เกร็ก ออลแมน ผู้ที่เสียงร้องเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ของเขาทำให้วง ดิ ออลแมน บราเธอร์ส แบนด์ เป็นหนึ่งในวงร็อกที่ดีที่สุดในยุคทศวรรษที่ 1970 กับเพลงอย่าง “วิปปิ้ง โพสต์”

แต่เส้นทางอาชีพของเขาต้องเผชิญกับรอยด่างพร้อยจากโศกนาฏกรรมและยาเสพติดเช่นเดียวกัน

ออลแมนเสียชีวิตลงแล้วเมื่อวันที่ 27 พฤษภาคมที่ผ่านมาขณะมีอายุได้ 69 ปี

โดยเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของวงระบุว่า

“เป็นความโศกเศร้าอย่างที่สุดที่เราต้องประกาศว่า เกร็ก ออลแมน สมาชิกผู้ก่อตั้งวง ดิ ออลแมน บราเธอร์ส แบนด์ เสียชีวิตอย่างสงบที่บ้านพักในเมืองซาวันนาห์ รัฐจอร์เจีย”

 

วง ดิ ออลแมน บราเธอร์ส แบนด์ ก่อตั้งขึ้นในเมืองเมคอน รัฐจอร์เจีย ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1960 โดยเกร็ก และ ดูแอน ออลแมน พี่ชายของเขาที่กลายมาเป็นพลังขับเคลื่อนหลักของทางวงและกลายเป็น 1 ในมือกีตาร์ที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดคนหนึ่งของวงการ ก่อนที่จะเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์คว่ำขณะมีอายุได้เพียง 24 ปี

ในช่วงเวลาที่รุ่งเรืองที่สุด เพลงของ ดิ ออลแมน บราเธอร์ส แบนด์ ถือเป็นศิลปินหลักที่คลื่นวิทยุหลายๆ แห่งต้องเปิด

และอัลบั้มของพวกเขาถือเป็น 1 ในผลงานที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์วงการเพลงร็อก

เกร็กเป็นนักร้องนำ มือคีย์บอร์ด และเป็นคนแต่งเพลงหลักของวงในช่วงที่วงปล่อยเพลงฮิตออกมาอย่างต่อเนื่อง

โดยเขาเป็นคนแต่งเพลงที่เป็นที่รู้จักดีหลายเพลง ทั้ง “อิตส์ น็อต มาย ครอส ทู แบร์” “มิดไนต์ ไรเดอร์” “เอนต์ เวสติ้ง ไทม์ โนมอร์” และ “เมลิสซา”

 

ดิออลแมน บราเธอร์ส แบนด์ เป็นผู้ริเริ่มแนวดนตรีที่ต่อมารู้จักกันในชื่อเซาเทิร์นร็อก นอกจากจะเป็นที่รู้จักจากแนวเพลงที่ได้อารมณ์แบบบลูส์แล้ว

ทางวงยังมีจุดเด่นที่ท่วงทำนองประสานเสียงกีตาร์ที่ใสดุจผลึกคริสตัลของดูแอนน์ และ ดิกกี้ เบ็ตต์ส อิทธิพลจากดนตรีแจ๊ซ และวิธีการทำดนตรีแบบอิสระที่บางครั้งนำไปสู่การได้มาซึ่งเพลงที่มีความยาว 20 นาที

และที่โดดเด่นที่สุดคือเสียงร้องของเกร็ก

เกร็กและดูแอนใช้เวลาในช่วงต้นของวัยเด็กที่บ้านเกิดในเมืองแนชวิลล์ รัฐเทนเนสซี ฟังสถานีวิทยุที่เปิดเพลงบลูส์ หลังจากที่พ่อของพวกเขาถูกฆาตกรรมโดยคนโบกรถที่ขออาศัยโดยสารไปด้วย

แม่ของพวกเขาก็พาทั้ง 2 คนย้ายมาอยู่ที่เมืองเดย์โทนาบีช รัฐฟลอริดา

ทั้ง 2 คนไม่ค่อยสนใจการเรียนมากนัก แต่แสดงออกถึงความคลั่งไคล้ในเรื่องดนตรีอย่างแรงกล้าและมักจะทะเลาะแย่งกันเล่นกีตาร์ราคา 20 ดอลลาร์ที่เกร็กเป็นคนซื้อมา

“ทั้งดูแอนและผมติดมันงอมแงม” เกร็กเปิดเผยกับนิตยสารเซาเทิร์นลีฟวิ่ง “เราไม่กิน เราไม่นอน เราไม่คิดถึงเรื่องอื่น ยกเว้นเรื่องดนตรี”

ในช่วงวัยรุ่น ทั้งคู่เข้าร่วมวงดนตรีหลายวง ซึ่งรวมถึงวงที่ผสมผสานคนหลากเชื้อชาติเข้าด้วยกัน ซึ่งถือเป็นเรื่องที่หาได้ยากในภาคใต้ของอเมริกาในช่วงเวลานั้น

เมื่อตอนออกทัวร์ครั้งแรกในปี 1965 พวกเขาใช้ชื่อวงว่า ออลแมน จอยส์ ซึ่งชื่อดังกล่าวนำมาจากขนมยอดนิยม อัลมอนด์ จอย

 

หลังไม่ประสบความสำเร็จกับประสบการณ์ในอุตสาหกรรมดนตรีในลอสแองเจลิส เกร็กและดูแอนย้ายมาอยู่ที่เมืองเมคอน รัฐจอร์เจีย บ้านเกิดของ ลิตเติล ริชาร์ด และ โอติส เรดดิ้ง ในปี 1969 และก่อตั้งวง ดิ ออลแมน บราเธอร์ส แบนด์ ขึ้นมา

ทางวงพัฒนาความสัมพันธ์แบบครอบครัวขึ้นมาโดยมีสถานที่สุมหัวอยู่ที่สุสานโรสฮิลล์ ซึ่งเกร็กบอกว่าดูแอนทำหน้าที่เหมือนเป็นพ่อ

อัลบั้ม 3 ชุดแรกของวงได้รับการยกย่องว่าเป็นการบันทึกเสียงแบบสดๆ ที่ถือเป็นความริเริ่มที่แหวกแนวของวงการในยุคนั้น ทำให้พวกเขามีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมา

แต่หลังจากนั้นไม่นาน ดูแอนก็ประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์คว่ำเสียชีวิต

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1970 เกร็กเริ่มติดเฮโรอีน แต่หลังจากนั้น สกู๊ตเตอร์ เฮอร์ริ่ง คนรับใช้ส่วนตัวของเกร็ก ที่เป็นผู้นำเฮโรอีนมาให้เขา ถูกจับกุมจากข้อหาค้ายาเสพติดเมื่อปี 1976 เกร็กยอมรับข้อเสนอถูกกันตัวเป็นพยานและให้การในการตัดสินคดีเอาผิดกับเฮอร์ริ่ง

ดิ ออลแมน บราเธอร์ส แบนด์ ปิดตำนานของวงในปี 2014 ด้วยการแสดง 4 ชั่วโมงในนครนิวยอร์ก และก่อนหน้านั้นทางวงได้รับการประกาศชื่อให้เข้าไปอยู่ในร็อกแอนด์โรล ฮอลล์ออฟเฟม เมื่อปี 1995