การเลือก “สนามราษฎร์” เป็นเป้าหมายในการชุมนุมนัดที่ 3 ของปรากฎการณ์ REDEM ในวันเสาร์ที่ 20 มีนาคม สำคัญและคมแหลมยิ่งในทางการเมือง

เนื่องจากพื้นที่ของ”สนามราษฎร์”มิได้เป็นพื้นที่ครั้งสุดท้ายของแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุมใน#ม็อบ13กุมภาพันธ์เท่านั้น

หากแต่ “สนามราษฎร์” คือเป้าหมายสำคัญจากการเคลื่อนไหว ใหญ่ระหว่างวันที่ 19-20 กันยายน ซึ่งแม้จะเริ่มที่”ธรรมศาสตร์”แต่ด้านหลักคือ “สนามหลวง”

เท่ากับเป็นการยึดคืน “สนามหลวง”พร้อมกับการปักหมุดให้กับ

“คณะราษฎร” และการเปลี่ยนชื่อของ “สนามหลวง”แห่งอดีตให้เป็น

“สนามราษฎร”ในที่สุด

นี่คือปรากฏการณ์อันสะท้อนความต่อเนื่องจาก”เยาวชนปลด แอก”เมื่อเดือนกรกฎาคม ก่อนการยกระดับและประกาศจัดตั้ง”คณะ ราษฎร 2563”ขึ้นในเดือนตุลาคม

ปรากฏการณ์นี้ของ REDEM จึงมิได้เป็นเพียงการหวนคืน หากแต่เป็นการยอกย้ำและก้าวเดินไปข้างหน้าเพื่อเปลี่ยนประเทศไทย

 

ภายในคำประกาศชุมนุม ณ สนามราษฎร์ ในตอนเย็นวันเสาร์ที่ 20 มีนาคม ของ REDEM ไม่เพียงแต่ยังยืนยันหลักการอันเป็นพื้นฐานที่ว่าไม่มีแกนนำเท่านั้น

หากที่สำคัญเป็นอย่างมากอีกประการหนึ่งก็คือ ดำเนินไปในลักษณะไม่เคลื่อน

ต้องยอมรับว่า การเคลื่อนไหวในพื้นที่สนามราษฎร์ ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ #ม็อบ20กันยายน ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์#ม็อบ 13กุมภาพันธ์

เป็นการชุมนุมที่ดำเนินไปอย่างมีการเคลื่อนไหว ไม่ว่าจะจากอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ไม่ว่าจะจากท้องสนามราษฎร์

การเคลื่อนไหวภายใต้คำประกาศ”ไม่เคลื่อน”จึงเป็นของใหม่

 

ไม่มีใครตอบได้ว่าการนัดหมายชุมนุมในวันเสาร์ที่ 20 มีนาคมของกลุ่ม REDEM จะลงเอยอย่างไร

มีผู้เข้าร่วมเป็นจำนวนมาก หรือว่าถดถอยน้อยลง

แต่ประการสำคัญเป็นอย่างมากก็คือ ต่างคนต่างมา ไม่มีแกนนำเหมือนการชุมนุมของกลุ่มอื่นๆ ไม่มีเวทีและไม่มีการปราศรัยอย่างเป็นรูปการ

ยิ่งเมื่อประกาศหลักการ”ไม่เคลื่อน” ยิ่งทำให้การชุมนุมนำไปสู่สภาพการณ์ใหม่อันควรจับตามองโดยอัตโนมัติ