ถามว่าเป้าหมายของการยุบพรรคอนาคตใหม่เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาคืออะไร

คือ คำสั่ง”ประหาร”ชีวิต พรรคอนาคตใหม่

ผลอันเคยเกิดมาแล้วไม่ว่าจะกรณีพรรคไทยรักไทย ไม่ว่าจะกรณี พรรคพลังประชาชน

๑ คือ การตัดสิทธิ์หัวขบวนของพรรค

๑ คือ การก่อภาวะระส่ำระสายอย่างที่”สื่อพลังประชารัฐ”ใช้คำว่า “ผึ้งแตกรัง”

เหมือนกรณีพรรคเพื่อแผ่นดิน เหมือนกรณีพรรคภูมิใจไทย

นั่นคือเส้นทางที่การยุบพรรคไทยรักไทย การยุบพรรคพลังประชารัฐก่อให้เกิดขึ้น

แล้วกรณีการยุบพรรคอนาคตใหม่เป็นอย่างไร

 

หากนับจากจำนวน 81 ส.ส.อันพรรคอนาคตใหม่ได้มาจากการเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2562 การดำรงคงอยู่ 54 ส.ส.ถือว่าลดลงอย่างเด่นชัด

แต่การลดลงจำนวนหนึ่งมาจากบรรดากรรมการบริหารที่เป็นส.ส.ถูกตัดสิทธิโดยปริยาย

ที่แยกตัวออกไปอยู่กับรัฐบาลมีจำนวนไม่มากนัก

การที่คนของพรรคอนาคตใหม่เดินพาเหรดไปอยู่พรรคก้าวไกลจำ นวนมากถึง 54 ถือว่าเป็นกลุ่มเป็นก้อน

ขณะเดียวกัน เป้าหมายที่ต้องการลิดรอนมือตีนของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ นายปิยบุตร แสงกนกกุล น.ส.พรรณิการ์ วานิช ก็อาจจะไม่ประสบผลสำเร็จ

อย่างน้อยในตอนเย็นวันนี้พวกเขาก็ประกาศการเคลื่อนตัวของกลุ่มที่เรียกว่า”คณะก้าวหน้า”อย่างแข็งขัน

 

หัวขบวนที่เคยมีบทบาทอยู่ในพรรคอนาคตใหม่อาจต้องหลุดพ้นไปจากเวทีรัฐสภา

แต่ถามว่าหมด”บทบาท” อย่างสิ้นเชิงหรือไม่

หากตรวจสอบจากจำนวนคนที่ติดตามไลฟ์สดของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ในสารอันเกี่ยวกับ ไวรัส โควิด-19 ก็เห็นเด่นชัดว่ายังคึกคักและอุ่นหนาฝาคั่ง

ตราบใดที่ยังสามารถยึดกุมพื้นที่ทาง”ออนไลน์”ได้ นั่นหมายถึงยังแนบแน่นอยู่กับ”มวลชน”อย่างใกล้ชิด

จากอนาคตใหม่ก็พัฒนาเป็น”ก้าวหน้า”และ”ก้าวไกล”สู่อนาคต