ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 28 เมษายน - 4 พฤษภาคม 2560 |
---|---|
คอลัมน์ | หน้า8 |
เผยแพร่ |
ความลับ “ดำน้ำ”
ว่ากันว่า “ความลับ” ในโลกนี้มีอยู่ 2 แบบ
คือ เรื่องที่บอกไม่ได้
กับ เรื่องที่บอกได้ แต่ไม่อยากให้ใครรู้
ไม่รู้ว่าการอนุมัติงบประมาณจัดซื้อ “เรือดำน้ำ” 3 ลำ มูลค่า 36,000 ล้านบาท แบบเงียบๆ ไม่มีการแถลงข่าวนั้นเป็น “ความลับ” แบบไหน
บอกไม่ได้ หรือไม่อยากให้ประชาชนรับทราบ
หรือจริงๆ แล้วเป็นคณะรัฐมนตรีปรับรูปแบบการพิจารณาให้สอดคล้องกับโครงการ
“เรือดำน้ำ” มีจุดเด่นที่การซ่อนเร้น ไม่ให้รู้ว่าอยู่ที่ไหน
การอนุมัติโครงการจึงต้องทำแบบเดียวกัน
ซ่อนเร้น
ไม่ให้รู้ว่า “อนุมัติ” ไปแล้ว
…บุ๋ง…บุ๋ง
กรณี “เรือดำน้ำ” นั้นสะท้อนความคิดของคณะรัฐมนตรี 2 เรื่องใหญ่
เรื่องแรก สะท้อนให้เห็นถึงมุมมองเรื่องการใช้งบประมาณจากภาษีอากรของ “ประชาชน”
เขาคิดว่าใครเป็น “เจ้าของ” เงินก้อนนี้
รัฐบาล หรือประชาชน
เพราะถ้าคิดว่า “ประชาชน” เป็นเจ้าของ
“ประชาชน” ต้องมีสิทธิรู้ว่ารัฐบาลใช้เงินของเขาไปซื้ออะไร
เจ้าของเงินมีสิทธิตั้งคำถามว่าของที่ซื้อนั้นจำเป็นแค่ไหน
ทำไมต้องซื้อจาก “จีน”
ไม่ใช่พอถูกถามว่า “ทำไมไม่ชี้แจงให้ประชาชนทราบ”
“เดี๋ยวมันก็ทราบกันเอง”
เป็นคำตอบที่ออกมาสะท้อนชัด
“ประชาชน” คือ “หัวมัน”
อยู่ใต้ดิน
ไม่ใช่บนดิน
เรื่องที่สอง กรณีเรือดำน้ำสะท้อนให้เห็นถึงวิสัยทัศน์ด้านเยาวชนของรัฐบาล
รัฐบาลคงคิดว่าเด็กคงจะเบื่อเต็มทีกับยุทโธปกรณ์ที่กองทัพนำมาโชว์ในวันเด็ก
สมัยก่อนก็มีแต่ “รถถัง”
ช่วงหลังเพิ่มฝูง “เอฟ 16” ให้ตื่นตาตื่นใจขึ้นมาบ้าง
แต่หลายปีผ่านไป เด็กก็เริ่มเบื่อ
“เรือดำน้ำ” น่าจะสร้างความฮือฮาให้กับเด็กได้
ถ้าซื้อลำเดียว เด็กก็ได้แต่ลงเรือและมองเห็นแค่ใต้ทะเล
นั่นคือเหตุผลที่ต้องมีลำที่ 2
ลำแรกอยู่ใต้น้ำ ลำที่สองพาเด็กลงไปดู
ได้เห็นทั้งเรือดำน้ำ และใต้ทะเล
ถามว่าแล้วทำไมต้องซื้อ “ลำที่ 3”
คำตอบง่ายๆ
ให้ดูว่าซื้อจากที่ไหน
รู้จักคำว่า “อะไหล่” หรือเปล่า