เครื่องเคียงข้างจอ/วัชระ แวววุฒินันท์

หนุ่มเมืองกรุง ฉบับ “ประชาธิปไตย”

ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง ชอบมุ่งแต่การงาน

พอถึงตอนเช้า ก็ก้าวเท้าออกจากบ้าน

24 มิถุนา 2475 มานี่

85 ขวบปี ครบนาทีเมื่อวันวาน

ก็ประชาธิปไตย ของไทยไทยใช่เขา

ที่มีมานานเนา อยู่กับเราคู่บ้าน

เปลี่ยนมาจากสมบูร- รณาญาสิทธิราชย์

จากการยึดอำนาจ คณะราษฎร์จัดการ

หวังให้ไทยเทียมทัด ประชารัฐตะวันตก

ได้โก่งหน้ายืดอก สมคู่ชกชาวบ้าน

แต่อยู่มาบัดนี้ ยังเป็นที่สงสัย

ว่าประชาธิปไตย อยู่ตรงไหนกันท่าน

ธิปไตยที่แท้ คือการแก้เหลื่อมล้ำ

ไม่มีสูงมีต่ำ มีแต่ธรรมภิบาล

คนทุกคนมีสิทธิ์ กำหนดชีวิตของตน

ใช่เป็นควายตะพายสน ต้องดุ่มด้นตามท่าน

แต่ที่เห็นหาใช่ แค่เรื่องใฝ่ศึกษา

มีแป๊ะเจี๊ยะด้วยนี่นา คนจนกว่าคงดักดาน

เข้า ม. 1 ทั้งที ยังต้องมีเงินแสน

คนยากจนข้นแค้น ไม่เหลือแดนเจือจาน

จะทำมาหากิน ยังต้องดิ้นหาทาง

คนรวยๆ ซะอย่าง มีหนทางเป็นล้าน

พอมีเงินเท่านั้น เหมือนสวรรค์ชั้นเจ็ด

ได้อภิสิทธิ์เบ็ดเสร็จ เหมือนกับเป็นเผด็จการ

คนมีเงินทำผิด ก็ไม่ต้องติดคุก

ยังปรีดิ์เปรมเกษมสุข เที่ยวไปทุกสถาน

แต่คนจนน่าอเนจ แค่เก็บเห็ดก็เป็นเรื่อง

จะพึ่งคนของบ้านเมือง ก็ขัดเคืองทุกด้าน

สิทธิ์ในการเป็นคน เหมือนโดนปล้นจากตัว

ไหนว่าเท่าเทียมทั่ว แต่คนชั่วกลับสราญ

ที่เป็นเหตุขึ้นมา เรื่องรักษาป่วยไข้

เป็นเรื่องที่อ่อนไหว กระทบไปโรงพยาบาล

สิทธิ์ในการรักษา เหมือนทำท่าถดถอย

คนเบี้ยน้อยหอยน้อย เลยจะพลอยรำคาญ

จะเป็นตายร้ายดี ก็ไม่มีเทียมเท่า

ดูตามฐานะเรา เป็นเรื่องเศร้าซมซาน

เรื่องประชาธิปไตย ใช่แค่การเลือกตั้ง

4 ปีมีครั้ง แล้วมานั่งปวดกบาล

เพราะการเมืองเรื่องเดิม แต่ที่เพิ่มคือฉ้อฉล

ไม่คิดถึงประชาชน คิดแต่ผลส่วนรับ”ทาน

ปลาใหญ่กินปลาเล็ก เรื่องเด็กๆ แล้วหนอ

เดี๋ยวนี้กินทั้งบ่อ พ่อจะล่อแหลกลาญ

ใครที่มีมือยาว ก็สาวได้สาวไป

แล้วประชาธิปไตย ไปอยู่ไหนกันนั่น

พื้นที่ดินของไทย ยังตกไปเป็นของ

คนที่มีเงินทอง เที่ยวจับจองรอบด้าน

คนทั่วไปจะหา ร่มชายคายังยาก

บ้านสักหลังยังลำบาก ใช้เงินมากเกินประมาณ

ถ้าประชาธิปไตย นั้นสดใสสมอยาก

ทำไมไทยยังยาก จนต้องพรากอุดมการณ์

ยังมีคนตัดขา ลากปืนมาเร่งรัด

ที่เพิ่งมีไปหลัดๆ ก็รัฐประหาร

เกิดมาแล้วกี่ครั้ง และอาจยังมีอีก

รัฐธรรมนูญพร้อมฉีก สุดจะหลีกป่วยการ

เราเปลี่ยนการปกครอง แล้วสมองเปลี่ยนไหม

ความคิดอ่านคนไทย เปลี่ยนด้วยไหมครับท่าน

เปลี่ยนเป็นรู้จักคิด รู้พิชิตความชั่ว

ไม่เสพติดเมามัว รู้ดีชั่วสันดาน

รู้สิทธิเสรี รู้หน้าที่ของตน

รู้เหตุรู้ผล รู้เป็นคนมีหลักการ

85 ปีแล้ว พ่อแก้วแม่แก้วจ๋า

เปลี่ยนแปลงประเทศมา แต่ดูท่าน่าสงสาร

แต่เราอย่ายอมแพ้ ช่วยกันแก้ที่พร่อง

ใช้ความรู้คู่สมอง ช่วยกันตรองจัดการ

เพื่อจะได้พัฒนา สมประชาธิปไตย

ที่หวังให้คนไทย ได้ฟ้าใหม่เบิกบาน

24 มิถุนา อาจเหนื่อยล้าไปบ้าง

แต่ยังพอมีทาง ช่วยกันสร้างหลักฐาน

ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง ที่ชอบยุ่งเรื่องเมืองบ้าน

อธิปไตยเหมือนกับทอง อย่าให้เสียของ…ก็แล้วกัลล์