ฟ้า พูลวรลักษณ์ | ฉันเกลียดชัง Pure Evil

ฟ้า พูลวรลักษณ์

หนังสือเรียนสำหรับเด็ก เล่มใหม่ (๗๑.๒)

ในสังคมนี้ มีสิ่งที่ฉันเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ซึ่งฉันเรียกพวกมันว่า Pure Evil

ยกตัวอย่างเช่น

ชาวบ้านจากทั่วสารทิศ แห่กันมาที่วัดเจดีย์ หรือวัดไอ้ไข่ อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช ยิ่งใกล้วันหวยออก ยิ่งล้นหลาม จุดประทัดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวตลอดเวลา โดยเฉพาะวันหวยออก เพราะยิ่งเชื่อกันว่า ยิ่งจุดประทัดเสียงดังมากเท่าไร โชคลาภจะเพิ่มทวีมากขึ้นเท่านั้น

มีบางคนออกมาปกป้องสิ่งเหล่านี้ บอกว่า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ เพราะคลื่นกระแสศรัทธาที่เกิดขึ้น ยังเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาวัดเจดีย์ให้เกิดความเจริญ รวมทั้งเกิดผลดีต่อการท่องเที่ยวของจังหวัด สิ่งเหล่านี้ ไม่ช้าก็จะหายไปเอง เหมือนจตุคามรามเทพ อาจดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วประเทศ แล้วพอถึงเวลาของมัน ก็เงียบหายไปเอง

เราอาจคิดว่า อย่าไปกังวลใจกับมันมากนัก อาจมองมันเป็น entertainment ชนิดหนึ่ง ซึ่งก็ไม่ได้ราคาแพงกว่าบันเทิงชนิดอื่น สนุกสนาน แล้วก็ผ่านไป ไม่ช้ามนุษย์ก็กลับไปที่เดิม กลับไปสู่ชีวิตจริง กลับไปสู่ความยากลำบากของการทำมาหากิน

เรื่องทำนองนี้มีมากมาย เช่น กุมารจุกดำ ซึ่งบรรดานักเสี่ยงโชคต่างนำสิ่งของ ไม่ว่าจะเป็นรถเด็กเล่นไฟฟ้า ปืนพลาสติกทั้งสั้นและยาว เสื้อผ้าทหาร ง่ามหนังสติ๊ก น้ำแดง เต็มล้อมรอบบริเวณที่ตั้ง และเป็นกุมารเก่าแก่ที่มีอายุอยู่คู่กับวัด มีขนาดความสูง ๑ เมตร เนื้อโลหะ ที่มีอายุกว่า ๕๐ ปี ยืนจังก้ามือเท้าเอวสวมแว่นตาดำ สะพายปืนพลาสติกเอ็ม ๑๖

หรือที่วัดสุนทรธรรม หมู่ที่ ๕ ต.ขามเปี้ย อ.โพธิ์ชัย จ.ร้อยเอ็ด มีบรรดาคอหวยเดินทางมาจากหลายพื้นที่ เพื่อทยอยกันมาส่อง “เลขเด็ด” ปู่คำย่าทอง หวังโชคลาภเช่นเคย โดยมีไหหินโบราณ ซึ่งเชื่อว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์

เช่น แห่ส่องอ่างน้ำมนต์ พ่อขุนช้างมหาเศรษฐี พญานาคสระน้ำส้ม ชาวบ้านทำท่าเลื้อยเหมือนงู ชูนิ้วบอกใบ้เลขเด็ด ฯลฯ

แม้กระนั้น ฉันก็เกลียดชังมันอยู่ดี และพูดไม่ออก ด้วยนี้คือ สิ่งที่ซึ่งถกเถียงเอาชนะไม่ได้ ฉันรู้แต่ว่าสิ่งนี้ ทำให้มนุษยชาติไม่ไปไหน

ยกตัวอย่างอีกหนึ่ง Pure Evil คือองค์กรกระบวนการยุติธรรมด้านรัฐธรรมนูญ

สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถามถึงการออกกฎหมายเพื่อหวังให้คนฝ่าฝืน? ไม่ใช่ออกกฎหมายเพื่อให้คนปฏิบัติตาม หน้าที่หลักของมันคือ ใช้จัดการกับฝ่ายตรงข้าม หรือใครก็แล้วแต่ที่ต้องการกำจัด?

เพราะกฎหมายที่เปิดช่องโหว่ให้ตีความ และมีอำนาจล้นเหลือ ไม่เร็วก็ช้า ต้องมีคนฝ่าฝืน ที่แปลกพิสดารก็คือข้อกล่าวหา หากเป็นพวกเดียวกัน ทำยังไงก็ไม่ผิด เพราะองค์กรนี้ ที่จริงคือมีคนกำหนด มีคนเป็นผู้ตัดสิน

มันเป็น Pure Evil เพราะมันซ่อนอยู่หลังความถูกต้อง ความยุติธรรม ความมั่นคง ความดีงาม ความอะไรก็ช่าง แล้วแต่จะพูด

คนที่อยู่ฝ่ายองค์กรนี้ ก็จะพูดได้อย่างองอาจ อย่างสวยหรู ว่าฉันอยู่ฝ่ายความถูกต้อง รู้สึกตัวเองเป็นอัศวินปกป้องความถูกต้อง และที่สำคัญ หากแพ้ ก็ไม่เป็นไร เพราะมีผู้มีอำนาจคอยปกป้องตนอีกทีหนึ่ง ความโด่งดังมี ความเสี่ยงไม่มี

ต่อให้มนุษย์จำนวนมากรู้ทั้งรู้ว่ามันผิด แต่ก็ถกเถียงได้ยาก เหมือนมันถูกออกแบบมาดีแล้ว ไว้ปกป้องตัวเอง ไม่ให้ถกเถียง ไม่ให้วิจารณ์

รัฐธรรมนูญที่แอบเขียน ฉวยโอกาสเขียน หรือจงใจถูกออกแบบมาเพื่อปกป้องอำนาจคนกลุ่มหนึ่ง ก็เป็นอีกหนึ่ง Pure Evil ด้วยความศักดิ์สิทธิ์ของคำว่ารัฐธรรมนูญ หากออกมาแล้วก็แก้ยาก ใครจะแก้ก็ต้องฝ่าด่านหลายด่าน

หากประชาชนจำนวนมากไม่ชอบ พวกมันก็สามารถระดมคนออกมาต่อต้าน ไม่ยอมให้แก้ได้ ถ้ามีคนอยากแก้เป็นล้าน พวกมันก็สามารถระดมคนเป็นล้านได้เช่นกัน ขึ้นอยู่กับว่าจะระดมยังไง จะอธิบายยังไง คำพูดมนุษย์ดิ้นรนได้ ตีความได้ไม่สิ้นสุด

หากพวกเขาสามารถทำให้ประชาชนเสียงเงียบงุนงงได้ พวกเขาก็ชนะแล้ว หากพวกเขาสามารถเปลี่ยนจากฝ่ายรับมาเป็นฝ่ายรุกได้ พวกเขาก็ชนะ

มันถูกปกป้องอย่างดี ทั้งที่ตัวมันไม่มีความดีอะไรเลย

มันสมควรถูกฉีกทิ้ง หรือยกเลิก แต่มันกลับอยู่เหมือนจะเป็นอมตะ

อีกหนึ่ง Pure Evil คือ การทำรัฐประหารใหม่

ทหารกลับมายึดอำนาจใหม่อีกครั้ง

นี้คือความลับ ที่ไม่แปลออกมาเป็นคำพูด

มันเป็นความลับที่ทุกคนรู้อยู่แก่ใจ แต่ไม่อาจพูด ไม่ใช่เพราะผิดกฎหมาย แต่เพราะความละอาย ความขวยเขิน และหากมีใครพูด ก็จะมีคนออกมาปฏิเสธ บอกว่าสิ่งนี้ไร้สาระ เป็นไปไม่ได้ ใครจะคิด ใครจะทำ

นี้คือสิ่งที่ไม่พูด แต่ทุกคนรู้ นี้คือความลับที่รู้มานานแล้ว และเป็นความลับที่เก็บจากตัวเอง มีแค่ความรู้ที่ไม่อาจแปลเป็นคำพูด คนทำรัฐประหาร คือคนที่จะไม่พูดว่าจะทำ พวกเขาต้องการผลจากการทำรัฐประหาร โดยไม่ต้องพูดถึงมัน ราวหนึ่งกับว่าถ้าไม่พูดถึงมัน พวกเขาก็จะไม่ต้องรับผิดชอบ และพวกเขาก็ไม่ได้กำลังกระทำในสิ่งที่พวกเขากำลังกระทำ

น่ากลัวยิ่งนัก มนุษย์มีความกลัว แต่

๑ มันไม่ใช่ความกลัวที่เกิดจากความเข้าใจ

๒ มันเป็นความกลัวที่เกิดจากการปฏิเสธความเข้าใจ

นี้เป็นอาการเลื้อยของ Pure Evil เป็นอาการผงกหัว

คอร์รัปชั่น ยังไม่ใช่ Pure Evil เท่ากับการไม่ยอมรับว่า คอร์รัปชั่นมีอยู่จริง และมีอยู่อย่างกว้างขวาง แพร่หลาย และเกิดกับคนหลายกลุ่ม การพยายามกำหนดให้การคอร์รัปชั่นเป็นเรื่องราวของคนแค่สองสามกลุ่ม การบิดเบือน นี้ต่างหากคือ Pure Evil

เช่น การพยายามบอกว่า ทักษิณ โกงกิน แต่ไม่ใช่ภาพที่แท้จริง

เหมือนกับการไม่ยอมรับว่า พรรคการเมืองอื่นก็โกงกิน หรือทหารที่เข้ามายึดอำนาจก็โกงกินเช่นกัน และข้าราชการประจำมากมายไม่สิ้นสุด แต่ละกระทรวงก็โกงกินเป็นเรื่องปกติธรรมดาเหมือนอาการขยับมือขยับขา

เป็นการยากมากใช่ไหม ที่จะยอมรับความลับที่ทุกคนก็รู้กันอยู่นี้

ในสิ่งเล็กๆ รอบกายของเรา ยังมีผู้คนอีกมากที่เป็นอย่างนี้

๑ คนที่มีความคิดจำกัดความไม่ได้

๒ คนที่มีจุดประสงค์ไม่แน่นอน

๓ คนที่มีแรงจูงใจนิรนาม

๔ คนที่มีศีลธรรมไม่แน่ชัด

๕ คนที่พูดแบบไม่พูด

๖ คนที่ทำแบบไม่ทำ

คนเล็กๆ มากมายเหล่านี้ เหมือนอากาศ เราอาจจะรู้สึกตัวว่ามันมีพิษ แต่ก็กำจัดได้ยาก วันหนึ่ง เราอาจจะรู้สึกว่าไม่ได้แล้ว เพราะมันกำลังปกคลุมไปทั่ว เป็นอากาศพิษ