิดสองทุ่ม ไม่มีร้านหนังสือ อย่างมากก็แค่แผงหนังสือพิมพ์และหนังสือ ไม่มีหมอฟันจริงๆ อย่างมากก็ทันตาภิบาล คนกรุงเทพฯ มาอยู่ก็ไม่แน่ว่าจะทนอยู่ได้นานนัก เด็กหนุ่มสาวที่เกิดมาในท้องถิ่นเองก็มักมีความฝันที่จะจากไป

ที่โตเกียว ทาคิตื่นมาตอนเช้าด้วยความแปลกใจที่เต้านมหายไป เมื่อลุกไปฉี่พบว่าตนเองมีไอ้นั่น ครั้นออกจากบ้านจึงพบว่าตนเองอยู่ในโตเกียวเสียแล้ว ที่แท้เขามิใช่ทาคิคนเดิม แต่เป็นมิตสึฮะในร่างทาคิ

ที่โรงเรียน มิตสึฮะในร่างทาคิพบเพื่อนซี้ สึคาสะและทาคางิ เขาทำงานเสริมพิเศษเป็นพนักงานเสิร์ฟที่ร้านคาเฟ่หรูราคาแพง และแอบหลงรักรุ่นพี่โอคุเดระที่ทำงานอยู่ด้วยกัน

เมื่อมิตสึฮะอยู่ในร่างทาคิ ทำให้ทาคิอ่อนหวานกว่าเดิม เป็นที่เอ็นดูของคุณพ่อและต้องใจรุ่นพี่โอคุเดระในความละเอียดอ่อนมากกว่าผู้ชายทั่วไป

แต่เด็กหนุ่มสาวสองคนคือมิตสึฮะและทาคิไม่ได้สลับร่างกันทุกวัน พวกเขาสลับกันเพียงสัปดาห์ละ 2-3 วัน หลังจากสลับกันแล้วเหตุการณ์ที่ผ่านไปเป็นเหมือนความฝัน พวกเขาเตือนตัวเองด้วยการเขียนชื่อบนร่างกาย เขียนไดอารี่บอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันแปลงร่าง และตั้งกติกาให้แก่กัน

ทาคิในร่างมิตสึฮะเขียนไดอารี่ในสมุด มิตสึฮะในร่างทาคิเขียนไดอารี่บนมือถือ

แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครฟังกติกากันสักเท่าไร

มิตสึฮะห้ามทาคิในร่างตัวเองเปลี่ยนชุดพละในห้องนักกีฬาหญิงและห้ามนั่งหวอ ส่วนทาคิห้ามมิตสึฮะในร่างตัวเองยุ่งวุ่นวายกับรุ่นพี่โอคุเดระมากเกินไป พอเวลาผ่านไป สองคนเรียนรู้ชีวิตของกันและกัน เขียนไดอารี่ปรึกษากัน

แล้วเวลาก็ผ่านไปหนึ่งเดือน ดาวหางมาถึงแล้ว

คืนนั้นมิตสึฮะออกไปดูดาวหางโดยไม่รู้ว่าเท็ตซี่เฝ้ารอเธออยู่ ในขณะที่ทาคิออกเดตกับรุ่นพี่โอคุเดระแสนน่ารักเป็นครั้งแรก

แต่แปลกที่ทั้งสองคนกับคิดถึง “ตัวเอง” ที่อยู่ห่างไกลออกไป หลังจากคืนนั้นทั้งสองก็ไม่เคยสลับร่างกันอีกเลย จบเล่มหนึ่ง

การสลับเพศ หรือ gender role reversal เป็นประเด็นสำคัญมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 แล้ว

บทบาททางเพศเห็นชัดในผู้ใหญ่วัยทำงาน ผู้ชายควรสตรอง ห้ามร้องไห้ ทำงานหาเงิน เป็นที่พึ่งและเอาไว้ซบไหล่ร้องไห้ ผู้หญิงควรจะสวยงาม น่ารักอ่อนหวาน ร้องไห้ได้ ทำงานบ้านและเลี้ยงลูก เหล่านี้คือบทบาทที่สังคมคาดหวัง

แต่ถ้าบ้านหลังหนึ่งเกิดการสลับบทบาท ผู้หญิงทำงานในระดับสูง เงินเดือนสูง ในขณะที่ผู้ชายทำงานต่ำกว่า เงินเดือนน้อยกว่า จะเกิดอะไรขึ้น

หรือถ้าผู้หญิงเป็นคนเดียวที่หาเงินเข้าบ้าน ส่วนผู้ชายไม่มีรายได้ หันมาทำงานบ้าน ทำกับข้าวรอภรรยากลับบ้าน และเลี้ยงลูก จะเกิดอะไรขึ้น

จะเห็นว่าเราไม่สามารถเข้าใจเพศอื่นได้ง่ายนักหากไม่เข้าไปสวมรอยเพศนั้นเพื่อแสดงบทบาทของเพศนั้นอย่างจริงจัง พล็อตสลับเพศมิใช่เรื่องอ่านเอาสนุกอย่างฉาบฉวย

จริงจังนะเนี่ย