ตัวเลขที่เกี่ยวข้องกับการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ของทางการอินโดนีเซียดูแปลกๆ พิลึกมากขึ้นทุกที

ทุกคนรู้กันดีว่า อินโดนีเซียมีประชากรมากถึง 270 ล้านคน เป็นอันดับ 4 ของโลก มีการระบาดของโรคโควิด-19 อยู่ในหลายพื้นที่ทั่วประเทศ ตัวเลข “อย่างเป็นทางการ” ระบุว่ามีผู้ติดเชื้อสะสมอยู่ 2,738 คน เสียชีวิตไปมากถึง 221 คนแล้ว

เกือบ 3,000 คนติดเชื้อจากจำนวนประชากรเกือบ 3 ล้านคน ถือว่าอยู่ในระดับต่ำเลยทีเดียว

หลายคนตั้งข้อสังเกตว่า ปัญหาน่าจะอยู่ที่จำนวนคนติดเชื้อ เหตุผลเพราะอินโดนีเซียได้ชื่อว่าเป็นประเทศที่ตรวจหาเชื้อโควิด-19 ต่ำที่สุดในโลกเป็นอันดับที่ 4 รองจากเอธิโอเปีย, บังกลาเทศ และไนจีเรียเท่านั้น

เวิร์ลโดมิเตอร์สำรวจเอาไว้ว่า อินโดนีเซียตรวจหาเชื้อเพียง 36 คนในจำนวนประชากร 1 ล้านคน

เอธิโอเปีย สัดส่วนอยู่ที่ 16 คนต่อ 1 ล้าน บังกลาเทศ 18 คน และไนจีเรีย 19 คน

ปัญหาก็คือ จีดีพีของอินโดนีเซียสูงกว่า 3 ประเทศเหล่านั้นถึงสองเท่าตัว

 

คําอธิบายของอักห์มัด ยูริอันโต โฆษกกระทรวงสาธารณสุขของอินโดนีเซียต่อคำถามที่ว่า ทำไมอัตราการตรวจหาเชื้อถึงได้ต่ำขนาดนั้น ก็คืออินโดนีเซียใช้การตรวจหาเชื้อ 2 แบบด้วยกัน

แบบแรก ซึ่งให้ผลน่าเชื่อถือ ที่เรียกกันว่า โพลิเมอเรส เชน รีแอ๊กชั่น เทสต์ (พีซีอาร์) นั้นจำกัดไว้ตรวจคนที่ไปโรงพยาบาลเพราะอาการป่วยเท่านั้น

อีกแบบ ที่เรียกกันว่าแรพพิด เทสต์ ซึ่งรู้ผลเร็ว แต่ขาดความแน่นอน จุดอ่อนสำคัญคือเป็นการตรวจหาแอนติบอดี้ ซึ่งกว่าจะมีต้องติดเชื้อเกิน 4 วัน

กระนั้น ยูริอันโตก็บอกว่าอย่างหลังนี้ไม่นับรวมอยู่ในจำนวนผู้ติดเชื้อ เพราะต้องตรวจพีซีอาร์ซ้ำอีกทีในกรณีที่ผลครั้งแรกเป็นบวก

เลยทำให้อัตราการตรวจหาเชื้อต่ำอย่างที่เห็น

 

คําถามที่เกิดขึ้นตามมาก็คือ ถ้าตัวเลขผู้ติดเชื้อไม่สะท้อนภาพการติดเชื้อที่แท้จริง จนเชื่อถือไม่ได้ ตัวเลขคนตายล่ะ เชื่อได้แค่ไหน?

มีรายงานในสื่อหลายฉบับ ทั้งในอินโดนีเซียและในประเทศเพื่อนบ้านบอกว่า จำนวนผู้เสียชีวิตที่ทางการประกาศก็ต่ำกว่าความเป็นจริงอยู่มาก

ที่น่าสนใจก็คือ เมื่อ 6 เมษายนที่ผ่านมา ยอดรวมผู้เสียชีวิตของทางการอยู่ที่ 209 ราย สื่อในท้องถิ่นรายงานว่า ในวันเดียวกันนั้น ทางการท้องถิ่นในจังหวัดชวาตะวันตกกับเขตมหานครจาการ์ตา แถลงยอดผู้เสียชีวิตเฉพาะในท้องถิ่นของตน รวมกันแล้วยังสูงกว่ายอดรวมทั้งประเทศด้วยซ้ำไป

เมื่อวันที่ 2 เมษายน อานีส บัสเวดาน ผู้ว่าการจาการ์ตา แถลงว่ามีการฝังศพผู้เสียชีวิตจากโควิด-19 ไปถึง 401 ศพ ตอนนั้นยอดรวมผู้เสียชีวิตของทางการอยู่ที่ 99 ราย

ถ้าดูกันในเดือนมีนาคมตลอดทั้งเดือน ภายในเขตมหานครจาการ์ตา มีตัวเลขการฝังศพทั้งเดือนอยู่ที่ 4,377 คน เพิ่มขึ้นมากจากอัตราเฉลี่ยในสภาพปกติซึ่งอยู่ที่ 2,745 คนเท่านั้นเมื่อปีที่แล้ว

ย้อนกลับไปอีก 1 ปีคือในปี 2018 อัตราเฉลี่ยก็คือ 2,774 คนเท่านั้นเอง

 

ตัวเลขแปลกๆ เหล่านี้ ส่อให้เห็นภาพรางๆ ว่า ในความเป็นจริงแล้ว โควิด-19 ระบาดอยู่สูงมากในอินโดนีเซีย ส่งผลให้เกิดการเสียชีวิตเป็นจำนวนไม่น้อย

แต่ทำไมรัฐบาลถึงไม่แจกแจงออกมาให้กระจ่างชัดและตรงไปตรงมา ยากที่จะบอกเหตุผลได้

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไม่รู้จริงๆ หรือเป็นเพราะไม่ต้องการให้เศรษฐกิจของประเทศเป็นปัญหามากกว่าที่เป็นอยู่

แต่ไม่ว่าจะเป็นด้วยสาเหตุใด การไม่บอกความจริงเช่นนี้ เป็นอันตรายอย่างยิ่งยวด

โดยเฉพาะต่อประชาชนตาดำๆ ที่หวังจะได้รับการคุ้มครองป้องกันจากรัฐบาลให้มากกว่านี้