มองบ้านมองเมือง/ปริญญา ตรีน้อยใส

ต้นไม้ใหญ่หน้าทำเนียบ

 

เมื่อเร็วๆ นี้ มีรายงานข่าวต้นมะขามยักษ์หน้าทำเนียบรัฐบาลล้ม (มติชนรายวัน 14 กรกฎาคม 2563) ทำให้ข้าราชการบางคนเชื่อว่าเป็นลางร้ายสำหรับสถานภาพของรัฐบาล

มองบ้านมองเมือง จะไม่ร่วมวิพากษ์สถานภาพของรัฐบาล เพราะเป็นแค่มองบ้านมองเมือง ไม่ใช่มองการบ้านการเมือง จะไม่ร่วมส่องสื่ออาถรรพ์หรือส่องผี เพราะกลัวจะถูกเปิดโปง

เท่าที่ดูจากภาพในข่าว ก็เห็นสภาพต้นไม้ที่ล้ม ซึ่งเป็นไปตามที่ผู้สื่อข่าวรายงานคือ ต้นมะขามอายุมาก ลำต้นเป็นโพรงเหลือแต่ภายนอก

คงสรุปได้ว่า ไม่น่าจะใช่เรื่องอาถรรพ์แต่อย่างใด หากเป็นไปตามวงจรชีวิตของต้นไม้ ที่เกิดแก่เจ็บตายเหมือนคน

 

ข่าวนี้ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ในระหว่างวิกฤติโควิด-19 ได้ไปร่วมเป็นกรรมการสอบวิทยานิพนธ์ ระดับบัณฑิตศึกษา ที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นายสุเมทิน สมวันไช นิสิตจากสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ศึกษาเรื่องต้นไม้ประวัติศาสตร์ ในนครหลวงเวียงจันทน์

โดยเหตุที่ว่า ในยุคสมัยที่ฝรั่งเศสเข้ามาปกครองนั้นได้ปลูกต้นไม้ไว้จำนวนหนึ่ง เวลาที่ผ่านไปกว่าร้อยปี ทำให้ต้นไม้เหล่านั้นเติบใหญ่ แผ่กิ่งก้านให้ความร่มรื่น และเสริมสร้างความสวยงามให้กับบ้านเมือง

นิสิตจึงทำการสำรวจต้นไม้ใหญ่ ที่มีทั้งต้นสัก มะฮอกกานี และจามจุรี จำนวนสามร้อยกว่าต้น ที่อยู่ตามถนนสายต่างๆ กลางนครหลวงเวียงจันทน์ นำมาจัดทำเป็นฐานข้อมูลให้ผู้เกี่ยวข้องนำไปวางแผนดูแลรักษาต่อไป

ประกอบด้วย ขนาดลำต้น ความสูง และรูปร่างพุ่มใบ ความสมบูรณ์ของราก ลำต้น และกิ่ง ปัญหาที่เกิดขึ้น เช่น เป็นโพรง ผุ หรือแห้งตาย ถูกเจาะหรือถูกตัด เป็นโรคติดเชื้อหรือขึ้นรา เป็นต้น

อีกทั้งสภาพโดยรอบต้นไม้ว่า มีสิ่งก่อสร้างและงานระบบ ทั้งที่อยู่บนดินและใต้ดิน

คาดว่าข้อมูลที่นิสิตสำรวจมาได้หลายร้อยหน้านั้น จะเป็นประโยชน์ในการดูแลรักษาต้นไม้ประวัติศาสตร์ในนครหลวงเวียงจันทน์ต่อไป

ที่สำคัญ จะเป็นข้อมูลดูแลไม่ให้ต้นไม้ล้มเหมือนต้นมะขามหน้าทำเนียบรัฐบาลไทย

เลยเดาว่า กรุงเทพมหานครของเราคงยังไม่มีข้อมูลต้นไม้ใหญ่ ท่านผู้ว่าฯ จึงปล่อยให้ต้นมะขามล้ม โดยไม่รู้ว่าจะสร้างลางร้ายสำหรับรัฐบาล จนถึงขั้นต้องเปลี่ยนรัฐมนตรี

สำหรับข้าราชการที่เชื่อเรื่องโชคลาง ป่านนี้คงจัดทำข้อเสนอแนะให้นายกรัฐมนตรีเปลี่ยนชื่อ โดยเพิ่มแค่ตัว ฒ ศ หรือ ฏ ให้เป็นมงคล เปลี่ยนหมายเลขโทรศัพท์ และทะเบียนรถประจำตำแหน่ง เพื่อให้อยู่ยั่งยืนยาวถึงสิบปี หรือย้ายต้นไม้ เปลี่ยนชนิดต้นไม้ เพิ่มน้ำพุให้พุ่งแรง เพื่อเพิ่มศักยภาพผู้นำ

 

แต่มองบ้านมองเมืองมีข้อแนะนำง่ายๆ แค่นายกฯ สั่งการให้สำรวจต้นไม้ใหญ่ทั่วพระนคร โดยเริ่มจากต้นไม้ที่อยู่รอบๆ ที่ทำงานของท่านนายกฯ ก่อน จะได้รู้สภาพและความเสี่ยงของต้นไม้ที่จะล้มสร้างความเสียหายตามหลักวิชาการ หรือเขย่าเสถียรภาพของรัฐบาล ตามหลักการเชื่อและไม่ลบหลู่

เพราะรู้ว่า ทุกวันนี้ด้วยภารกิจของกรุงเทพมหานครนั้นมาก แม้แต่การตัดแต่งต้นไม้ริมถนน ยังต้องให้การไฟฟ้านครหลวง ที่เชี่ยวชาญในการตกแต่งต้นบอนไซเป็นพิเศษ เพราะเกรงว่าจะไปทำร้ายสายไฟฟ้า

ที่สำคัญ คงไม่ต้องรอให้นครหลวงเวียงจันทน์นำข้อมูลจากวิทยานิพนธ์เรื่องนี้ไปดำเนินการจนประสบความสำเร็จ ข้าราชการและเจ้าหน้าที่ กระทรวงและกรุงเทพมหานคร จะนำไปเป็นข้ออ้างไปดูงานท่องเที่ยวต่างประเทศ