กรณีพบระเบิดเอ็ม 67 ในพัสดุภัณฑ์ที่บางเขน กรณีพบอาวุธสงครามภายในรถกระบะที่เขาหัวล้าน ตราด

โบราณเรียกว่า “พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก”

หนังสือพจนานุกรม ฉบับมติชน อธิบายเอาไว้อย่างรวบรัดยิ่งที่หน้า 621

ระบุว่าเป็น “สำนวน”

ความหมายหมายความว่า “เคราะห์กรรมที่เกิดพร้อมๆกันหลายเรื่อง”

เหมือนกับเป็นเรื่องที่ “บางเขน” เท่านั้น

เหมือนกับเป็นเรื่องที่ “เขาล้าน” จังหวัดตราด เท่านั้น

หากสำรวจตั้งแต่วันที่ 5 เมษายน เรื่อยมาจนถึงวันที่ 31 พฤษภาคม จะตอบได้ว่ามากกว่านั้น

 

ต้องยอมรับว่านับแต่“รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560″ประกาศใช้ในเดือน พฤษภาคม เสียงระเบิดก็กัมปนาทขึ้น

ประหนึ่งว่าเป็น “การต้อนรับ” ทางการเมือง

วันที่ 5 เมษายน เกิดบริเวณถังขยะหน้ากองสลากเก่า ข้างถนนราชดำเนินกลาง

วันที่ 15 พฤษภาคม ที่ข้างโรงละครแห่งชาติ

วันที่ 22 พฤษภาคม ตูมตามมาจาก “ห้องวงษ์สุวรรณ” ในโรง พยาบาลพระมงกุฎเกล้า

วันที่ 31 พฤษภาคม พบ”ไปป์บอมบ์”ข้างสถานีรถไฟฟ้า

ความอกสั่นขวัญหายจากเมื่อเดือนเมษายน พฤษภาคม ยังไม่ทันจางหายคลายไป เข้าสู่เดือนมิถุนายน ก็ยังมี”อาวุธสงคราม”เผยแสดงออกมา

ไม่ว่าที่ “บางเขน” ไม่ว่าที่ “ตราด”

 

ความแหลมคมเป็นอย่างมากมิได้อยู่ที่ระเบิดและอาวุธสงคราม หากแต่ 2 เรื่องหลังสัมพันธ์กับ “ทหาร”

ที่บางเขนเป็นทหารบก ที่เขาล้าน เป็นทหารอากาศ

แน่นอน เรื่องของระเบิด เรื่องของอาวุธสงคราม ย่อมเป็นเรื่องในแวดวงของทหาร

ไม่ว่าจะจำเป็นต้องใช้ ไม่ว่าจะจำเป็นต้องค้า

แต่คำถามที่ทั้ง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ล้วนอยากรู้ก็คือ

ทำไมถึงเป็นตอนนี้ด้วย