การเสพข่าวในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาพาให้เราซึมเศร้าได้ จิตตกเลยค่ะ ไม่มีพลังจะทำอะไรอื่นทั้งที่ก็ไม่ได้ไปไหน

จนกระทั่งรัฐบาลประกาศภาวะฉุกเฉิน เพราะตัวเลขผู้ติดเชื้อโควิด-19 ไม่มีทีท่าว่าจะน้อยลงเลย พอปิดกรุงเทพฯ ก็เกิดภาวะคนที่ทำงานเป็นลูกจ้างรายวันทะลักกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพราะอยู่ไปมีแต่ค่าใช้จ่าย เมื่อไม่มีรายรับก็กลับบ้านดีกว่า อันนี้รัฐบาลอาจจะไม่ได้คิดเผื่อไว้

อินเดียก็เป็นแบบเดียวกันเลย แต่หนักกว่า เพราะประชากรของเขา 1,300 ล้านคน แรงงานรายวันที่เดินทางกลับหมู่บ้านของตัวเองจำนวนนับล้าน ไม่มีพาหนะขนส่งก็พากันเดินเท้ากลับ โอย เป็นภาพที่ลำบากสุดๆ

พวกเราก็เสพข่าวแบบนี้ เช็กไลน์ทีไรก็ตามอ่านข่าว ตามดูคลิป ได้เห็นแต่ภาพ ได้รับแต่ข่าวที่เป็นเชิงลบ จิตตกจริงๆ

ตอนนี้ก็ไม่ต้องเสพข่าวแล้ว เช็กดูข่าวล่าสุดมื้อเดียวตอนเย็นว่า มีคำสั่งทางการอะไรออกมาหรือไม่ที่เราต้องปฏิบัติตาม

อ้อ ประกาศภาวะฉุกเฉินทั้งประเทศ น่าจะทำมานานแล้วหนา ถอนหายใจอย่างโล่งอก ที่วัตรทรงธรรมกัลยาณี โยมและภิกษุณีช่วยกันรวบรวมอาหารของแห้งที่มีอยู่ไปจัดเป็นหมวดเป็นหมู่ให้กับชาวบ้านที่ได้รับผลกระทบจากการเลิกจ้างงาน โดยที่ระมัดระวังเคารพไม่เข้าไปใกล้เกินพื้นที่สองเมตร

อยากทำอาหารไปเลี้ยงหมอ พยาบาล และเจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่ในเมืองนครปฐม แต่ก็ติดขัดว่า ต้องไปตลาด ต้องมีคนวิ่งรอกเอาอาหารไปส่ง

บังเอิญลูกคนหนึ่งทราบจากเพื่อนๆ ในกลุ่มว่า ร้านอาหารในตัวเมืองร้านหนึ่ง เขาลุกขึ้นมาทำอาหารส่งหมอ-พยาบาลวันละ 100 กล่องฟรี เราก็เลยเข้าไปขอสมทบกับเขาโดยขอสปอนเซอร์วันละ 500 บาท เราจะช่วยสมทบเข้าไปจนถึงสิ้นเดือนเมษายน

ผู้เขียนแอบมีความหวังว่า ภายในวันที่ 15 เมษายน ภาพรวมของประเทศและของโลกน่าจะมีข่าวที่คลี่คลายมากขึ้น นั่นคือ จำนวนผู้ติดไวรัสลดลงอย่างชัดเจน และไม่มีผู้เสียชีวิตเพิ่ม

ขณะที่เขียนอยู่นี้ เราสูญเสียพี่น้องชาวไทยไปแล้ว 15 ชีวิต

 

เห็นรูปในคลิปหนึ่งที่แพทย์ผู้ที่กำลังทำหน้าที่ไม่มีเสื้อคลุมของหมอที่เรียกว่าพีพีอี หมอต้องใส่เสื้อฝนแทน รีบถามลูกทิต คือลูกที่เคยบวชอยู่ด้วยว่าเขาหาซื้อกันที่ไหน อยากซื้อส่งไปให้หมอที่โรงพยาบาลเจ้าพระยายมราช จ.สุพรรณบุรี เขาว่า สั่งได้จากสมาคมพยาบาล ตัวละ 320 บาท เออ สั่งเลย แล้วรีบส่งที่อยู่ทางโรงพยาบาลไปให้ ปรากฏว่าตอบกลับมาว่า ยังไม่มีของจนกว่าจะสงกรานต์

นี่มันเพิ่งวันที่ 3 เมษายน

เฮ้อ

ตอนนี้ก็ปิดวัตรเหมือนกัน กำหนดตามทางการคือจนถึงวันที่ 30 เมษายน เออ เราควรจะออกไปบิณฑบาตไหม เราจะสามารถดูแลตัวเองได้ไหม ให้ใส่หน้ากากอนามัยนะ เห็นพระเณรบางวัดใส่แผ่นใสคลุมด้านหน้าที่เรียกว่า face shield ด้วย เราคุยกันแล้วตกลงว่า ไม่ต้องออกบิณฑบาตดีที่สุด

ปรากฏว่าญาติโยมสายบิณฑบาตเป็นห่วงกลัวภิกษุณีจะอด จะมีถุงอาหารมาแขวนไว้ที่ประตูรั้ววัตรเสมอๆ

โมทนา สาธุ จริงๆ

 

ลูกทิตและญาติโยมที่มาไม่ได้ ส่งพัสดุมา แทบทุกวัน ก่อนจะแกะกล่องอย่าลืมฉีดแอลกอฮอลล์ฆ่าเชื้อโรคก่อนนะ

ส่วนใหญ่เป็นหน้ากากอนามัยเย็บด้วยผ้า เพื่อซักทำความสะอาดได้ แล้วกลับมาใช้ได้อีก สีน้ำตาลเข้ม สีน้ำตาลอ่อน สีน้ำเงิน รายหลังนี้ว่าเป็นผ้านาโนนะ ใช้ดี ว่าอย่างนั้น บางทีก็เป็นแอลกอฮอล์ บางทีเป็นเจลล้างมือ 12 ขวด ใช้ได้เลย บางทีมาเป็นแกลลอน

ในยามยาก เราก็มีผู้มีน้ำใจเสมอๆ เรียกว่า เราได้รับการดูแลอย่างดี

ก็ถ้าพี่โควิดไม่มา เราก็ไม่ได้เห็นภาพและเรื่องดีๆ อย่างนี้นะ

 

ข่าวดีมาก เมื่อวาน (2 เมษายน) คือเรื่องที่วลาดิมีร์ ปูติน ผู้นำรัสเซียยกหูโทรศัพท์สายด่วนคุยกับลุงทรัมป์ ผู้นำของสหรัฐอเมริกา ไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ ทราบว่าสหรัฐเองก็ยังขาดแคลนเครื่องเวชภัณฑ์ คุณพี่ปูตินสั่งการทันทีให้ขนเวชภัณฑ์ที่สหรัฐขาดแคลนเต็มลำเครื่องบิน นำส่งให้กับสหรัฐอเมริกา

นับเป็นข่าวดีที่สุดของชาวโลก ที่เห็นท่าทีเช่นนี้ในหมู่ผู้นำประเทศมหาอำนาจของโลก

ในทางกลับกัน เรายังไม่แน่ใจว่ารัสเซียจะได้รับความช่วยเหลือเช่นนี้

พรหมวิหาร 4 ที่เราชาวพุทธท่องกันจนขึ้นใจ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เราท่องคล่อง แต่ไม่ค่อยนำไปสู่ภาคปฏิบัติ

คุณพี่ปูตินท่านเป็นชาวพุทธจริงๆ คือน้อมนำคำสอนลงในภาคปฏิบัติได้จริง เมตตา คือความปรารถนาดี รากศัพท์เดียวกับมิตร ความปรารถนาดีที่ให้กับเพื่อนด้วยกัน โดยไม่มีขอบเขต คือไม่เมตตาเฉพาะคนที่เรารัก แต่สามารถเมตตากับคนที่เขาไม่ชอบเราด้วย เมตตาให้กับศัตรู ปรารถนาให้เขาเป็นสุข ลองคิดดูจริงๆ นะ ถ้าเขาสร้างเหตุให้เป็นสุข แม้เราไม่ตั้งความปรารถนาให้เขา เขาก็เป็นสุขอยู่ดี

แต่ถ้าเขาไม่สร้างเหตุให้สุข เรายิ่งต้องช่วยเขาโดยการตั้งความปรารถนาให้เขามีความสุข

ทีนี้ “กรุณา” นั้น เป็นความปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์ อันนี้คือที่คุณพี่ปูตินแสดงออกกับคุณลุงทรัมป์เลยทีเดียว

ปกติเขาก็ฮึ่มๆ กันอยู่ แต่พอมาถึงตอนนี้ เรื่องความขัดแย้งบาดหมางวางไว้ก่อน อันนี้ไม่ใช่เรื่องการเมือง ต้องก้าวข้ามวิธีคิดแบบนักการเมืองไปให้ได้ เรากำลังเผชิญกับความทุกข์ยากของมวลมนุษย์ ไม่เกี่ยงชาติ ศาสนา เพศ สีผิว หรือทรงผมของลุงทรัมป์ (แฮะ แฮะ)

การปรากฏของความกรุณาในคำสอนของพุทธศาสนาที่เป็นรูปธรรมที่สุด ก็ตอนนี้แหละ คุณพี่ปูตินไม่ต้องประกาศว่า พุทธศาสนาสอนว่าอะไร แต่ทำให้ดู

ความกรุณาในความหมายที่แท้จริง ที่ว่า มีความกรุณาต่อสรรพสัตว์นั้น ต้องสามารถก้าวข้ามเรื่องการเมือง เรื่องพรมแดนไปได้ ให้ความช่วยเหลือทุกอย่างที่อยู่ในฐานะที่จะช่วยได้

ภาพของเวชภัณฑ์เต็มลำเครื่องบินที่รัสเซียส่งไปช่วยสหรัฐอเมริกาคราวนี้

เป็นภาพชนะเลิศของปีทีเดียว

ชาวพุทธทั้งหลาย ขอให้ดูการกระทำของปูติน ผู้นำของรัสเซียเป็นตัวอย่าง

 

ผู้เขียนเอง อย่างที่เกริ่นไว้ในตอนเริ่มเรื่องว่า จิตตกมาหลายวันกับการเสพข่าวเชิงลบทั้งหลาย เมื่อเห็นข่าวนี้ ขอคารวะท่านปูตินที่ทำให้ตัวเองสามารถผ่อนคลายความวิตกกังวลลงไปได้ และได้เห็นสถานการณ์ของชาวโลกที่จะคลี่คลายไปอีกเปลาะใหญ่

ช่วงนี้เป็นช่วงที่หลายคนพูดถึงว่า เมื่อเราถูกจำกัดพื้นที่อยู่ในบ้าน ไม่ออกไปจุ้นจ้านวุ่นวายข้างนอก เราเกิดวิพากษ์วิถีชีวิตของเราที่ผ่านมาทั้งชีวิต ตอนแรกก็อึดอัด หันไปหันมา แต่พอเวลาผ่านไป เริ่มตกตะกอน เห็นคุณความดีของการที่เราถูกบังคับให้จำกัดบริเวณการเคลื่อนไหวของเรา เปิดโอกาสให้เราได้คิดได้ทำเรื่องใหม่ๆ ที่จะเป็นประโยชน์ไม่เฉพาะตนเอง แต่หมายถึงส่วนรวมด้วย

เรามีเวลาได้ทบทวนสิ่งที่ได้ทำไปแล้วและจะกระทำใหม่ไปในทิศทางที่ดีกว่าเดิม เน้นประโยชน์สุขของส่วนรวมมากกว่าส่วนตน เพราะได้คิดว่า ในที่สุดแล้ว ที่เราโลภโมโทสันกันไป ก็ไม่ได้พาเราไปถึงไหนเลย

วิถีชีวิตที่มุ่งความสำเร็จทางกายภาพ ทางวัตถุธรรม เริ่มถูกวิพากษ์อย่างจริงจังมากขึ้น ว่าสุดท้ายแล้ว ความสุขไม่ได้เรียกร้องอะไรมากเลย ในบ้านหลังเล็กๆ ก็อาจจะมีความสุขได้มากกว่าคฤหาสน์ด้วยซ้ำ

ทั้งหมดที่พูดมานี้ และที่ท่านผู้อ่านอาจจะพูด คิดตาม และคิดต่าง ล้วนแล้วแต่เป็นปัจจัยในการทำให้ชีวิตของเรามีความสุขมากขึ้น มีความหมายมากขึ้น

การที่มีโอกาสอย่างนี้ ต้องเรียกว่าเป็นข่าวดีจริงๆ นะ

 

ท่านธัมมนันทาท่านมีงานใหญ่ปลายปีนี้ เป็นงานประชุมทางวิชาการของชาวพุทธเอเชีย เรียกว่า ABC4 ที่เนปาล นั่งคิดนอนคิดประเมินสถานการณ์แล้ว ไม่สะดวกแน่ๆ แม้ว่าเจ้าภาพจะพร้อม แต่คนที่จะมาเข้าร่วมย่อมได้รับผลกระทบทางเศรษฐกิจอย่างแรง ไม่น่าจะสะดวกที่จะมาร่วมงานเป็นแน่

พอคิดตก แจ้งไปทางเจ้าภาพท้องถิ่นคือเนปาลและผู้ที่เกี่ยวข้อง ทุกคนขานรับว่าใช่ เราต้องเลื่อนออกไป เมื่อไรก็เมื่อนั้น

ก็เป็นข่าวดีอีก ที่เราตัดสินใจได้ นำไปสู่การปฏิบัติได้ชัดเจน

รู้สึกดีค่ะ