มาดามหลูหลี / Queen For Seven Days : มงลงแค่เจ็ดวัน

มาดามหลูหลี[email protected]

เพราะ “พระราชา” แห่งแว่นแคว้นมีได้เพียงพระองค์เดียว

การแย่งชิงในหมู่องค์ชายซึ่งแม้ว่าจะเป็นพี่น้องร่วมสายโลหิต อันประสูติจากพระราชาองค์เดียวกัน และในวัยเด็กต่างอาจรักใคร่สนิทสนมกัน แต่เพราะต้องแย่งชิงบัลลังก์ มิเช่นนั้นคนที่แพ้มีเพียง “ความตาย” ทางเดียวเท่านั้น

Queen For Seven Days ซีรี่ส์เกาหลีอิงประวัติศาสตร์ในยุคโชซอน เรื่องราวการแย่งชิงบัลลังก์ในสมัยกษัตริย์ยอนซาน หรือยอนซานกุน หรืออียุง (อีดงกอน) พระราชาองค์ที่ 10 แห่งโชซอน (ค.ศ.1494-1506) ที่ขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเจ้าซองจง เสด็จพ่อของพระองค์ โดยมีพระอนุชาต่างมารดาคือ องค์ชายชินซองหรืออียอค (ยอนอูจิน)

กษัตริย์ยอนซานมีตำแหน่งองค์ชาย “ยอนซานกุน” คำว่า “กุน” เป็นเพียงองค์ชายที่เกิดจากพระสนม ส่วนอียอค หรือ “ชินซองแทกุน” คำว่า “แทกุน” หมายถึงองค์ชายที่เกิดจากพระมเหสี

พระเจ้าซองจงได้มีพระราชดำรัสก่อนสิ้นพระชนม์ ว่าให้องค์ชายยอนซานครองราชย์สักระยะหนึ่ง หลังจากนั้นให้คืนบัลลังก์แก่องค์ชายอียอค ซึ่งเป็นลูกรักของพระองค์ ละครมักย้อนภาพในวัยเด็กให้เห็นว่าพระเจ้าซองจงรักองค์ชายอียอคมากเพียงใด และทรงไม่ไยดียอนซานกุน

อีกทั้งยังมีคำทำนายว่า ถ้าอียุงขึ้นครองราชย์ บ้านเมืองจะเกิดภัยแล้ง อีกทั้งพระเจ้าซองจงมักตำหนิองค์ชายอียุงอยู่เสมอ

องค์ชายทั้งสองนอกจากแย่งชิงบัลลังก์กัน ยังรักผู้หญิงคนเดียวกัน คือ ชินแชกยอง (ปาร์กมินยอง) ลูกสาวเสนาบดีฝ่ายซ้ายชินซูกึน (จางฮยอนซอง) ซึ่งมีอิทธิพลต่อราชสำนัก เพราะเป็นพี่ชายมเหสี

ตั้งแต่เด็ก ชินแชกยองถูกส่งไปอยู่นอกเมืองห่างไกลจากเมืองหลวง เพราะคำทำนายว่าจะมีเรื่องร้ายเกิดกับนางหากเกี่ยวข้องกับราชวงศ์

แต่ดูเหมือนจะหลีกเลี่ยงโชตชะตาไม่ได้ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ยิ่งอยากรู้

 

ชินแชกยองไปหาบิดาที่เมืองฮันยาง จึงได้พบทั้งองค์ชายอียอค และกษัตริย์อียุง ชินแชกยองหญิงสาวผู้ฉลาดเฉลียว ไม่กลัวใคร ชอบช่วยเหลือผู้คน สร้างความประทับใจให้ผู้พบเจอ

ทั้งชินแชกยองและองค์ชายอียอคมีความคิดเรื่องศาสตร์ของ “ขงจื้อ” เหมือนกัน และใช้ในการปกครองได้ แต่กษัตริย์ยอนซานกลับไม่เชื่อถือ

ตามบันทึกประวัติศาสตร์ ในปี 1498 กษัตริย์ยอนซานได้สั่งประหารเหล่าขุนนางและบัณฑิตที่เป็นปฏิปักษ์ต่อพระองค์ เรียกว่า “การสังหารหมู่ปราชญ์ปีมูโอ” และขับไล่เหล่าบัณฑิตออกจาdซองกยุงกวาน

รัชสมัยการครองราชย์ของกษัตริย์ยอนซาน ที่ถือว่าเป็นกษัตริย์ที่ฉาวโฉ่เผด็จการและโหดร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์เกาหลี ได้เกิดการรวมกลุ่มกบฏเพื่อวางแผนที่จะทำรัฐประหารล้มล้างอำนาจของพระองค์ หรืออาจเป็นการแย่งชิงอำนาจของเหล่าขุนนาง

ละครพูดถึงจดหมายของพระเจ้าซองจงเรื่องการครองราชย์ ที่ทุกคนตามหา ปรากฏว่าเป็นคำสั่งที่สักบนร่างกายของเด็กสาว กษัตริย์อียุงจับเหล่าหญิงสาวมาเพื่อหารอยสัก โดยมีจางนกซู (ซนอึนซู) กีแซงที่เป็นสนมอยู่ข้างกายพระองค์ เป็นคนจัดการ

ซึ่งตามบันทึกได้ใช้ซองกยุงกวานเป็นสถานที่เก็บหญิงสาว เรื่องเล่าจึงเหมือนเพื่อสนองตัณหาพระองค์ หากละครคล้ายจะแก้ตัวให้กษัตริย์อียุง และความโหดร้ายบ้าคลั่งอาจเป็นเพราะในวัยเด็กที่พระองค์ขาดความรักทั้งจากพระบิดาและมารดา เป็นคนว้าเหว่เดียวดายยิ่ง

 

องค์ชายอียอคที่เคารพรักกษัตริย์อียุง ทั้งไม่ต้องการเป็นกษัตริย์ แต่เพื่อเหล่าสหายร่วมอุดมการณ์และเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง จึงไม่อาจเห็นแก่ตัวได้

ซึ่งชินแชกยองเข้าใจดี แม้นางอยากมีชีวิตครอบครัวแบบชาวบ้านทั่วไป ที่สามีมีนางเพียงคนเดียว เพราะถ้าองค์ชายอียอคได้เป็นกษัตริย์ พระองค์ต้องมีสนมมากมายเพื่อให้กำเนิดพระโอรสสืบสายเลือดมังกร

ชินแชกยองจึงต้องเสียสละแม้กระทั่งชีวิต!

 

Queen For Seven Days โดยผู้กำกับฯ อีจองซบ ละครเริ่มเรื่องสนุกกับความน่ารักในวัยเด็กของชินแชกยองและอียอค เนื้อเรื่องค่อยๆ เข้มข้นขึ้น ตรึงผู้ชมได้ ช่วงท้ายน้ำตาไหลไปกับชีวิตของชินแชกยองกับอียอค และบทเพลง Junggigo-Miss You in my heart และ Dear Cloud-Love Again สุดไพเราะ ไตเติลสวยงามมาก

อีดงกอนเป็นพระราชาใจร้ายแบบได้ใจมาก

นางเอกปาร์กมินยองสวยและแสดงได้ดีเช่นเดิม นางแสดงได้สมจริงทั้งละครสมัยใหม่และละครย้อนยุค ยอนอูจินสอบผ่านเป็นพระเอกได้อีก

ความรักของชินแชกยอง เพียงแค่ยืนมองอยู่ห่างๆ ได้รู้ว่าคนที่รักมีชีวิตที่มีความสุข สำหรับนางแล้วการจากเป็นย่อมดีกว่าการจากตาย…

———————————————————————————————————————–
กิมจิ : มีบางแหล่งข้อมูลเคยเล่าไว้ว่า เมื่ออียอคเป็นกษัตริย์จุงจง ทรงเสียใจต่อเหตุการณ์นั้น ทุกครั้งที่มีโอกาส จะทรงทอดพระเนตรหันไปทางภูเขาอินวานซัง ที่ที่ชินแชกยองไปพักอาศัยอยู่หลังจากถูกปลด และทรงถอดถอนหายใจอยู่บ่อยครั้ง หลังจากชินแชกยองได้รับรู้ถึงความเศร้าของกษัตริย์จุงจง นางจึงนำกระโปรงสีแดงที่เคยสวมใส่ในพระราชวังมาแขวนตากไว้หน้าบ้าน เพื่อเป็นการบอกเป็นนัยๆ ว่านางสบายดี ไม่ต้องเป็นห่วงนาง