จดหมาย/ฉบับประจำวันที่ 11-17 มิถุนายน 2564

จดหมาย

การเมืองนิพนธ์ (1)

 

  มนต์รัก “งบประมาณแผ่นดิน”

 

เมื่อนักรัฐประหาร            ผสานหัวนักการเมือง

เรื่อง “ล่างบประมาณ”      จึงหารหาบมิลงตัว

 

ต่างหน้ามืดตามัว กลัว       “พวก” เอารัดเอาเปรียบ

จึงโวยลั่นทำเนียบ            กระทบกระเทียบเสียดสี

 

ต่างฝ่ายต่างต้องการ         งบประมาณไปจัดสรร

ด้วยเหตุ-ผลสำคัญ           “วันเลือกตั้ง” ครั้งต่อไป

 

…โกยภาษีเข้าตัว            โยนกลอง-ชั่วให้ผู้อื่น

บ้านเมือง “หลับไม่ฟื้น”     วันคืนระทม “อมโรค”

 

…ประชาชนอดอยาก        รัฐบาลมาก “เขี้ยวเล็บ”

“บ้านเมือง” ป่วย-ไข้-เจ็บ   (ผู้นำ…อู้ฟู้…อยู่ยาว)

สงกรานต์ บ้านป่าอักษร

 

มนต์รัก “งบประมาณแผ่นดิน” ในสภา

คงป็นมนต์รัก “หยะแหยง”

ที่ปลุกวิญญาณกวี ให้ “สงกรานต์ บ้านป่าอักษร” กระวาด

ความรู้สึก “คืนระทม” มาโดยพลัน

หลายคนคงถูกใจ

หลายคนคงเห็นด้วย

 

การเมืองนิพนธ์ (2)

เรา-กลุ่มผู้รักผืนป่าประเทศไทย

มีอุดมการณ์ เพิ่มป่า ลดสารเคมีในดิน สู้สภาวะโลกร้อน อนุรักษ์สัตว์ป่าและพันธุ์พืช

ซึ่งทุกวันนี้ มีคนบุกรุกป่า ทำลายป่า ล่าสัตว์ป่า

และมีการใช้สารเคมีต่างๆ คือสารพิษนั่นเอง

ยังคงเป็นปัญหาของประเทศเข้าขั้นวิกฤตแล้ว

โดยเฉพาะกับพืชผลการเกษตรบนพื้นที่สูง

ป่าต้นน้ำลำธาร ในภาคเหนือ อีสาน ทุกภาคส่วนถูกทำลายเป็นจำนวนมาก

เมื่อถึงฤดูฝน ฝนจะชะสารเคมีเหล่านั้นสู่ต้นน้ำ ปิง วัง ยม น่าน แล้วไหลลงสู่ลุ่มน้ำเจ้าพระยา

โดยไม่มีใครรู้เลยว่า สายน้ำเหล่านั้น ปนเปื้อนสารเคมี หรือสารพิษมากขนาดไหน

ทุกภาคส่วนอื่นๆ ก็เช่นกัน ประชาชนที่อยู่ข้างล่างทุกคนจะใช้ประโยชน์จากน้ำ ประสบพิษภัยที่มองไม่เห็นต่อร่างกาย

ทำให้เกิดโรคต่างๆ

สุดท้ายขอฝากบทกวี “ปัญหาความยากจนเกิดจากใคร”

ดังนี้

 

แสนอเนจ เศรษฐกิจเน่า เคล้าอนาถ

ชนทั้งชาติทุกข์มากลำบากเหลือ

ต้องก้มหน้าหากินสิ้นเลือดเนื้อ

ปลาติดเหยื่อนายทุนทารุณซ้ำ

 

มืดแปดด้านซานซมตรมชีวิต

“โรคโควิดสิบเก้า” เข้ากระหน่ำ

ตกกระไดพลอยโจนผลเจ็บช้ำ

ออกกฎหมายห้ามทำกิจกรรมใด

 

ปากท้องหิวกิ่วไส้ปวดไส้ขด

โคตรรันทดเหมือนตกนรกไหม้

รัฐเยียวยาล้าหลังกลัดฝังใจ

วิงวอนไหว้ญาติช่วยซวยทุรน

 

มันผูกขาดสินค้าสารพัด

ผูกเงื่อนไขผูกมัดยิ่งขัดสน

น้ำมันขึ้นราคาฆ่าผู้คน

ระดมปล้นนานาท้าสังคม

 

ต่างสมรู้ร่วมคิดด้วยจิตชั่ว

เห็นแก่ตัวกักตุนเพิ่มทุนถม

ทั้งกดขี่ขูดรีดรีดล่มจม

แล้วก็ถ่มน้ำลายทรวงในยับ

 

บัตรช่วยเหลือเรียกว่าประชารัฐ

คือภาษีมุ่งจัดมาตรระดับ

เงินประกันสังคมแทบล้มทับ

รอชดเชยคอยคอพับกับกลไก

 

กรรมกร, ชาวนา, ประสาซื่อ

เปรียบดั่งโค, กระบือ, ดื้อตาใส

ไม่พัฒนาความรู้คู่กับใจ

เล่นหวย, บอล ยกใหญ่นัยน์ตามัว

 

ตกเย็นดื่มเหล้าเบียร์เสียนิสัย

เมาหยำเปลื่นไหลไม่เห็นหัว

ไม่รับผิด, คิดชอบเรื่องครอบครัว

พฤติกรรมเมามั่วชั่วตามเคย

 

สอนเงยหน้าอ้าปากยากทั้งนั้น

โง่และรั้น ขอทุด! สุดเอื้อนเอ่ย

เหตุจ่อมจมตนเองมิเพ่งเลย

รึ! เยาะเย้ยรัฐรับใช้พวกนายทุน…

ชูเกียรติ วรรณศูทร

ทัศนียาพร จงธนัชจิรโชติ

กลุ่มรักผืนป่าประเทศไทย กรุงเทพมหานคร

 

ดูจะปูพรมไปถ้วนหน้า

เพื่อตอบคำถาม

“ปัญหาความยากจนเกิดจากใคร”

ซึ่งก็คงมีทั้งเห็นด้วย-ไม่เห็นด้วย

แต่เฉพาะหน้านี้ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ชาวบ้านตาดำๆ

เอาตัวให้รอดก่อน

อย่างน้อย ก็ไม่ควรมีสภาพ

“ปากท้องหิวกิ่วไส้ปวดไส้ขด

โคตรรันทดเหมือนตกนรกไหม้”

หวังเกินไปรึเปล่าเนี่ย…