เพลงไม้เท้าตีสุนัข (83)

เสถียร จันทิมาธร : เพลงไม้เท้าตีสุนัข (83)

การตัดสินใจในฉับพลันของเอี้ยก่วยส่งผลอย่างมหาศาล เป็นผลกับวิชาฝีมือของเอี้ยก่วยโดยตรง เริ่มจากคำถามจากอึ้งย้ง

“เพลงไม้เท้าตีสุนัขของเจ้านี้ที่แท้ร่ำเรียนจากที่ใด”

เอี้ยก่วยเรียนบอกตามความสัตย์ว่า บังเอิญพบพานอั้งชิดกงบนยอดเขาฮั้วซัว ขอทานอุดรกับพิษประจิมประลองยุทธ์กัน อั้งชิดกงจึงถ่ายทอดเพลงไม้เท้าตีสุนัขให้ อึ้งย้งรับฟังจนทอดถอนใจพลางกล่าว

“เจ้ามีประสบการณ์พิสดารอย่างที่ยากจะมีผู้คนเสมอเหมือนจริงๆ”

เพราะต้องการหลุดรอดจากกิมลุ้นฮวบอ้วง เพราะต้องการกำชัยเฉพาะหน้า อึ้งย้งจึงเสนอ

“ซือแป๋เราเพียงถ่ายทอดกระบวนท่าเพลงไม้เท้าตีสุนัขต่อเจ้า สิ่งที่ได้ยินเป็นเพียงเคล็ดใหญ่ใจความ ตอนนี้เราจะถ่ายทอดการเปลี่ยนแปลงปลีกย่อยในเพลงไม้เท้าแก่เจ้า”

เอี้ยก่วยยินดียิ่งแต่ใช้ยุทธวิถีถอยอำพรางรุก

“นี่เกรงว่าทำไม่ได้ เพลงไม้เท้าตีสุนัขชุดนี้นอกจากหัวหน้าพรรคกระยาจกแล้วที่ผ่านมาไม่เคยถ่ายทอดแก่คนนอก”

“ยามอยู่เบื้องหน้าเรา เจ้ายังดำเนินการกลอกกลิ้งอันใด”

สะท้อนให้เห็นว่าอึ้งย้งเข้าใจทะลุปรุโปร่ง เพราะว่าในห้วงอยู่คฤหาสน์ตระกูลเล็กก็รู้ว่าเอี้ยก่วยแอบ “ขมาย” เคล็ดวิชานี้ไป

อึ้งย้งไม่อ้อมค้อม ตีเข้าตรงเป้า “ซือแป๋เราถ่ายทอดเพลงไม้เท้าแก่เจ้า 3 ส่วน เจ้าเองขโมยร่ำเรียนไป 3 ส่วน อันนี้เราถ่ายทอดให้อีก 2 ส่วน ที่เหลืออีก 3 ส่วนอาศัยสติปัญญาของเจ้าครุ่นคิดตีความเอง”

สะท้อนว่าทั้งหมดประกอบด้วย 11 ส่วน

“บุคคลอื่นไม่อาจถ่ายทอดให้ เช่นนี้ 1 นั้นไม่มีผู้ใดถ่ายทอดแก่เจ้าครบชุด 2 วันนี้สถานการณ์คับขันได้แต่ยืดหยุ่น ผ่อนผัน”

เอี้ยก่วยคุกเข่าลงกับพื้น กราบกรานหลายครา

“ก๋วยแป๊ะบ้อ ข้าพเจ้าเมื่อเยาว์วัยท่านเคยรับปากถ่ายทอดวิชาฝีมือให้ วันนี้ค่อยถ่ายทอดยังไม่สายเกินไป”

“เจ้านึกเจ็บแค้นอยู่ในใจ ใช่หรือไม่”

“ข้าพเจ้าไหนเลยกล้า” ไม่ว่าจะกล่าวย้อนถึงเมื่อเยาว์ ไม่ว่าจะกล่าว “ไหนเลยกล้า” ล้วนเป็นการกล่าวด้วยอาการยิ้มแย้ม

ดังนั้น อึ้งย้งลดสุ้มเสียงแผ่วเบาลง ถ่ายทอดความพิสดารของเพลงไม้เท้าตีสุนัขจนหมดสิ้น

ความเป็นจริงของการถ่ายทอด ความเป็นจริงจากการลอบมอง เฝ้าสังเกตติดตามล้วนอยู่ในสายตาของกิมลุ้นฮวบอ้วงครบถ้วน

นี่เป็นสถานการณ์สำคัญ 1 ยุทธจักร

อึ้งย้งสีหน้าสงบสำรวม ขยับเขยื้อนริมฝีปากเล็กน้อย เอี้ยก่วยเกาใบหู ลูบคาง ท่าทางปีติยินดี ไม่ถึงครึ่งชั่วยามการถ่ายทอดเคล็ดข้อความก็หมดสิ้น

ความเป็นจริงที่ไม่ควรมองข้ามอย่างยิ่ง

เอี้ยก่วยเฉลียวฉลาดปราดเปรื่องเหนือกว่าลู่อูคาหลายเท่า กล่าวได้ว่า สดับเพียง 1 ล่วงรู้ถึง 10 ยกตัวอย่าง 1 เข้าใจถึง 3

บวกกับศึกษาค้นคว้าเพลงไม้เท้าชุดนี้มาก่อน

ที่แล้วมีส่วนที่ขบคิด ไม่เข้าใจ วันนี้ได้รับการชี้แนะจากอึ้งย้ง ก็ล่วงรู้ทะลุปรุโปร่ง ทั้งข้อความ ทั้งเคล็ดวิชาล้วนเด่นชัดอยู่ในสมอง

พอฟังเคล็ดวิชาจนจบก็ถามเงื่อนปมยุ่งยากอีก 10 กว่าจุด อึ้งย้งล้วนอธิบายให้ทราบ

“ใช้ได้แล้ว เจ้าสามารถถามข้อสงสัยเหล่านี้แสดงว่ารู้ความมากหลาย สำหรับขั้นตอนต่อไปพวกเราจะล่อหลอกลามะรูปนี้เข้าสู่ค่ายกลคร่ากุมเอาไว้”

“คร่ากุมเอาไว้หรือ” เอี้ยก่วยย้อนถามด้วยความตกใจ

“นั่นมีความยุ่งยากอันใด” เป็นความมั่นใจอย่างยิ่งจากอึ้งย้ง

ความมั่นใจ 1 มาจากที่ได้เห็นความรอบรู้อันพิสดารของเอี้ยก่วยตั้งแต่แสดงฝีมือ ณ คฤหาสน์ตระกูลเล็ก และ 1 มาจากกระบวนการถ่ายทอดและเรียนรู้เพลงไม้เท้าตีสุนัข

เหมือนกับเป็นโชคของอึ้งย้ง แต่กล่าวสำหรับเอี้ยอ่วยยิ่งเป็นโชค

กระนั้น “เคล็ดวิชา” อันสะท้อนฤทธานุภาพของ “เพลงไม้เท้าตีสุนัข” ยังขึ้นอยู่กับการนำไปใช้ในทางเป็นจริง

แต่อีกความมั่นใจก็คือ ความโดดเด่นของ “ค่ายกลดงหิน”