PENGUIN BLOOM

‘แรงบันดาลใจ’

 

กำกับการแสดง                                                                                           Glendyn Ivin

นำแสดง                                                                                                      Naomi Watts

Griffin Murray-Johnson

Andrew Lincoln

Jacki Weaver

Rachel House

 

ในฐานะคนไทยดูหนังฝรั่ง พอมีอะไรพาดพิงถึงประเทศของเรา หรือมาถ่ายทำในเมืองไทย แม้จะเพียงแว่บสองแว่บ ฉากสองฉาก ก็สะดุดตาสะดุดใจทุกครั้งไป

เมื่อสองอาทิตย์ก่อน ก็ดูหนังจากแคนาดาเรื่อง Target Number One ที่พูดถึงฝรั่งมาติดคุกเมืองไทยไปทีแล้ว ร่ำๆ จะเขียนถึงอยู่แล้ว แต่ยังไม่ทันได้เขียน ก็ได้ดูอีกเรื่องเสียก่อน

Penguin Bloom มีส่วนสำคัญของพล็อตตอนต้นเรื่องที่มาถ่ายทำในภาคใต้ แม้ว่าพล็อตส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในรัฐนิวเซาธ์เวลส์ ที่ออสเตรเลีย

เรื่องของเรื่องคือ ครอบครัวบลูมซึ่งเป็นชาวออสเตรเลีย ตัดสินใจมาใช้เวลาพักผ่อนแสนสุขทางภาคใต้ของเมืองไทย ครอบครัวนี้มีด้วยกันห้าคน คือ พ่อ แม่ และลูกวัยเด็กสามคน

เรารู้กันอยู่แล้วว่าสำหรับฝรั่งต่างชาติ ไทยแลนด์เป็นจุดหมายปลายทางในฝันแห่งหนึ่งของการท่องเที่ยว

แน่ละ มีการนำเสนอภาพทิวทัศน์งามๆ ผู้คนและวิถีชีวิตอันแปลกตาสำหรับฝรั่ง ถือเป็นการโฆษณาการท่องเที่ยวไปทางหนึ่ง

แต่ก็เกิดเหตุร้ายเหนือคาดขึ้นระหว่างนั้น คือ เมื่อลูกชายชักชวนแม่ขึ้นไปกินลมชมวิวบนดาดฟ้าชั้นสองของตึก แม่ยืนพิงราวเหล็กที่ล้อมรอบขอบดาดฟ้าไว้ แล้วหงายหลังร่วงลงไป เนื่องจากไม้ที่ยึดไว้ผุ นอนไม่ไหวติงอยู่กับพื้นเบื้องล่าง

เห็นฉากที่รถพยาบาลกู้ชีพมาพาร่างของคนเจ็บไป

อดนึกไม่ได้ว่าเมืองไทยคงซวยอีกแล้ว เพราะอาจมีการฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายกันยกใหญ่ เหมือนอย่างเรื่องราวในอเมริกา ที่เกิดอะไรขึ้นก็เป็นคดีความฟ้องร้องกันได้ เดินตกปากท่อที่เปิดทิ้งไว้ ยังฟ้องกันได้เลย

หรือที่เด็ดที่สุดคือ เรื่องที่กิจการใหญ่ขายกาแฟถูกฟ้องว่าทำไมไม่บอกให้ลูกค้าว่ากาแฟมันร้อนจัดแค่ไหน เลยเผลอทำหกลวกเนื้อลวกตัวเพราะไม่รู้มาก่อนว่ากาแฟร้อน (ถึงตรงนี้ขอเขียนเลขห้าสามตัวเป็นเสียงหัวเราะแบบไทยๆ ตามเทรนด์ในโลกโซเชียล ซึ่งทำให้ฝรั่งงงมานักต่อนักแล้ว)

ทว่าเหตุการณ์พลัดตกตึกนี้เป็นต้นตอของเรื่อง ซึ่งไม่ใช่ประเด็นทางกฎหมาย

แต่ส่งผลให้แซม (เนโอมี วัตส์) เป็นอัมพาตซีกล่าง ต้องนอนแบ่บอยู่หรือนั่งรถเข็นไปตลอดชีวิต

 

แซมเป็นผู้หญิงที่ชอบกีฬากลางแจ้งและหลงใหลการใช้ชีวิตโลดโผนนอกบ้าน ไม่ว่าจะวิ่ง ว่ายน้ำ ปีนเขา ดังนั้น การขยับเขยื้อนไปไหนมาไหนไม่ได้ จึงทำให้เธอหดหู่ซึมเศร้าทบเท่าทวีคูณ

ดูเหมือนว่าเธอทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้เลย แม้การดูแลลูกๆ ทำอาหารให้ลูกๆ จะหยิบจะจับอะไรก็ดูผิดไปหมด ที่สำคัญคือเวลาลูกมีปัญหา ลูกเรียกหาพ่อให้ไปแก้ปัญหาให้ เธอรู้สึกหมดคุณค่าของความเป็นแม่…แม้แต่คุณค่าของความเป็นคน

โชคดีที่เธอมีสามีแสนประเสริฐ แคเมอรอน (แอนดรู ลินคอล์น) พร้อมที่จะให้ความช่วยเหลืออยู่ตลอดในเวลาอยู่บ้าน กระนั้นเธอก็ยังโกรธอยู่ตลอดเวลา โกรธสามี โกรธลูก โกรธตัวเอง…

เผอิญลูกชายไปเจอลูกนกที่ร่วงจากรังและบาดเจ็บ แม่นกหายไปไหนก็ไม่รู้ เลยเก็บมาฟูมฟักในบ้าน

เป็นลูกนกแม็กไพซึ่งตรงคอมีขนสีขาวแทรกอยู่ในขนดำปลอดทั้งตัว เลยได้รับการตั้งชื่อว่า เพนกวิน และในที่สุดแล้ว เพนกวินก็ได้รับการยอมรับเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว จึงพลอยได้ใช้นามสกุลของครอบครัวไปด้วย กลายเป็นชื่อหนังว่า Penguin Bloom

 

คงไม่เป็นสปอยเลอร์เกินไป (เพราะคำโปรยของหนังก็บอกเรื่องนี้ไว้แล้ว) ถ้าจะบอกว่านกน้อยตัวนี้กลายเป็นแรงบันดาลใจให้แซมกลับมาสู้ชีวิตต่อ

เมื่อถูกทิ้งไว้ลำพังในบ้าน…สามีไปทำงาน ลูกไปโรงเรียน…แซมมีแต่เพนกวินอยู่เป็นเพื่อน ซึ่งทำให้เพลิดเพลินบ้าง ตอแย สร้างความรำคาญบ้าง

และแล้วเพนกวินก็เป็นตัวกระตุ้นพาเธอออกพ้นหลังคาบ้าน หลังจากที่ไม่ยอมไปไหนมาไหนมานาน

แซมบอกลูกๆ ว่าลูกนกนี้จะไม่อยู่กับพวกเขาตลอดไป วันหนึ่งจะต้องบินออกจากรังไป

แต่ดูเหมือนเพนกวินจะไม่ยอมบินเสียที ครอบครัวนี้เลยได้ข้อสรุปว่า เพราะพวกเราไม่ได้บินให้ดู ลูกนกมันเลยไม่รู้จักหัดบิน

สัตว์โลกย่อมเรียนรู้และพัฒนาตัวเองจากสิ่งรอบตัว ถ้ามีตัวอย่างให้เห็น ก็จะทำตามได้โดยง่ายและรวดเร็วกว่าที่จะหัดหรือเรียนรู้ด้วยตัวเอง

วันที่ทุกคนในครอบครัวได้เห็นเพนกวินกระพือปีกโผผินบินทะยานขึ้น จึงทำให้เกิดความตื่นเต้นและสุขใจอย่างเหลือเกิน

 

นี่เป็นหนังที่อบอุ่นและให้กำลังใจ เรื่องราวดูเหมือนไม่มีอะไรใหม่ แต่ก็ตรึงให้ดูอยู่ได้ด้วยแอ๊กติ้งที่เนียนละเมียด

และเนื่องจากนี่เป็นหนังที่สร้างจากเรื่องราวในชีวิตจริง จึงมีตัวหนังสือตอนท้ายขึ้นจอเป็นความว่า ต่อมาแซม บลูม กลายเป็นแชมป์การแข่งขันพายเรือคายักแบบดัดแปลง (ซึ่งคงหมายถึงการแข่งขันของคนพิการ)

อ้อ อยากบอกอีกนิดว่า ชอบครูฝึกคายักชื่อ เกย์ (เรเชล เฮาส์) มากค่ะ เห็นหน้าเรเชล เฮาส์ ชาวนิวซีแลนด์มาในหนังหลายเรื่อง (Thor : Ragnarok, Hunt for the Wilderpeople) แล้วในบทโหดๆ แต่บทนี้โหดอย่างอบอุ่นและได้ใจมาก

หนังเปิดตัวไปในเทศกาลภาพยนตร์ที่โตรอนโตในแคนาดา และเพิ่งออกฉายทางเน็ตฟลิกซ์ค่ะ