สําหรับคนไทยด้วยกัน เวลานี้ภูเก็ตเป็นจังหวัดที่น่าเดินทางไปพักผ่อนท่องเที่ยวมาก อย่างนึกไม่ถึงเลยทีเดียว

ภูเก็ตเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับโลกที่มีนักท่องเที่ยวเดินทางมาล้นหลามไม่ขาดสาย มีที่พักหรูหราชั้นดี อาหารทะเลอร่อย ทะเลเขียวครามใสแจ๋ว เกาะสวย หาดทรายขาวๆ จึงนับเป็นโอกาสที่ดีที่คนไทยเราจะได้ไปท่องเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวระดับโลกในราคาแบบไทยๆ ที่ไม่มีบ่อยนัก

แต่สำหรับผู้ที่ประกอบธุรกิจอยู่ที่ภูเก็ต ขณะนี้พูดได้เลยว่า สาหัสสากรรจ์นัก

ลองนึกภาพดูว่า ที่ผ่านมาในแต่ละปีภูเก็ตมีรายได้จากการท่องเที่ยวปีละกว่า 400,000 ล้านบาท ส่วนใหญ่เป็นรายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติที่มาจากทั่วโลก เป็นรายได้จากนักท่องเที่ยวไทยเล็กน้อยหลักหมื่นล้านบาท

เมื่อไวรัสโควิด-19 แพร่ระบาด การเดินทางท่องเที่ยวทั่วโลกชะงักลงอย่างสิ้นเชิง ธุรกิจต่างๆ ที่รองรับการท่องเที่ยวรายได้หายไปในทันที ไม่ว่าจะเป็นสายการบิน รถยนต์-เรือขนส่งนักท่องเที่ยว ที่พักโรงแรม-รีสอร์ต ร้านอาหาร และสถานที่ท่องเที่ยว ตลอดจนเกาะแก่งชายหาดต่างๆ

คงจะนึกภาพได้ไม่อยากว่าจะเกิดอะไรตามมา

 

สําหรับธุรกิจการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่ภูเก็ตแยกได้เป็น 2 ตลาด

ตลาดนักท่องเที่ยว ได้แก่ โรงแรม รีสอร์ต บ้านพัก คอนโดมิเนียมตากอากาศ เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวที่เดินทางมา ปัจจุบันอยู่ในภาวะที่เงียบงันและรอคอย ที่เปิดดำเนินการไปแล้วก็พยายามลดต้นทุน ลดค่าใช้จ่ายให้พอประคับประคองอยู่ได้และรอนโยบายรัฐบาล

ส่วนที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างหรือเตรียมการพัฒนาก็ต้องทำไปรอไป เพราะยอดจองใหม่ไม่มี ยอดจองเก่าก็ต้องลุ้นว่าลูกค้าจะไม่ทิ้งดาวน์ ส่วนค่าใช้จ่ายรายได้ที่เป็นค่าใช้จ่ายประจำก็ยังต้องจ่าย

ตลาดอยู่อาศัยคนทำงานในภูเก็ต ได้แก่ คอนโดฯ บ้านเดี่ยว บ้านแฝด ทาวน์เฮาส์ บริเวณชุมชนชั้นในเกาะ ซึ่งคนเหล่านี้ถ้าไม่ใช่ผู้ประกอบธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว ก็จะเป็นคนทำงานกินเงินเดือนจากธุรกิจท่องเที่ยวเช่นเดียวกัน

โครงการที่อยู่อาศัยเหล่านี้ แม้ยอดขายจะไม่ลงไปติดศูนย์เหมือนที่พักโรงแรมสำหรับต่างชาติ แต่เนื่องจากผู้ซื้อก็เป็นผู้ที่มีรายได้จากการท่องเที่ยวซึ่งเจอผลกระทบตรงๆ

ทำให้ยอดขายโครงการที่อยู่อาศัยลดลงไปมาก จนถึงไม่มียอดจองเลย

 

การปรับตัวของธุรกิจในภูเก็ตนับเป็นเรื่องไม่ง่ายเลย ถ้าดูจากยอดรายได้ปีละกว่า 400,000 ล้านบาทเหลือหลักหมื่นล้าน แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นๆ ใดอีกแล้ว เอสเอ็มอีส่วนใหญ่ต้องเลือกปิดกิจการไปเลย จะเห็นได้ชัดเจนแถวหาดป่าตอง ธุรกิจใหญ่อย่างเช่นโรงแรมก็ต้องพยายามลดต้นทุนดำเนินงานให้มากที่สุด หรือไม่ก็ประกาศขาย

การปรับตัวก็มีให้เห็น เช่น ร้านอาหารที่เคยขายให้กับนักเที่ยวจีน ก็รีโนเวตร้านใหม่ ทำเมนูอาหารใหม่เป็นร้านอาหารสูตรจีนโบราณขายคนไทย หรือโรงแรมที่กำลังก่อสร้างตกแต่งสำหรับตลาดนักท่องเที่ยวจีนก็เปิดขายจองห้องพักล่วงหน้าในปีหน้าปีโน้นในราคาพิเศษ ก็ขายได้ ได้เงินสดมาช่วยเสริมธุรกิจ

แม้จะเหนื่อยกับรายจ่ายกับรายได้ที่ไม่สมดุลกัน แม้จะกังวลสับสนการรอคอยเวลา รอคอยนโยบายจากรัฐบาล แต่นักธุรกิจที่ภูเก็ตที่ได้พบปะส่วนใหญ่ก็ยังมีความเชื่อมั่นและความหวังกับความเป็นอัญมณีแห่งอันดามันในโลกการท่องเที่ยวของจังหวัดภูเก็ต ว่าท่องเที่ยวจะกลับมา

ยามค่ำคืนบาร์ริมหาดที่เปิดอยู่น้อยนิดไม่กี่ราย ยังมีเสียงเพลงแว่วมาตามสายลม

1, 2, 3, 4, 5 I here too อยู่บ่อยๆ