จดหมาย

ฐากูร-ประชาธิปไตย

ดิฉันอ่านมติชนรายสัปดาห์มาเกือบ 30 ปี

ไม่เคยส่งความคิดเห็นอะไรไปเลย

เฝ้ารอแค่วันศุกร์จะมีมติชนสุดสัปดาห์มาส่งให้ได้อ่านอย่างมีความสุข

และมีความหวังว่าสักวันหนึ่งประเทศไทยจะเป็นประชาธิปไตยที่แท้จริงผ่านการอ่านมติชนสุดสัปดาห์

หน้าสุดท้ายของมติชนรายสัปดาห์ เป็นหน้าแรกที่ดิฉันอ่านเสมอ

อ่านเหมือนว่าคุณฐากูร บุนปาน เป็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์

ทำหน้าที่ผู้สื่อข่าวที่เป็นความหวังของเรา ที่ยังคงยืนหยัดต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย

และสังเกตว่าคุณฐากูรไม่ได้เขียนบทความมาระยะหนึ่ง

ไม่คิดเลยว่าคุณฐากูรจะมาเสียชีวิตอันมีค่าที่รวดเร็วเช่นนี้

ใจหายเป็นเช่นนี้นี่เอง…

ขอแสดงความเสียใจต่อการจากไปของคุณฐากูร

ขอให้ดวงวิญญาณของคุณฐากูรได้รับรู้ว่าพวกเราจะต่อสู้เพื่อให้ประเทศไทยเป็นประชาธิปไตยที่แท้จริงต่อไปค่ะ

“เงยหน้าไม่อายฟ้า

ก้มหน้าไม่อายดิน”

คำพูดนี้จดจำจากการอ่านมติชนสุดสัปดาห์

และคำพูดนี้คู่ควรกับคุณฐากูร บุนปาน มากที่สุด

Raweewan

 

ขอบคุณ Raweewan

และขอบคุณทุกๆ คน

ที่ร่วมอาลัยในการจากไปของฐากูร บุนปาน

ทั้งในฐานะสะพานที่เชื่อมสื่อเก่าและสื่อใหม่

และในฐานะสะพานที่เชื่อมต่อไปถึงดินแดนประชาธิปไตย

อันแท้จริง