มองบ้านมองเมือง/ปริญญา ตรีน้อยใส

ชวนไปกินหอย

 

ผู้เขียนคงมีอาการเดียวกับคนไทยทั่วไป รู้สึกเหมือนว่าถูกจองจำอยู่กับบ้านมานาน ทันทีที่รัฐบาลคลายกฎปลดล็อก ก็เลยหาเหตุออกไปเที่ยวเล่น ไปกินข้าว ให้สบายใจหายเบื่อ

พอดีมีคนแนะนำให้ไปกินอาหารทะเล ที่บางตะบูน เพชรบุรี แม้เขาบอกว่าอยู่ไม่ไกล แต่พอรู้ว่าต้องไปทางถนนพระรามสอง ก็เกิดอาการ เพราะถนนสายนี้เป็นที่รู้กันว่า มีการก่อสร้างตลอดทั้งปี รถราเลยติดกันบรรลัย

พอไปจริงๆ ตอนเช้าขาไป รถกลับไม่ติดเลย ต้องตอนเย็นขากลับ รถถึงจะเต็มถนนตามคาด เพราะคนพากันออกมาเที่ยวเล่นเหมือนกับผู้เขียน

พอไปจริงๆ จุดหมายที่ไป คือ บางตะบูน กลับไม่ไกลเลย ทางแยกเข้า จากถนนพระรามสอง อยู่ไม่ไกลจากทางเข้า ดอนหอยหลอด อยู่ทางเดียวกับไปคลองโคนและเขายี่สาร และที่สำคัญ อยู่ก่อนถึงปากท่อ จึงไม่ต้องไปไกลถึงตัวเมืองเพชร

พอไปจริงๆ ถึงได้รู้ว่า แม้ชื่อจะอยู่เขตจังหวัดเพชรบุรี แต่จริงๆ แล้วอยู่ติดกับเขตจังหวัดสมุทรสงคราม

 

คนส่วนใหญ่นิยมไปงมหอยและกินอาหารทะเล ที่ดอนหอยหลอด คนส่วนใหญ่นิยมชมชอบกะปิคลองโคน เพราะเป็นแหล่งเคยที่มีคุณภาพ

แต่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่า บางตะบูนที่อยู่ใกล้ๆ กัน ก็เป็นแหล่งหอยเหมือนกัน โดยเฉพาะหอยลาย หอยแครง และที่พิเศษคือ หอยกระสือ ชื่อน่ากลัวแต่รสน่ากิน

ด้วยที่ตั้งเป็นบริเวณปากอ่าว ของคลองหลายสาย ไม่ว่าจะเป็น คลองไหหลำจากเพชรบุรี คลองลัดจากเขายี่สาร และคลองเล็กคลองน้อยอีกมากมาย บริเวณปากน้ำบางตะบูน จึงมีความอุดมสมบูรณ์ เป็นถิ่นที่อยู่ของกุ้ง หอย ปู ปลา จนกลายเป็นแหล่งอาหารทะเลตลอดมา

ทุกวันนี้ บางตะบูนเป็นท่าเรือประมงหรือสะพานปลา (หอย) แหล่งรวบรวมทำความสะอาด ก่อนที่จะส่งต่อไปยังกลุ่มอุตสาหกรรมอาหารทะเล ที่มหาชัย หรือร้านอาหารในกรุงเทพฯ

 

พอดีมีคนแนะนำ ร้านอั่งเปา (โทร. 08-4316-2736) ร้านเล็กๆ อยู่ตรงปากน้ำ แบบว่าเห็นชื่อร้านแต่ไกล ตั้งแต่อยู่บนสะพานข้ามปากน้ำ

ถ้าไปจากกรุงเทพฯ ต้องเตรียมตัวให้ดี เพราะพอลงสะพาน จะต้องเลี้ยวซ้ายกลับรถทันที เพื่อจะไปลอดใต้สะพาน ไปจนถึงวัดปากอ่าวบางตะบูน ที่อยู่ริมน้ำ จอดรถตรงลานวัดได้เลย จากนั้นก็เดินเข้าร้านที่อยู่ติดกัน

เชฟร้านอั่งเปา เป็นภรรยาเจ้าของแพหอย ที่มีเรือออกไปจับหรือขุดหาหอยทุกวัน ทำให้หอยทั้งสดทั้งใหม่ จึงปรุงเป็นอาหารจานเด็ด อร่อยกว่าเจ้าใดๆ ในบางตะบูน และกรุงเทพฯ ซึ่งรวมไปถึงอาหารทะเลอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นกุ้ง หอย ปู ปลา และปลาหมึก ที่สดและราคาย่อมเยา

ที่น่าจะเป็นซิกเนเจอร์ของร้าน คงเป็นแกงคั่วหอยลายใส่ใบชะคราม วัชพืชพื้นถิ่น ที่มีแต่บริเวณนี้เท่านั้น

ใบชะครามนั้น นอกจากรสชาติเค็มมันแล้ว ยังประกอบด้วยสารอาหารมากมาย รวมทั้งเป็นสมุนไพรบำรุงร่างกาย แบบว่าเป็นของดี หายาก ประโยชน์ยิ่ง

ใช้ประกอบอาหารได้ทั้งห่อหมก ผัดไข่ หรือเป็นผักกินกับน้ำพริกได้ทุกชนิด

 

วันที่ไป ขอเขาช่วยจัดเรือพาเที่ยวบริเวณปากน้ำ เป็นการย่อยอาหาร เรือพาออกไปดูฟาร์มหอยกลางทะเล แต่ละฟาร์มจะมีรั้วกั้นกันปลา และเพิงพักสำหรับคนเฝ้าที่สวยงาม

เสียดายว่า ตอนที่ไปเป็นเวลาน้ำลง เลยไม่กล้าปีนบันไดไปนั่งกินลมชมวิว เขาแนะว่า ให้มาตอนน้ำขึ้น จะมีคนนำอาหารไปส่งให้ถึงกลางทะเล แบบว่า กินอาหารรสเด็ด พร้อมกับรับลม ชมทะเล

เอาเป็นว่า ถ้ายังกลัวโควิด ไม่กล้าไปไหนไกลๆ ขอแนะนำให้ไปมองฟาร์มหอยกลางทะเล และรับประทานแกงคั่วหอยลายใบชะคราม ที่บางตะบูน

ปริญญาชวนชิมและเชียร์สุดๆ