ฟ้า พูลวรลักษณ์ | เมื่อฉันอ่านข่าว

ฟ้า พูลวรลักษณ์

หนังสือเรียนสำหรับเด็ก เล่มใหม่ (๗๐)

ฉันอ่านข่าว

ชาวบ้านวังหัวล้านแห่มาดูต้นกล้วยหินแปลกประหลาด ออกปลี ๓ ปลีใน ๑ เครือ ชาวบ้านมามุงดูกันไม่ขาดสาย เป็นข่าวแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ชาวบ้านหลายคนนำดอกไม้ธูปเทียนและแป้งฝุ่น นั่งล้อมวงกราบไหว้ ร่างทรงบอกเลขเด็ด ตีกันให้วุ่น มีหลายเลข

ข่าวแบบนี้มีมากมาย เกือบทุกวัน

เช่นเดียวกับเรื่องราวของคนถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง ที่แต่ละคนออกมาให้สัมภาษณ์ ตื่นเต้นกับความมหัศจรรย์ของชีวิต แต่ไม่มีใครพูดถึงคนที่แทงผิด ถูกกิน ซึ่งในแต่ละงวดมีมากมาย หากเราจะเลือกคุยถึงคนถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง ก็มีข่าวให้อ่านได้ไม่สิ้นสุด เพราะถึงอย่างไร ในแต่ละงวดก็ต้องมีคนถูก

อย่าดูถูกพลังของสิ่งเหล่านี้ มันสามารถล้มพรรคการเมืองอย่างอนาคตใหม่ได้ ด้วยว่าในนี้ ไม่มีอนาคตใดเลย ในความงมงายไม่มีความหวัง มันคือความสิ้นหวังที่ถูกแปลงรูป และถูกเรียกชื่อใหม่ ว่าความหวัง

มันเหมือนผลงานของมนุษย์ต่างดาว ที่จงใจถูกสร้างขึ้นมา เพื่อทำลายมนุษย์

นิยายวิทยาศาสตร์เรื่องหนึ่ง มีมนุษย์ต่างดาวที่อยู่ห่างออกไปสี่ปีแสงกว่า พวกเขาค้นพบว่าบนโลกนี้มีมนุษย์ และโลกนี้เป็นดวงดาวที่เหมาะกับสิ่งมีชีวิตเป็นอย่างยิ่ง ในขณะที่ดาวเคราะห์ของพวกมันกำลังจะตาย พวกมันจึงยกกองทัพอวกาศมุ่งหน้ามายึดครองโลก แต่ระยะทางที่ห่างไกล คำนวณเวลาแล้ว ต้องใช้เวลาสี่ร้อยกว่าปี กว่ากองทัพของพวกมันจะมาถึงโลก

ซึ่งชาวโลกก็รู้ตัว

แม้เทคโนโลยีของพวกมันจะสูงกว่าชาวโลก แต่ผู้นำของพวกมันก็มีความหวั่นวิตก กลัวว่า วันที่กองทัพของพวกมันมาถึง ชาวโลกอาจพัฒนาไปไกล จนเอาชนะพวกมันได้ กองทัพเหล่านั้นเท่ากับถูกส่งมาหาที่ตาย

ดังนั้น พวกมันจึงวางแผนที่จะหยุดยั้งพัฒนาการทางวิทยาศาสตร์ของมนุษย์ ให้ไม่เจริญเติบโต หรือเติบโตช้าที่สุด

ดังนั้น พวกมันจึงส่งโปรตอนมาสองเม็ด

โปรตอนสองเม็ดนี้ เกือบจะเรียกได้ว่า ไม่มีมวล และเดินทางได้เร็วกว่าแสง

โปรตอนสองเม็ดนี้ ไม่ใช่โปรตอนธรรมดา หากแต่เป็นโปรตอนที่ผ่านนวัตกรรมระดับสูงของพวกมัน จนเป็นคอมพิวเตอร์ ที่จริงมีสี่เม็ด สองเม็ดเก็บอยู่บนดาวเคราะห์ของพวกมัน อีกสองเม็ดถูกส่งมาโลก เวลาพวกมันทำการสิ่งใดกับโปรตอนสองเม็ดบนดาวเคราะห์ของมัน จะมีผลโดยทันทีมาถึงโปรตอนสองเม็ดบนโลก

มันมีชื่อว่า Sophon และมีได้ถึงสิบเอ็ดมิติ แต่ละมิติที่เพิ่มมากขึ้น ขนาดของมันก็จะใหญ่ขึ้น เช่น หากไปสู่มิติที่เจ็ด มันจะใหญ่เท่าดาวเคราะห์ หากไปสู่มิติที่แปด มันจะใหญ่เท่าระบบสุริยจักรวาล หากไปสู่มิติที่เก้า มันจะใหญ่เท่าดาราจักร หากไปสู่มิติที่สิบ มันจะใหญ่เท่าจักรวาล แต่ไม่ว่ามันจะใหญ่ปานไหน มันก็จะมีมวลเท่าเดิม ซึ่งก็คือเกือบจะไม่มีมวลเลย ดังนั้น มันจึงเป็นเหมือนมายากล ใหญ่หลวงแต่กลวงว่าง

ฉันยังไม่รู้เลยว่า หากเป็นมิติที่สิบเอ็ดจะเกิดอะไรขึ้น เนื่องด้วยนิยายเรื่องนี้ก็ไม่ได้พูดถึง จุดมุ่งหมายของมันคือส่งมายับยั้งพัฒนาการทางการศึกษา อนุภาคมูลฐาน ของมนุษย์ พวกมันจะถูกส่งไปซ่อนตัวอยู่ในเครื่องเร่งอนุภาคของมนุษย์ และไม่ว่ามนุษย์จะพยายามศึกษาเพียงไร ก็จะไม่ได้คำตอบที่ถูกต้อง

ด้วยเพราะโปรตอนสองเม็ดนี้จะเข้าไปรบกวน ให้คำตอบที่ผิดพลาดเสมอ

ไม่ว่ามนุษย์จะพยายามไปสร้างเครื่องเร่งอนุภาคใหม่เป็นร้อย ก็ยากจะหนีพ้น เพราะโปรตอนสองเม็ดนี้ สามารถเดินทางไปขัดขวางได้ในชั่วพริบตา ระยะทางเกือบไม่มีความหมาย ยกเว้นแต่ว่ามนุษย์จะเจริญพอ จะไปสร้างในดาวเคราะห์ดวงอื่นที่ห่างไกล จึงอาจพอจะหลบหลีกพวกมันได้

แต่นั่นก็กินเวลาอีกหลายปี ถึงวันนั้น พวกมันก็สามารถส่งโปรตอนมาเพิ่มได้อีกหลายสิบเม็ด

ที่จริงพวกมันก็ทำดั่งนั้น ในเวลาต่อมาไม่นาน Sophon ถูกส่งเพิ่มเข้ามาอีกเรื่อยๆ พวกมันทำหน้าที่เป็นสปายและบ่อนทำลายความคิดของมนุษย์ ถึงมนุษย์จะรู้ แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้

บัดนี้มนุษย์ไม่มีความลับใดในสายตาของพวกมันอีกแล้ว เพราะสปายเหล่านี้ คุมไว้หมด

Sophon นี้ ไม่สามารถทำร้ายมนุษย์ได้ ด้วยเพราะมันเกือบไม่มีมวล แต่มันสามารถขัดขวางความเจริญได้ ต่อให้มนุษย์รู้ตัว ก็จับพวกมันไม่ได้ หาไม่เจอ พวกมันมีขนาดเล็ก และซ่อนตัวได้มิดชิด มายากลของมันนั้นสุดจะประมาณ ยิ่งกว่าปาฏิหาริย์ มันไม่จำเป็นต้องควบคุมมนุษย์ทุกคน เพียงแค่มีผลต่อมนุษย์บางกลุ่ม บางคน ก็เพียงพอ เมื่อวิทยาการชาวโลกไม่เจริญเติบโต และขอเพียงหยุดยั้งวิทยาศาสตร์มนุษย์ไว้ได้ จนถึงสี่ร้อยกว่าปี กองทัพอวกาศของพวกมันมาถึง มนุษย์ก็ไม่มีความจำเป็นใดอีก

นี้เป็นนิยายวิทยาศาสตร์ที่แปลก แต่สนุกยิ่งนัก

ฉันคิดว่าข่าวข้างต้น ช่างเหมือนสิ่งที่เกิดจาก Sophon มันคือมายากลที่ยิ่งใหญ่ จับต้องได้ยาก ถึงจับถูกมัน ก็จะเหมือนจับถูกอากาศธาตุ

แต่ที่แน่นอน หากคนไทยหลงใหลในไสยศาสตร์ ความงมงาย คนไทยอย่าหวังจะไปไหน อย่าหวังจะไปเท่าทันชนชาติอื่น ด้วยเพราะคนไทยจะไร้ความรู้ใดในทางวิทยาศาสตร์ มันถูกคุมกำเนิดเรียบร้อยแล้ว

คนไทยจะดักดาน โดยไม่รู้ตัวว่าดักดาน

ฉันยกตัวอย่างเหล่านี้ให้เห็นว่า ไม่น่าเชื่อเลยว่า สสารที่ธรรมดาที่สุดคือโปรตอน มีจำนวนไม่สิ้นสุดในจักรวาลนี้ หากสามารถควบคุมมันได้ เพียงแค่ไม่กี่เม็ด มันจะเกิดอิทธิฤทธิ์ได้ถึงขนาดนี้

นี้คือสุดยอดของมายากล

นี้คือสุดยอดของคอมพิวเตอร์ ใช้งานได้ในระดับข้ามจักรวาล

และแม้มันจะฆ่าคนไม่ได้ แต่มันก็ฝังมนุษย์ได้ทั้งเผ่าพันธุ์

ฝังไว้ในความหลง