ฝนตกในใจ เธอจะไม่กลับมา …แด่ ยูโกะ ทาเคอุจิ

กะทันหัน จากไปในวัย 40 ปี

ทราบข่าวการหลับใหลตลอดกาลของ “ยูโกะ ทาเคอุจิ” นักแสดงสาวฟันกระต่ายที่ผู้เขียนเคยชื่นชอบเธอเอามากๆ จากซีรี่ส์สุดน่ารักอย่าง “สูตรรักข้าวห่อไข่” เมื่อหลายปีก่อน

จนทำให้ข้าวห่อไข่กลายเป็นอาหารจานโปรดของใครหลายคน (ผู้เขียนก็รบกวนคุณแม่ทำให้กินอยู่หลายมื้อ)

และบทที่ส่งให้เธอกลายเป็นดาวดวงเด่นอีกดวงของวงการภาพยนตร์อย่าง Be With You (2004) ที่ได้สร้างปรากฏการณ์ “รักแท้ยามฝนโปรย” ให้คู่รักในจอ ออกมาอินเลิฟนอกจอ แต่งงานและมีลูกด้วยกันในปีถัดมา

ก่อนที่จะร้างลา “ทางใครทางมัน” เมื่อรักไม่อบอุ่นหวานซึ้งเหมือนในภาพยนตร์

นอกจากเรื่องที่กล่าวมาข้างต้นแล้ว ผลงานของยูโกะ ทาเคอุจิ ก็ยังมีให้พูดถึงอีกมากมาย ทั้งผลงานทางโทรทัศน์และภาพยนตร์

โดยเฉพาะผลงานที่ตามหลัง Be With You อย่างเรื่อง Spring Snow (2005) นั่นก็เป็นอีกเรื่องที่บีบคั้นอารมณ์คนดูในนิยาม “รักจำพราก” ที่ไม่สมหวังของคนทั้งสองได้ชนิดที่ว่า แฟนนวนิยายคลาสสิคเรื่องนี้ของ “ยูกิโอะ มิชิม่า” ดูแล้วจะต้องไม่ผิดหวัง!

(อีกทั้งยังเป็นการกลับมาแสดงร่วมกันอีกครั้งกับ “ซาโตชิ สึมาบุกิ” ที่โด่งดังมาด้วยกันจากสูตรรักข้าวห่อไข่)

รวมถึงภาพยนตร์ในดวงใจของผู้เขียนอย่างเรื่อง Closed Note (2006) ซึ่งเล่าเรื่องราวของสาวนักศึกษาคนหนึ่งที่ย้ายเข้ามาอยู่ในห้องเช่าหลังใหม่ที่บังเอิญมีผู้เช่าสาวรายก่อนได้ทิ้งสมุดบันทึกเล่มหนึ่งไว้

และในเวลาต่อมาเจ้าสมุดบันทึกเล่มนี้ก็เปรียบเสมือน “คัมภีร์ชีวิต” สอนใจให้เธอใช้ประสบการณ์ดีๆ เหล่านั้นจากหญิงสาวคนก่อน เพื่อเติมเต็มชีวิตที่ขาดพร่องให้กับตัวเอง

เรื่องนี้แม้จะไม่โด่งดังและเป็นที่จดจำเท่าเรื่องที่กล่าวมาข้างต้น แถมยังเป็นหนังฟอร์มเล็กๆ ที่ไม่ได้เข้าฉายในบ้านเราอีกต่างหาก

แต่ก็เป็นหนังรักชวนซึ้งอีกเรื่องที่น่าจดจำไม่น้อย

และที่น่าสนใจมากกว่านั้นคือ ในเรื่อง Closed Note “ยูโกะ ทาเคอุจิ” เธอก็เล่นเป็นคนในความทรงจำของใครคนหนึ่งไม่ต่างจากหลายเรื่องที่ผ่านมาอย่าง Be With You (เธอตายและกลับมาอยู่กับครอบครัวหนึ่งฤดูฝน) หรือ Spring Snow (เธอตัดสินใจบวชและไม่คิดกลับมาเจอหน้าคนรักอีก) และ Heaven”s Bookstore ภาพยนตร์ในปี 2004 เธอแสดงเป็นนักเปียโนที่ตายไปแล้วและมาใช้ชีวิตอยู่บนสวรรค์ (เธอเป็นคนในความทรงจำของชายคนหนึ่ง เมื่อตอนที่เธอยังมีชีวิตอยู่)

หากเราลองเชื่อมโยงภาพยนตร์เหล่านี้เข้าด้วยกันก็จะเห็นว่า เธอเล่นเป็นตัวละครที่มีลักษณะคล้ายคลึงกันอยู่ไม่น้อย นั่นคือ “ตายจาก” (ไม่ว่าจะจากเป็นหรือจากตาย) และประทับอยู่ในความทรงจำของใครคนหนึ่งเสมอ…

ในภาพยนตร์เรื่อง Be With You เธอตายเมื่อตอนอายุ 28 ปี เธอเคยให้สัญญากับสามีและลูกชายวัย 6 ขวบของเธอเอาไว้ก่อนตายว่า เธอจะกลับมาหาพวกเขาอีกครั้งในฤดูฝน มาอยู่เป็นครอบครัวร่วมกันอีกครั้ง ก่อนที่ฤดูฝนจะสิ้นสุดลงพร้อมกับการจากไปตลอดกาลของเธอ

ไม่น่าเชื่อว่าในอีก 12 ปีต่อมา (วันที่ 27 กันยายนที่ผ่าน) เธอจะจากโลกนี้ไปตลอดกาลจริงๆ

เราจึงไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่า นอกจากปัญหาเรื่องงาน ภาวะความเครียดสะสม ความกดดัน ปัญหาด้านสุขภาพ การแข่งขันที่สูงขึ้น ฯลฯ หรือปัญหาครอบครัวจากชีวิตรักที่ไม่สมหวังในครั้งแรกกับ “ชิโดะ นากามูระ” ที่มีพยานรักด้วยกันหนึ่งคน หรือจะรักครั้งใหม่กับนักแสดงรุ่นน้อง “ไทกิ นากาบายาชิ” ที่เพิ่งแต่งงานกันไปและมีทายาทตัวน้อยเมื่อต้นปีที่ผ่าน อะไรเป็นสาเหตุหลักให้คุณแม่ลูกสองในวัย 40 ปีที่ยังคงมีผลงานอย่างต่อเนื่องตัดสินใจจบชีวิตของตัวเอง (อย่างที่เราทราบกันตอนนี้เกาหลีใต้มีอัตราการฆ่าตัวตายสูงขึ้นเป็นอันดับต้นๆ แซงหน้าญี่ปุ่นอย่างที่เราเคยรับรู้กันไปมากแล้ว) ซึ่งเราคงได้แต่คาดเดากันไปต่างๆ นานา

และได้แต่ร่วมไว้อาลัยแด่การจากไปของเธอ

พูดไปแล้วก็อดคิดถึงผลงานในอดีตเหล่านี้ของเธอไม่ได้จริงๆ

ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เธอกับผองเพื่อนร่วมกันฝึกฝนฝีมือทำข้าวห่อไข่แสนอร่อยในซีรี่ส์ “สูตรรักข้าวห่อไข่”

ตอนที่เธอสอนลูกชายวัย 6 ขวบเจียวไข่ไว้กินเองเมื่อตอนที่เธอไม่อยู่แล้วใน Be With You

ตอนที่เธอได้ร่วมแต่งเพลงกับชายคนหนึ่งที่ปลาบปลื้มเธอบนสวรรค์ใน Heaven”s Bookstore

หรือแม้แต่ตอนที่เธอทิ้งสมุดบันทึกและภาพถ่ายสมัยที่เธอเป็นครูสอนเด็กประถมไว้ให้ดูต่างหน้า และทุกครั้งที่หญิงสาวผู้มาอยู่ใหม่หยิบบันทึกเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน ภาพและเหตุการณ์อันน่าประทับใจหรือเรื่องราวอันน่าเศร้าในแต่ละวันเหล่านั้นของเธอก็จะเผยออกมาให้เห็นใน Closed Note

และที่สำคัญ เพื่อความรัก เพื่อคนที่เธอรัก เพราะไม่อยากให้คนที่เธอรักถูกทำร้าย เธอจึงตัดสินใจบวช กล้ำกลืนฝืนทนไม่ออกไปพบหน้าเขาอีก เป็นตอนที่ต่างฝ่ายต่างเจ็บปวดและร้าวรานที่สุดแล้วใน Spring Snow

นั่นจึงเป็นแค่ส่วนหนึ่งในภาพยนตร์ที่เมื่อการแสดงจบลงแล้ว ทุกคนต้องกลับสู่ชีวิตจริง

แต่คงไม่ใช่กับยูโกะ ทาเคอุจิ เพราะตอนนี้ ไม่ว่าจะอีกกี่ฤดูฝนผ่านเข้ามา

…เธอจะไม่กลับมาอีกแล้ว