ธุรกิจพอดีคำ | ลองนึกถึงกระเป๋าตังค์ในอุดมคติของคุณสักใบนะครับ

ลองนึกถึงกระเป๋าตังค์ในอุดมคติของคุณสักใบนะครับ

ให้เวลาหนึ่งนาที

หน้าตาเป็นอย่างไรครับ

อธิบายอย่างละเอียด

รูปทรงเป็นอย่างไร

สีอะไร

มีช่องเก็บบัตรมั้ย

แล้วเหรียญล่ะ

มีซิปรึเปล่า

ทำจากอะไร หนังหรือผ้า

ใหญ่หรือเล็ก

แพงๆ ดูหรูหรา

หรือราคาย่อมเยา แนวสปอร์ต

เวลาคุณใช้มัน คุณจะรู้สึกอย่างไร

เอาล่ะ พอก่อน

กระเป๋าตังค์ในอุดมคติของคุณ วางไว้ก่อน

ทีนี้ลองนึกว่า ตัวเองเป็นเด็กอายุ 10 ขวบ

เกิดในเมืองจีน กรุงปักกิ่ง

แล้วลองออกแบบกระเป๋าตังค์ในอุดมคติของคุณดูสิ

มันจะหน้าตาเป็นอย่างไร

เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสพาครอบครัวออกมาเที่ยวครับ

ไม่ได้ไปไหนไกลถึงเมืองนอกเมืองนา

มาที่พัทยาครับ

เผอิญมีมาบรรยายเรื่องการสร้างนวัตกรรม นิดหน่อย ให้กับผู้บริหารของเซ็นทรัล

เลยถือโอกาสพาครอบครัวมาพักผ่อนครับ

ปกติแล้วมาที่พัทยา ต้องขอบอกครับว่า

ไม่รู้จะไปเที่ยวไหน

พัทยาอาจจะไม่ใช่ที่ที่ดีที่สุดสำหรับคนมีครอบครัว

ลูกเล็ก 4 ขวบแบบกระผม

ครั้งนี้เลยจบที่ “สวนนงนุช” ครับ

ครั้งสุดท้ายที่เคยไป จำไม่ได้ละครับ

แต่เห็นว่ามี “สวนไดโนเสาร์” ที่เขาเพิ่งทำใหม่

เลยลองแวะเข้าไปดู

เมื่อรถเลี้ยวเข้ามา ก็พบกับลานจอดรถขนาดใหญ่

มีรถบัสจอดอยู่หลายสิบคัน

รถแนวครอบครัวคันเล็กๆ แบบผม มีไม่ถึงยี่สิบคัน

มองไปไกลๆ เห็นช่องที่เขาให้รถบัสเข้าไปจอด

มีเลขกำกับไว้ที่แต่ละช่อง

คล้ายๆ กับสถานีขนส่งยังไงยังงั้นเลย

พอจอดรถลงไปซื้อตั๋ว

ก็เห็นที่ซื้อตั๋วขนาดมหึมา

มีช่องสำหรับบริษัททัวร์ ช่องสำหรับทัวร์คนจีนโดยเฉพาะ

และช่องสำหรับคนทั่วไป แบบครอบครัวผม

ตรงทางเข้านั้น มีคนจีนต่อแถวเตรียมเข้าอยู่ไม่ต่ำกว่าสองร้อยคน

ส่วนคนไทยนั้น นับหัวได้เลย

เห็นแล้วก็ดีใจนะครับ ว่ามีคนต่างชาตินำรายได้มาให้บ้านเรา

ผมเองต้องบอกเลยว่า ไม่รู้เลยว่า สวนนงนุชนั้น เป็นที่ฮอตฮิตขนาดนี้ในหมู่นักท่องเที่ยว

เมื่อเดินเข้าไปได้เล็กน้อย ก็พบกับฝูงช้าง 7 เชือกเดินช้าๆ

บนหลังของมันมีนักท่องเที่ยวใบหน้ามีความสุข

คงจะตื่นตาไปกับฝูงช้างแบบใกล้ชิด

ระหว่างสองข้างทางตลอดสวนนงนุชนั้น

ประกอบด้วยหุ่นสัตว์นานาชนิด

ต้องเรียกว่า นานาชนิดจริงๆ ไม่ต่างจากสวนสัตว์เลย

เพียงแค่ไม่ใช่ของจริงแค่นั้น

แต่เพราะไม่ใช่สัตว์จริงๆ จึงสามารถมีปริมาณเยอะเท่าไรก็ได้

ฝูงเพนกวินที่ยืนใกล้กับฝูงกิ้งก่าได้อย่างไม่เคอะเขิน

ลูกชายของผมชอบมาก

ไดโนเสาร์ก็มีให้เห็นกันร้อยกว่าสายพันธุ์

รวมแล้วกว่าหกร้อยตัว

พอถามว่า จะทำอีกกี่สายพันธุ์

คำตอบของไกด์แถวนั้นคือ

ทำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะครบทุกสายพันธุ์

สัตว์ที่มีชีวิต ก็เห็นจะมีเพียงช้าง ที่ทำให้ต่างชาติตื่นตาตื่นใจ

และเจ้าเสือที่นอนแอ้งแม้งให้ชาวต่างชาติได้ถ่ายรูป

สัตว์ที่เหลือกว่าร้อยชีวิตนั้น เป็นปูนปั้นทั้งหมด

แต่มันก็ดูเป็นสวนสัตว์จำลองที่ยิ่งใหญ่จริงๆ

เชื่อว่ามีรวมๆ แล้วหลายพันตัวทีเดียว

ที่เห็นจะมีเยอะจริงจัง อย่างที่สวนที่ไหนก็สู้ไม่ได้

คือ ต้นไม้ครับ มีต้นไม้หลากหลายชนิด สวนจัดแบบทั่วโลก

สโตนเฮนจ์จำลองก็มี มีทุกอย่างจริงๆ ครับ

เดินตากแดดสักพัก ผมก็เริ่มอยากกินอะไรเย็นๆ

จึงเดินเข้าไปซื้อไอศกรีมกินสักแท่ง

ก็พบกับไอศกรีมของวอลล์ เอเชียนดีไลท์

ในรสชาติที่ผมเองไม่เคยเห็นด้านนอกมาก่อน

ไม่ว่าจะเป็นรสทุเรียน

รสมะม่วงกะทิ รสมะพร้าว

เชื่อว่าเป็นรสโปรดของชาวต่างชาติเป็นแน่

พอนำมาจ่ายเงิน ก็พบว่าราคาสูงเอาอยู่

แท่งละ 45 บาททีเดียว

ชาวจีนนี่ก็มีตังค์ไม่ใช่ย่อยนะครับ

แต่พอถามว่า จ่ายด้วย “อาลีเพย์” หรือ “วีแชตเพย์” ได้มั้ย

คำตอบทำผมประหลาดใจ

เพราะว่า “ไม่ได้” ครับ

ต้องจ่ายเป็นเงินสดไทยเท่านั้น

ในเชิงของ Ux ประสบการณ์ของลูกค้า

ถือว่า “สอบตก” เล็กๆ นะครับ

เขาอุตส่าห์มาใช้เงินกับบ้านเราซะขนาดนี้

ใครทำงานที่ธนาคารไหน

ถ้าได้อ่านบทความนี้ อย่าลืมไปเสนอบริการเหล่านี้ให้ “สวนนงนุช” นะครับ

เชื่อว่า ยอดใช้จ่ายต่อวันไม่น้อยแน่ๆ

และนักท่องเที่ยวจะต้องรักธนาคารนั้นอย่างแน่นอน

เพราะกระเป๋าตังค์ในอุดมคติของคนจีนยุคนี้นั้น

คือ “ไม่มี”

เขาใช้ “มือถือจ่ายตังค์” กันหมดแล้วครับ