สูตรสำเร็จในชีวิต (5)

บูชาคนที่ควรบูชา (2)

สัปดาห์ที่แล้วได้พูดไว้ว่า การจุดธูปเทียนไหว้ก็เป็นการบูชา

การยกย่องเชิดชูก็เป็นการบูชา

การแสดงความนับถือก็เป็นการบูชา

คำว่า “บูชา” ใช้ในหลายความหมาย ในกรณีไหนใช้ในความหมายไหน ข้อความแวดล้อม (บริบท) จะบ่งบอกเอง

ในหนังสือ มังคลัตถทีปนี (หนังสือแต่งอธิบายมงคล 38) พระสิริมังคลาจารย์ท่านเล่านิทาน คนบูชาผิดกาลเทศะ แทนที่จะได้คุณ กลับได้รับโทษถึงตาย

อ่านแล้วขำดี ขอนำมาขยายให้ฟัง เรียบเรียงสำนวนให้ฟังง่ายสักสองเรื่อง

เรื่องที่หนึ่ง สัญชีวมาณพ เรียนมนต์เสกสัตว์ตายให้คืนชีพจากสำนักอาจารย์ดังแห่งหนึ่งมา วันหนึ่งเดินผ่านป่าพร้อมเพื่อนๆ หลายคน เห็นเสือโคร่งนอนตายอยู่ตัวหนึ่ง สัญชีวะบอกเพื่อนๆ ว่า “ข้าจะเสกมนต์ให้เสือตัวนี้ฟื้น”

“ลูกพี่เก่งขนาดนั้นเชียวเรอะ” เพื่อนอีกคนพูดเยาะ

“ไม่ได้พูดเล่นนะ ข้าเรียนมนต์นี้มาจริงๆ ไม่เชื่อจะทำให้ดู” เขาพูดขึงขัง

จริงหรือไม่จริง “ปลอดภัยไว้ก่อน” ดีกว่า พรรคพวกคิดแล้วก็ปีนขึ้นต้นไม้กันหมด เหลือแต่มาณพคนเก่งคนเดียวบนพื้น แกร่ายมนต์เป่าพรวดเข้าร่างเสือ

พยัคฆ์ร้ายคืนชีพขึ้นมาลืมตาขึ้นเห็นคนอยู่ข้างๆ จึงตะปบก้านคอล้มลงสิ้นชีวิตตรงนั้นทันที

เรื่องที่สอง ปริพาชกคนหนึ่ง เป็นประเภทคนดีโง่บริสุทธิ์เดินผ่านไปยังสถานชนแพะ (คงคล้ายๆ ที่ชนวัว ตีไก่ อะไรทำนองนั้น) มีเมืองพาราณสี ที่มีคนสัญจรไปมาพลุกพล่าน

แพะตัวหนึ่งเห็นปริพาชกหัวเกรียน ต้องการขวิดให้ถนัดจึงย่อตัวลง

“แหม แพะตัวนี้ฉลาดจริง คนในที่นี้มากมายไม่รู้จักว่าข้าเป็นใคร มีแพะตัวนี้ตัวเดียวรู้จักเคารพผู้ทรงศีลเช่นข้า” ปริพาชกพูดพลางยิ้มปากกว้าง

“พระคุณเจ้า นั่นแพะมันจะขวิดท่าน รีบหนีเถอะ” พ่อค้าคนหนึ่งเห็นเข้า ตะโกนบอกเสียงดัง

“ไม่ใช่ดอกโยม แพะมันเคารพอาตมาต่างหาก” ยังโอ่สำแดงความโง่ต่อไป

“สัตว์หน้าขนไว้ใจได้ที่ไหนท่าน รีบหลบๆ ไปเถอะน่า” โยมผู้ปรารถนาดีเตือนซ้ำ คนเราลงได้มีมิจฉาทิฐิแล้ว ใครจะบอกจะเตือนไม่สนใจทั้งนั้น ปริพาชกแกก็ประคองอัญชลี (ประนมมือ) รับไหว้ ตามธรรมเนียมที่ว่า “ผู้ไหว้ย่อมได้รับการไหว้ตอบ”

จริงดังพ่อค้าคนนั้นบอก แพะตัวนั้นวิ่งมาโดยเร็วเอาเขาเสยปริพาชกล้มทั้งยืน แกครวญครางก่อนตายอย่างน่าเวทนา

“ใครก็ตามบูชาคนที่ไม่ควรบูชา ผู้นั้นจะถูกคนชั่วร้ายนั้นทำร้ายเอา เหมือนเราผู้โง่เขลา ยกมือไหว้แพะโดนแพะขวิดเอานอนรอความตายอยู่บัดนี้”

กว่าจะรู้ว่ายกย่องบูชาคน (ความจริงสัตว์) ผิดก็สายเสียแล้วครับ

ช่วงมีเลือกตั้งทีไร ก็มีคนที่อ้างตัวว่าเป็นคนดีเสนอหน้ามาให้เลือกมากมาย

หน้าที่ของประชาชนก็คือต้องใช้วิจารณญาณดูให้ดีหน่อยว่าดีพอจะยกย่องหรือไม่

แต่มีนักการเมืองประเภทแพะกับฤๅษีไหว้แพะ ประชาชนอย่างผมคงลำบากใจพิลึก

เพราะไม่เอาไหนพอๆ กัน