จดหมาย

0 ร้อยคำ แสดงความ (1)

พุทธศักราช 2563

 

เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า

วุฒิภาวะวัฒนะรุ่งเรือง

จุดพลุสมัยศิวิไลซ์ปราดเปรื่อง

รังสรรค์บ้านเมืองประชาธิปไตย

 

…ผู้ใหญ่วันนี้ต้องไปในวันหน้า

ต่างกรรมต่างวาระคณะนายก

ยิ่งยื้อ (ยุทธ์) ฉุดลาก “กรรมมรดก”

ยิ่งตกนรกทั้งเป็นเซ่น “รัฐสภา”…

สงกรานต์ บ้านป่าอักษร

 

“กรรมมรดก” กองนี้ดูจะเย้ายวน

และชวนหวงแหงเหลือเกิน

ผู้ใหญ่วันนี้ แม้ต้องไปในวันหน้า

แต่ไม่ยอม “คาย” เสียที

หากหยุด “ยื้อ” แล้วคิด “วาง” เสียบ้าง

ก็คงพอแลเห็น “ทางออก” อีกหลายทาง

 

0 ร้อยคำ แสดงความ (2)

ไปร่วมชุมนุมทั้งไทยภักดี และประชาชนปลดแอก

มีชาวบ้านทั้งสองฝ่ายบางคนถามผมในคำถามเดียวกัน

จะมีรัฐประหารไหม?

ผมตอบตามประสบการณ์ว่า มันขึ้นอยู่ว่า ไดโนเสาร์ถือปืน ยังมีหรือสูญพันธุ์แล้ว

แต่เชื่อว่ายังไม่สูญพันธุ์ เพียงแต่เมื่อไหร่เท่านั้น

ขึ้นกับเนื้อหาสาระที่ปราศรัย และไทยภักดีจะเอาอย่างไร

เห็นบอกว่าเป็นอาชีวะ

แต่อมน้ำหมากกระจายและใส่แพลมเพิ่ม อาศัยแถวบางแค (ไม่มีคำว่าบ้านนะจะบอกให้ 555)

จึงมีบทกวีสำนวนนี้มากำนัล

 

ไดโนสาร์กับรัฐประหาร

 

ตราบใดที่สัตว์ร้ายไดโนเสาร์

ยังหอนเห่าเช้าเย็นวิ่งเพ่นพ่าน

ข่มขู่นี่ข่มเหงนั่น อันธพาล

แล้วก็ทำรัฐประหารสันดานเดิม

 

ใช้อำนาจหน้าที่ทางที่ผิด

สุมหัวกันทุจริตติดปีกเสริม

โกงภาษีปี้ป่นจนเหิมเกริม

สมีเจิมหน้าผากรอบปากมัน

 

เรียกกินบ้านกินเมืองเลื่องลือฉาว

ตกเป็นข่าวอับอายไม่เคยพรั่น

ตีเนียนดื้อตาใสไม่จำนรรจ์

ประชาพร้อมประจัญยันประจญ

 

สู่สนานกำราบปราบปีศาจ

ถอดหน้ากากทรราชประกาศผล

บริวารว่านเครือก็เหลือทน

แต่ละตนโจรสับปลับ ลับ ลวง พราง

 

ตั้งยศศักดิ์หลากศรีแสงตำแหน่งสูง

เพื่อชักจูงใจไพร่ไว้ยกหาง

ไม่ให้เปรอะเปื้อนตัวชั่วเจือจาง

อวดตัวอย่างสร้างภาพคราบนักบุญ

 

ไทมิใช่ทาสเก็บเทพเจ้า

ฝังรากเหง้าความเชื่ออ้างเกื้อหนุน

บิดเบือนกรอบชอบธรรมว่าค้ำจุน

คบนายทุนยุคหินคนกินคน

 

แปดองค์กรอิสระ ประจักษ์ชัด

วิชาชีพอสัตย์ขาดกุศล

รับสนองกองกิเลศเศษทรชน

เหมือนร่วมปล้นยุติธรรมทรามจริงจริง

 

ขอผองไทยใจเด็ดเจ็ดย่านน้ำ

เป็นพลังเลิศล้ำความใหญ่ยิ่ง

ล้างอธรรมสุดสิ้นพึ่งศีลอิง

ฟ้าที่มืดจะเพริดพริ้งเหนือสิ่งใด

ชูเกียรติ วรรณศูทร

ทัศนียาพร จงธนัชจิรโชติ

ชมรมรักษ์ผืนป่าประเทศไทย บางเขน กทม.

 

แม้คนกุมกำลังจะประกาศ

รัฐประหารโอกาสเป็น “ศูนย์”

แต่ดูจากภาวการณ์ปัจจุบันและอนาคต

ไม่มีใครเชื่อมั่นสักเท่าไหร่

ว่า “ไดโนเสาร์” จะไม่ฟื้นคืนชีพ

 

0 ร้อยคำ แสดงความ (3)

เรียนกองบรรณาธิการมติชนสุดสัปดาห์ ที่นับถือ

ขอแบ่งปันเรื่องราวหน่อยครับ

 

อุดมการณ์เคยสอนย้อนเก่าก่อน

ต้องด้นกลอนเรียกผู้คนร่วมสร้างฝัน

ถึงสำเร็จด้วยใช้คนเข้าประจัญ

ยังจาบัลย์กันเท่าไรให้จดจำ

 

อีกตำนานเขาหยุดแล้วยังแหย่

พอเขาแย่เหยียบย่ำกระหน่ำซ้ำ

เรารู้เขาเขาก็รู้เราเข้าทำ

รบสิบซ้ำร้อยครั้งเหลืออะไร

 

เวลาผ่านความคิดเปลี่ยนใครเป็นใหญ่

คอยใส่ไฟให้วุ่นวายไร้จุดหมาย

หัวขบวนไม่สำคัญว่าเป็นใคร

ผูกปมให้อำนาจเถื่อนเข้าแทรกแทน

 

หลายแกนนำทำสะเทือนท่านคานธี

นิ่งไม่มีในหมู่แมดนับหมื่นแสน

อหิงสาสุดประเสริฐเลิศสะแมนแตน

แต่ใช้แผนถาวรต้องเข้าใจ

กมล ธงชัยขวาสอาด

 

กมล ธงชัยขวาสอาด เขียนบทกลอนนี้มานาน

จนอาจจะลบเลือนไปแล้วกระมัง

ขออภัยในความ “พลัดหลง”

แต่ที่ตรงและยังใช้ได้ในกาลปัจุบัน

ก็คือ

“อหิงสาสุดประเสริฐเลิศสะแมนแตน”

จะต่างรุ่น ต่างวัย ต่างความเห็น

ก็ว่ากัน ภายใต้ธง “อหิงสา” จะดีที่สุด