หลังท่านผู้นำหลี่ไปเยือนสารขัณฑ์

แล้วไปยกคำเปรียบเปรยที่เตรียมการไว้อย่างดีว่า

“หาก 2 ประเทศร่วมมือกัน จะเปรียบเสมือนเป็นเรือใหญ่ วิ่งไกล วิ่งได้เร็ว เหมือนเรือหางยาว”

ทำให้ผู้นำตู่ ที่ถูกยกเป็นกัปตันเรือ ไม่ว่าเรือแป๊ะ หรือเรือเหล็ก

ประทับใจคำเปรียบเปรยเป็นพิเศษ

จึงตอบแทนคืนด้วยสุภาษิตที่อ้างว่าเป็นของสารขัณฑ์

“มดน้อยบางครั้งก็สามารถช่วยพญาราชสีห์ และพญาช้างสาร”

แต่ผู้นำหลี่ออกไปทาง “งง-งง” มากกว่า

เพราะที่ผ่านมา มักจะได้ฟังสุภาษิตนี้ผ่านนิทานเรื่อง

“หนูกับราชสีห์”

ที่สื่อถึงการที่สัตว์ตัวน้อย ซึ่งในที่สุดอาจช่วยเจ้าป่าอย่างราชสีห์ในยามคับขันได้

ไม่ใช่เรื่องมดกับราชสีห์ หรือมดกับพญาช้างสารอะไรนั่น

และนิทานที่ฟังเป็นนิทานของ “อีสป”

ที่สารขัณฑ์หยิบยืมเอามาเล่ามากกว่า

อย่างไรก็ตาม สหายก็ควรเข้าใจสหาย

ท่านผู้นำหลี่จึงให้ทีมงานกด “กูเกิล”–เอ้ย กดซูเปอร์คอมพิวเตอร์

ค้นหาวลีทั้งสองว่าในสารขัณฑ์เปรียบเปรยไปถึงเรื่องอะไร

ปรากฏว่า เรื่องมดน้อยกับพญาช้างสาร เล่ากันว่า

มีพญาช้างสารตัวหนึ่งเกเร ชอบรังแกสัตว์อื่น เป็นที่ระอาไปทั่ว

วันหนึ่งไปรังแกมด

มดจึงแก้เผ็ดด้วยการคลานเข้าไปกัดในงวง สร้างความเจ็บปวดให้กับพญาช้างสารจนแทบขาดใจ

จึงยอมแพ้มด และบอกว่าต่อไปนี้จะไม่รังแกใครอีก

ฟังดูแล้วเป็นการปราบ มากกว่าจะร่วมกันลงเรือ

ดูแปลกๆ โดยเฉพาะฝ่ายช้าง

ส่วนเรื่องมดน้อยกับพญาราชสีห์นั้น

ซูเปอร์คอมพิวเตอร์รายงานแบบเจาะลึกว่า

ผู้นำตู่ ซึ่งตอนนั้นยังเป็นหัวหน้า คสช.

นำไปเล่าให้ ครม.ฟัง

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

มดตัวน้อยมาทำงานแต่เช้า ลงมือทำงานทันที และสร้างผลงานไว้มากมาย

ดูมีความสุขกับการทำงานดี

สิงโตที่เป็นหัวหน้าแปลกใจว่าทั้งที่ไม่มีหัวหน้าควบคุม ยังทำได้ดีขนาดนี้

ถ้าเกิดมีหัวหน้าควบคุม จะทำได้ดีขนาดไหน

จึงไปเอาแมลงสาบมาเป็นหัวหน้า

ด้วยมีความสามารถในการเขียนรายงาน ตั้งระบบการทำงาน (เริ่มด้วยเรื่องของการตอกบัตร)

จากนั้น ตั้งควายมาเป็นผู้ช่วยในการพิมพ์งาน ชงกาแฟ เดินเอกสารส่งจดหมาย

และคอยจับผิดมดน้อย

สิงโตปลื้มกับระบบงานของแมลงสาบมาก เพราะมีทั้งรายงานและแนวโน้มต่างๆ ส่งมาให้พิจารณา

แมลงสาบได้ที จึงเสนอตั้งระบบไอทีขึ้นมาทำงานให้สิงโต

โดยให้ตัวเห็บมาเป็นไอทีแมเนเจอร์

มดน้อยเบื่อกับการทำงานระบบใหม่ เพราะมัวแต่รายงานผ่านเอกสารมากมายและต้องประชุมที่เสียเวลามาก

ทำให้งานประจำด้อยประสิทธิภาพลง

แมลงสาบเห็นเช่นนั้นไม่พอใจ จึงให้สิงโตจ้างตัวเงินตัวทองมาเป็นที่ปรึกษาเพื่อหาสาเหตุที่การทำงานของมดน้อยลดลง

ผลการศึกษาสรุปว่าแผนกของมดน้อยมีการจ้างงานมากเกินไป

มดน้อยจึงโดนไล่ออกในที่สุด

หลังเล่านิทานจบ

ผู้นำตู่ได้ให้รัฐมนตรีแต่ละคนพิจารณาตัวเองว่าเป็นตัวละครใดของเรื่อง

ส่วนผู้นำหลี่ ไม่ได้บอกว่านิทานเรื่องนี้สอนว่าอะไร